De Kloof van Michael Neale
"Laat het water maar bruisen en schuimen,laat de bergen maar beven onder de beukende golven.
Een rivier stroomt door de stad van God,tot vreugde van de mensen. Het is de stad van de hoogste God, hijzelf is binnen haar muren, daarom zal zij niet vallen.Voor de ochtend aanbreekt, komt hij haar te hulp."(Psalm 46)
Na de prachtige roman De Rivier is er nu een tweede deel De Kloof die minstens net zo goed is. Opnieuw ontmoeten we de personages uit de Rivier. Wanneer de hoofdpersoon Gabriel Clarke terug blikt op zijn leven maken we opnieuw kennis met Jakob en Billy Fielding, die hun leven te danken hebben aan John Clarke, die deze redding met zijn eigen leven moest bekopen. Jakob zet het levenswerk van John Clarke als watergids voort maar Billy wordt verteerd door een vernietigend schuldgevoel. Het verhaal begint zeventien jaar later nadat Gabriël als 5 jarig jongetje zijn vader zag verdrinken. Gabriel Clarke maakt nu deel uit van de vaste groep gidsen van het Big Water Adventures in Colorado. Samen met de andere gidsen bereiden ze zich voor op een nieuw seizoen. Stuk voor stuk mensen met een geschiedenis. Maar ook mensen die zijn veranderd door de Rivier. Waarbij de Rivier een metafoor is voor Gods liefde. Een boek met een rijke boodschap zonder dat het er meteen heel dik bovenop ligt. Een heerlijk roman vol humor, spanning en avontuur.
Wat is het dan verschrikkelijk jammer als de roman weer uitgelezen is. Want je waant je zo in de bossen van Colorado. Je ruikt bijna de uitgebakken spek en de kaneelbroodjes van Ezra. Je voelt bijna de waterspetters die over de raft slaan. Het verhaal is zo goed geschreven dat je bijna alles voor je ogen ziet gebeuren. De personages zijn bijna levensecht en als het boek uit is dan mis je ze. En als we nog geen hond hadden dan hadden we vast een husky genomen. Oké, dat is misschien een beetje overdreven maar de Kloof is in ieder geval van harte aanbevolen.
