maandag 21 januari 2013

Worstelingen




Gisteren met de jongens naar de kerk. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want de jongste had er geen zin in. Huilend bleef hij in zijn pyama op de bank zitten. "Ik wil niet naar de kerk, de kerk is stom". "Waarom moeten we naar de kerk". Hoe ga je daar mee om? Ik ging maar gewoon door en besteedde er niet veel aandacht aan. Maar het mannetje hield vol. Hij kleedde zich gelukkig wel aan maar ging daarna op de bank liggen. Huilen, huilen...Waarom wil je dan niet naar de kerk? Ik begrijp het ook wel. De diensten zijn voor kinderen vreselijk saai en niet te volgen. Er is totaal geen aandacht voor de kinderen. Gelukkig was er wel kindernevendienst maar ook dat was volgens Daniël saai. Uiteindelijk bij de hand gepakt en onder protest ging hij met me mee. Huilend achterop de fiets. Het doet me zo'n pijn.

 
Door al het getreuzel kwamen we te laat. De dominee was nog niet binnen, maar de gemeente was al aan het zingen. Verstoorde blikken begeleidden ons naar onze plaats Nu werd ik opstandig.
 @##$#%kerk. Boos keek ik terug. Ken je Jezus wel regelvolgers, witte graven. Ik werd boos op de mensen om me heen. Terwijl ik natuurlijk niet hun gedachten ken. Maar ik meen te weten wat ze denken. Ik word verdrietig van mijn boze gedachten en van het feit dat de kinderen zich zó niet thuis voelen. Ik ben soms bang dat de kinderen op deze manier een afkeer van de kerk krijgen.

We zijn 1,5 jaar geleden van een Evangelische gemeente naar een PKN kerk gegaan. Het was een enorme stap maar we hebben Gods hand daarin ervaren. Hij heeft het als het ware van ons gevraagd. En God heeft deze stap bevestigd. Mijn voorwaarde was dat de kinderen goede kinderdiensten zouden hebben en dat was er,  want die diensten werden verzorgt door "wedergeboren" Christenen. Ik werd gelijk gevraagd om mee te doen met het organiseren van bijzondere diensten en we mogen een groep van 9 jongens catechisatie geven. Geweldige kansen.

Terwijl ik zo verdrietig in de dienst zat en bijna niet mee kon zingen kwam er ineens een diepe vrede. VERTROUW JE MIJ...hoorde ik in mijn hart. Het geloof is niet afhankelijk van de kerk maar van MIJ. God sprak in mijn hart. Ik werd bij de lurven gepakt en God sprak me aan op mijn boze gevoelens. Die zin die ik bij binnenkomst in mijn hart tegen de gemeenst had gesproken: "Ken je Jezus wel..." had ik eerst tegen mezelf moeten zeggen. Niet boos worden.

De kinderen hadden een fijne kindernevendienst en de dominee had een verrassend goede preek. Het ging over de spijziging van de 5000. De vorige keer had een dominee (niet de onze) gezegd dat iedereen te eten had omdat iedereen ging delen met hetgeen hij had meegenomen. De bijbel werd deze keer niet ontkracht zoals ik had verwacht. Het ging erom dat je Jezus het Levende Brood elke dag tot je moet nemen en het ging juist over de gevoelens en gedachten waar ik in het begin van de dienst mee had geworsteld. Het leek of God zelf door de dominee tot me sprak...oei...

Thuis gekomen ging ik de stille tijd houden die ik vanochtend door alle consternatie niet houden kon. Er staat letterlijk: "Zijn we mild voor de ander. Kunt U de kleine beledigingen wel vergeven? Geen aandacht gekregen van een vriend? Een ondoordachte actie waardoor we op ons hart werden getrapt? Begin daar maar mee. Wie weet geeft God u de nodige mildheid in alle omstandigheden.... ook in de kleine dingen, de kleine ergenissen. Vergeven we de ander zoals Jezus ons heeft vergeven?

O oo oh.Ik word er stil van..... Vergeef mijn ergenissen Heer. Ikvertrouw op U.

Weet je het koesteren van haatgevoelens is veel schadelijker voor ons, dan voor de persoon die het betreft. Het maakt ons namelijk ongevoelig voor liefde, het veroorzaakt verwijdering tussen ons en anderen en het wordt een vuur dat ons verteert. Er zou van regeringswege tegen gewaarschuwd moeten worden. Zo schadelijk is de weigering om te vergeven voor onze gezondheid....zelfs die kleine ergenissen.


Hooglied 2:15 Vang voor ons de vossen, vang die kleine vossen. Ze vernielen de wijngaard,
onze wijngaard vol bloeiende ranken.
 


 
 
Maar toch ben ik wel nieuwsgierig. Hoe zou jij de kindervraag beantwoorden:
 "Waarom moeten we naar de kerk"?

dinsdag 15 januari 2013

montignac

Na alle feestdagen is het eten me een beetje tegen gaan staan en als vanzelf ben ik weer begonnen met de Montignacmethode. Geen koolhydraten met een hoog glycemische index. Dit zijn bijvoorbeeld witmeel, suiker, aardappels, etc  Daarbij vooral mager vetten. Even geen pakjes en zakjes maar simpele groenten en kruiden. Ik ben nu aderhalve week bezig en voel me een stuk fitter. In ieder geval 2 kilo lichter. 

