woensdag 11 januari 2017

Leven met inhoud.

Wat kan ik genieten van de natuur. Vandaag stormt het, de koude regen striemt in mijn gezicht en toch geniet ik. Het kan me nu niets schelen, God wandelt naast mij en ik stort mijn hart uit. Hij vult mijn gedachten weer met Zijn waarheid. 

Heer Uw schepping is zo prachtig en in alles zie ik Uw hand. Maar de mens heeft Uw schepping in de handen van Uw tegenstander gelegd. Hij is de overste van deze wereld geworden en alles is hierdoor aan het verderf en zinloosheid onderworpen. Hij is de grote verdeler, de diábolos. Met zijn gespleten tong fluistert hij voortdurend angst en argwaan in. "Kan je God wel vertrouwen?" "Heeft die ander wel het beste met je voor?" Hij brengt verdeeldheid en tweestrijd tussen God en mensen. Satan is er altijd op uit om relaties te vernietigen. Mensen te groeperen en tegenover elkaar te zetten, zodat zij elkaar vernietigen met woorden en soms zelfs met daden. De grote mensenmoordenaar gaat rond als een briesende leeuw op zoek naar relaties die hij kan vernietigen. Vooral de relatie tussen God en mensen. Trap niet in zijn valkuil, zijn gedachten zijn ons maar al te bekend (kor 2:11)


Maar gelukkig heeft God ons niet aan ons lot overgelaten. Zijn Geest en waarheid fluisteren ons hart moed in. We herkennen de stem van onze Herder. Hij heeft Zijn leven gegeven opdat wij, als bevrijde zonen en dochters van een Hemels Koninkrijk, voor Hem zouden leven. Wij mogen deze heerlijke boodschap bekend maken. Niet onze kracht maar Uw Kracht heeft ons uit het verderf en zinloosheid getrokken. Niet wij, maar U hebt ons uitgekozen. Wat een bevrijdende gedachte! Door Uw barmhartigheid en liefde heeft U een hoopvolle toekomst gegeven en niet alleen een toekomst, ook een leven waarin Jezus met ons is, alle dagen van ons leven. Het zekere fundament van ons leven. Laat Satan je vreugde en zekerheid niet roven en ga niet mee in het woeden van deze wereld.

Doe alle wrok, woede en haat uit uw leven weg. Vloek niet, maak geen ruzie en beledig elkaar niet. Vermijd alles wat slecht is. Wees in plaats daarvan vriendelijk en liefdevol voor elkaar. Vergeef elkaar, zoals God uw zonden heeft vergeven om wat Christus voor u deed.


Op dit moment lees ik het boek: "Als de olifanten dansen van Paul Estabrooks en verschillende andere schrijvers. Het is een boek van Open Doors. Het is al een oud boek die ik vroeger ook al eens heb gelezen en waar ik destijds erg van onder de indruk was. Het boek gaat over getuigenissen en lessen van vervolgde christenen. De overgave en toewijding aan God is een voorbeeld voor ons. Je bent in Christus gestorven en opgestaan en daardoor kan de wereld je niet schaden... De veiligste plaats is in het centrum van Gods wil... De plaats waar God bij ons is, is het paradijs.. En zelfs de gevangenis kan op die manier een paradijs worden... Deze zinnen zetten mij aan het denken. In hoeverre heb ik mij overgeven aan God. Vertrouw ik op Zijn volmaakte leiding? Wat houdt mij tegen? Deze getuigenissen vullen mij weer met vertrouwen en passie. De vervolgde kerk houdt ons een spiegel voor en geeft ons weer nieuwe moed om de strijd met de wereld aan te gaan. "Hij moet groter worden en ik kleiner". God vult ons lege leven. Onze aardse vaten met Hemels goud. 


Maar deze kostbare schat hebben wij in kwetsbaar aardewerk, ons lichaam. Iedereen kan zien dat de buitengewone kracht in ons niet van onszelf is, maar van God. Wij worden van alle kanten bestookt, maar zitten niet in het nauw. Wij krijgen veel moeilijkheden te verduren, maar worden niet wanhopig. Wij worden vervolgd, maar God laat ons niet in de steek. Wij worden neergeslagen, maar staan telkens weer op. Omdat wij dagelijks ons leven voor Jezus inzetten, ervaren wij in ons lichaam het sterven van Jezus en zo komt ook het leven van Jezus in ons tot uiting. Ja, ons leven loopt steeds gevaar, omdat wij de Here dienen. Maar dan blijkt ook telkens weer hoe sterk het leven van Jezus in ons sterfelijk lichaam zichtbaar wordt. (2 kor 4:7-11)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...