zondag 16 april 2017

Onvoorstelbaar


Vanochtend onder het wandelingetje met de hond was ik weer eens aan het mijmeren en ik vroeg me af hoe zou het zijn als Jezus terug komt. Stel hij komt nu terug. Hoe zou dat gaan? Ergens boven de Olijfberg komt Jezus tevoorschijn uit de wolken en wij zijn dan in een flits bij hem in de lucht? De hele wereld  in rep en roer en alle mensen in de war. (En niet alleen als Jezus terugkomt ook als wij sterven dan zijn we ineens bij Hem)

Ik kan me er eerlijk gezegd helemaal niks bij voorstellen. Hoe bereid ik mijzelf en mijn kinderen daarop voor? Kan ik dat zelf wel geloven? Hoe groot is mijn geloof? Ik geloof dat Jezus is gestorven en is opgestaan en voor mijn zonden is gestorven en dat Hij met ons is alle dagen van ons leven...

maar geloven in iets wat er nog gaat gebeuren in het hier en nu vind ik veel moeilijker.

Vandaag is het Pasen en precies daarover ging de preek. Ook de vrouwen die onderweg waren naar het graf om Jezus te zalven hadden precies hetzelfde probleem. Ze geloofden dat Jezus de opstanding en het leven was. Dat Hij de Messias was maar ondanks dat Jezus hen had verteld dat Hij na drie dagen zou opstaan konden ze dat niet geloven. (Jezus is gestorven en wie zal de steen kunnen wegrollen zodat ze Hem de laatste eer kunnen bewijzen...) ze zijn vreselijk ontzet als ze de weggerolde steen zien en te horen krijgen dat Jezus is opgestaan.
Dan haalt de voorganger een andere tekst uit de Bijbel aan. Namelijk een hoofdstuk uit Genesis. Het is niet te geloven maar dit stukje had ik van de week net zelf gelezen en dit was ook de reden dat ik bezig was met het mijmeren over iets geloven wat je nog niet kan zien.

Hoofdstuk 45:26
Toen zij hem vertelden: Jozef leeft nog en hij is zelfs heerser over het gehele land Egypte, bleef zijn ​hart​ er koud onder, want hij kon het niet geloven. Maar toen zij hem al de woorden overbrachten, die Jozef tot hen gesproken had, en toen hij de wagens zag, die Jozef gezonden had om hem te vervoeren, leefde de geest van hun vader ​Jakob​ op. En ​Israël​ zeide: Het is genoeg, mijn zoon Jozef leeft nog; ik wil gaan en hem zien, ​eer​ ik sterf.

Pas als de vrouwen in Marcus en Jacob in Genesis te horen krijgen dat de Geliefde leeft en het bewijs zien..de steen, de koninklijke wagens pas dan begint het geloof te groeien.

Met mijn klein geloof ben ik dus in goed gezelschap en mag vertrouwen dat als die tijd komt en ik de dingen zie gebeuren die Jezus heeft voorzegd dan mag ik weten dat ook mijn ongeloof tegemoet gekomen zal worden. En ondanks dat kleine geloof mogen we op weg gaan en gaan vertellen dat Jezus leeft! Dat Jezus komt...Ook nu al is Hij bij ons alle dagen van ons leven tot aan die dag dat Hij komt en we voor altijd bij Hem mogen zijn. Onvoorstelbaar zal voorstelbaar worden.

zaterdag 8 april 2017

de blijmoedige gever



In mijn 'poesie'-album. Staan vele versjes van mijn ouders, familie en vrienden. Leuk om daar nog eens doorheen te bladeren. Hierboven het gedichtje van mijn vader. Het gedicht eindigt met een bekende spreuk: "Wat jij niet wilt, dat je geschiedt. Doe dat ook een ander niet." Doe een ander niet aan wat je zelf ook niet zou willen ondergaan. 

Anders dan je misschien zult denken is dit geen tekst uit de Bijbel. Er staat wel een tekst in de Bijbel die daar heel erg op lijkt. Maar die is positief. Het legt de nadruk niet bij iets laten maar legt de nadruk bij iets doen. In actie komen. Aan de slag. Kijk maar:

 "Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen." 
Mat 7:12

Om de ander te behandelen zoals jij behandeld wil worden daarvoor moet je in actie komen. Je moet iets wel doen. Je moet oog krijgen voor de nood van de ander. Wat zou jij in dat geval graag willen. Je moet erover nadenken en ernaar gaan handelen. 

We zitten nu net voor Pasen. De laatste week van de 40 dagen-tijd gaat in. Voor sommigen ook een tijd om te vasten. Om iets te laten zoals: geen televisie, geen snoep, niet winkelen....weer passief. In de Bijbel staat dat het vasten ook veel actiever kan. Ik bedoel niet iets laten maar iets doen.