Gelukkig heb ik heel wat kookboeken die me kunnen helpen en is het maken van een lekkere maaltijd niet zo moeilijk. Zelf de kinderen hebben een favoriet recept. Geloof het of niet het is bloemkool/zuurkoolschotel. Waarbij de bloemkool de plaats van aardappels inneemt. Even koken door elkaar stampen,. Crème fraîche en uitgebakken spekjes erdoor wat kaas erover nog even in de oven en klaar. Heerlijk met een rookworstje. Ik weet het het klinkt niet echt lekker maar 't is best te doen, mits niet te vaak.
Ik maak nu op maandag een weekmenu en koop dan alles in. Wat me opvalt is dat de wekelijkse boodschappen een stuk goedkoper zijn. Deze week snijbonen met uitgebakken speklapjes, Chili con carne, bloemkoolschotel, kabeljouw met kerriekaassaus en groenten, en spinazitaart. Zaterdag en zondag kliekjes en zelfgebakken brood met soep.


Vandaag dus Chili con carne. Hoe krijg ik dat nou voor elkaar zonder pakje?

Hier het recept:

400 gram (biologisch)rundergehakt
1 ui, gesnipperd.
1 teentje knoflook
1 spaanse peper
1 (punt)paprika
stiekem 1 blikje mais
1 appel (elstar)
2 blikken kidneybeans of 1 groot blik bruine bonen uitgelekt en afgespoeld.
1 blik gepelde tomaten
Half theelepeltje Ketoembar
Half theelepeltje Chilipoeder of Cayennepeper
1 theelepel Djinten
1 theelepel Piment door het gehakt
Peper en zout

Wraps, kaas en beetje crème fraiche voor de kinderen

Kruid het gehakt met beetje zout en piment.(sinds ik piment heb ontdekt gebruik ik nooit meer gehaktkruiden) Rul het gehakt tot het bruin wordt voeg het gesnipperde uitje erbij met de geperste knoflook. Daarna de paprika. Voeg dan de kruiden toe. De ketoembar, chili en djinten met een beetje water.(De djinten=gemalen komijn, geeft de echte chili smaak maar gebruik er niet teveel van). Spoel de boontjes en mais af en voeg deze toe. Dan de gepelde tomaten. Als laatst de appel. Nog even laten pruttelen en op smaak brengen met peper en zout en klaar is kees.

Voor de kinderen doe ik de chiliprutje met een beetje crème fraiche in een wrap en nog even met kaas in de oven. (nah...misschien neem ik zelf ook een wrapje)



woensdag 2 januari 2013

Allemaal veel heil en zegen voor het nieuwe jaar.




Gisteren net zoals half Nederland de familie bij langs geweest. (De andere helft kreeg visite) Oliebollen en nieuwjaarsrolletje komen bijna de oren uit.

Zijn dan nu eindelijk alle gekke dagen voorbij? November en december bij ons een gekkenhuis. Drie verjaardagen, onze trouwdag, dan nog sinterklaasvieringen, Advent en alle kerstvoorbereidingen, Kerstvieringen thuis en in de kerk en als toetje oud en nieuw. Allemaal heel erg leuk en gezellig maar wel ontzettend druk.

We hebben net alle kerstspullen maar opgeruimd en het huis een schoonmaakbeurt gegeven .Het weer werkt ook nog mee. We zijn weer klaar voor een nieuwe start. Net of je weer met een schone lei mag beginnen. Dat slaat eigenlijk nergens op want het leven gaat gewoon door maar zo voelt het wel een beetje. Het is net als dat nieuwjaarsrolletje dat nog opgerold en gevuld met zoete hoop wacht om gegeten te worden.

Zoete hoop? Wat zal dit jaar brengen? Die gedachte maakt me niet altijd even vrolijk. Ik kan daar soms heel somber over worden. Soms slaat de angst me om het hart als ik denk aan alle afschuwelijke dingen die je kunnen overkomen. Maar dan denk ik maar dat Jezus zegt dat we alleen maar op vandaag moeten richten.


 (Mat 6:34)"Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad". 


Corrie ten Boom verwoordde het ook mooi:  Door je zorgen te maken verdwijnen de problemen van morgen niet maar verdwijnt de kracht voor vandaag. Ja gewoon maar doorgaan met dat wat je hand kan vinden. Weten dat God niet al onze wensen zal vervullen maar wel al Zijn beloften. Met vertrouwen gaan we er weer tegenaan. Hij zal met ons zijn alle dagen van ons leven.



 
Zoals elk jaar heb ik weer een nieuwe dagagenda gekocht. Niet om te gebruiken als een agenda maar als dagboek. Ik schrijf er elke dag een stukje in wat me in de stille tijd heeft aangesproken en wat er gisteren allemaal is gebeurd. Oud jaar heb ik mijn oude agenda doorgelezen. Er staan ook wat mooie uitspraken in die me aangesproken hebben en die ik met jullie wil delen.

  • Over christelijke meditatie: "Ik zoek de stilte, niet de leegte"
  • Religie: menselijk opklimmen naar God.
  • Het tegenovergestelde van armoede is niet rijkdom, maar genoeg.
  • Je moet niet zozeer proberen om een goede Christen te zijn (eigen inspanning) maar je moet God de ruimte geven om door je heen te werken.
  • We zijn niet geroepen om God te begrijpen maar om God te vertrouwen.
  • Waarheid kan niet zonder liefde en liefde kan niet zonder waarheid.


Mijn wens is dat we dit jaar steeds meer op de Jezus mogen lijken.
2 Kor 3:18 Wij allen die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd.


Als de Heer bij ons is, hoeven we niets te vrezen. Zijn oog rust op ons, zijn arm ligt om ons heen, zijn oor luistert naar ons gebed – zijn genade is genoeg, zijn belofte onveranderlijk.
John Newton

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...