Het staat in Jesaja 58. Hier zie je dat het vasten inderdaad een actieve houding vraagt. 

Is dit niet het ​vasten​ dat ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het ​juk​ ontbinden, de verdrukten bevrijden, en ieder ​juk​ breken? Is het niet: je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan armen zonder ​huis, iemand kleden die naakt rondloopt, je bekommeren om je medemensen?

Dan breekt je licht door als de dageraad, je zult voorspoedig herstellen. Je ​gerechtigheid​ gaat voor je uit, de majesteit van de HEER vormt je achterhoede. Dan geeft de HEER antwoord als je roept;
als je om hulp schreeuwt, zegt hij: ‘Hier ben ik.’ Wanneer je het ​juk​ van de onderdrukking uitbant,
de beschuldigende vinger en de kwaadsprekerij, wanneer je de hongerige schenkt wat je zelf nodig hebt en de verdrukte gul onthaalt, dan zal je licht in het donker schijnen, je duisternis wordt als het licht van het middaguur. De HEER zal je voortdurend leiden, hij zal je verkwikken in dorre streken,
hij maakt je botten sterk en krachtig. Je zult zijn als een goed bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit opdroogt.

God wil niet alleen dat we iets niet doen. Hij wil juist dat we iets wel doen. Dat we Zijn liefde laten regeren in ons leven. Maar waar zijn die gevangenen en hongerigen dan?

Het gaat erom dat je oog hebt voor de ander en geeft wat die nodig heeft. En het kan op hele simpele manieren. Bij ketenen losmaken zou je kunnen denken aan de ander vergeven. Je brood delen is bijvoorbeeld de ander met een bemoedigen met een kaartje of een bezoekje. Onderdak bieden is bijvoorbeeld een praatje met iemand maken, die anderen links laten liggen. Iemand kleden is bijvoorbeeld iemand het evangelie vertellen, dat hij/zij een geliefd kind van God is.

Liefde is een werk woord. Liefde maakt ook dat je bewogen raakt met je medemens en dat je oog krijgt voor de ander. Des te meer de liefde mag regeren des te meer zal je ook het verlangen krijgen om te delen. Je gaat ontdekken dat delen rijk maakt en vreugde geeft. En ieder doe, naardat hij zich in zijn ​hart​ heeft voorgenomen, niet met tegenzin of gedwongen, want God heeft de blijmoedige gever lief. (Besef dat ook God blijmoedig geeft) Liefde moet van binnenuit komen en kan niet opgelegd worden. Het is Gods Geest die jou het verlangen zal geven. God die het willen als het werken in jou zal werken (Fil 2:13) God verandert ons hart als we Zijn hart leren kennen.  Laat ons oog daarbij (alleen) gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft. Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

(Lucas 6:38)

zaterdag 1 april 2017

Met gesloten ogen...

Mijn hoofd zit vol en mijn gedachten vliegen alle kanten op. De griepgolf is voorbij maar we zijn nog steeds aan het hoesten. Deze morgen is het alsof alles mee aanvliegt en ik maak me zorgen om mijn kinderen en mijn man. Ieder met zijn eigen problemen. We zitten allemaal niet echt lekker in ons vel, terwijl het zonnetje buiten zo zijn best doet om de wereld te verwarmen, voel ik me huverig van binnen.

Brrr, ik ga met de hond al biddend een rondje lopen. Maar mijn gedachten schieten nog steeds alle kanten op. Alle verkeerde dingen, die invloed hebben op ons en onze kinderen. Kan ik ze er voor beschermen. Wat kan ik doen tegen het pesten, tegen de teleurstellingen, die de moed ontnemen, tegen dwaalleren die ze van God afhouden.

Opeens een diepe zucht: "Oh Heer, wat ben ik blij dat U mijn Heer bent..."

Er valt ineens een last van mijn schouders. Het is alsof ik het niet zelf was, die dit zei en ik besef dat ik wat belangrijks heb gezegd. Want waar ben ik eigenlijk mee bezig! Ik draag op dit moment alle lasten zelf, alsof ik alle touwtjes vast in handen moet hebben.  Maar ik heb ook nog een HEER. We kunnen nog zoveel problemen zien en nog zoveel plannen maken Gods plan gaat echt wel door. Vertrouw nu maar.

Er schiet een tekst te binnen:
"Toen mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, 
hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt."
Psalm 94:19

Ook al zie je het even niet, God kan alle dingen ten goede gebruiken. Ik krijg daarna, voor een persoon aan wie ik steeds moet denken, een bijzonder gebed, die ik zelf niet begrijp. 'Heer wilt U hem laten zijn als Bileam', Later die avond hoor ik dat het gebed is verhoord. In plaats van vloek kwam er zegen. Wauw dat God juist in zwakke momenten laat zien dat Hij Heer is.

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...