zondag 28 augustus 2016

Nagenieten

De laatste dagen van de zomervakantie tikken voorbij. De agenda's worden weer gevuld en langzaam begint de routine de overhand te nemen. Tijd gaat de scepter weer zwaaien. Aan de ene kant is het gedaan met de vrijheid maar aan de andere kant geven de grenzen van de tijd ook weer een andere vrijheid waarbinnen ik me kan bewegen. Eindelijk weet je weer een beetje waar je aan toe bent en heeft ieder weer iets om handen.
Deze heide groeit wel in een heel bijzondere vorm.
Hier in huis was de vakantie niet altijd zo plezierig. Mam, ik verveel me en weet niks te doen, zijn zinnen die hier regelmatig werden gebezigd. En als je ziet dat de ander niet lekker in zijn vel zit kan jezelf ook niet meer voluit genieten dus samen weer iets leuks zoeken. We hebben ons gelukkig niet heel veel hoeven vervelen. Er was ook genoeg te doen. We hebben namelijk een vakantiehuisje gekocht ipv gehuurd. Een heel avontuur, die ons gelukkig heel goed is bevallen. Het huisje staat in de Harz in Duitsland. Een mooie omgeving waar veel te zien is. Waar we naast het werken in de tuin. (waar ik gelukkig veel lol aan beleef) 

















Ook hebben we leuke uitstapjes gemaakt. Na 2 weken wilden we nog niet naar huis. En nu kijken we terug naar leuke momenten die we samen als gezin beleefd hebben en stappen we weer de wereld in.

We hebben weer frisse moed en zin. Benieuwd wat dit jaar weer brengen zal. Allebei de jongens staan spannende tijden te wachten. Allebei gaan ze naar een nieuwe klas. Daniƫl gaat met 11 jaar voor het eerst naar het voortgezet onderwijs en Jonathan mocht opstromen naar een andere klas. Wat gaat de tijd toch snel. Steeds meer loslaten en de zorgen in Gods handen leggen. Alle voorbereidingen zijn in ieder geval gedaan. De schoolspullen zijn gekocht, de boeken gekaft, tassendragers zijn bevestigd en de fietsverlichting is gecontroleerd. En dan heb ik het nog niet eens over alle andere dingen die beginnen en waar weer voorbereidingen voor nodig zijn. De vakantie is al bijna weer vergeten. Nog even nagenieten...



Dit wiel vonden we in de tuin




zaterdag 27 augustus 2016

Waarom geloof je?

Waarom geloof je? Kan je zeker weten? Twijfel je dan nooit? Er zijn zoveel mensen met elk weer een eigen idee over God of geen God. Allemaal vragen die ik op me afgevuurd kreeg? Ehh nou, hakkelend kwam ik niet uit mijn woorden en het gesprek ging al weer verder. Maar de vragen bleven haken in mijn hoofd. Ja waarom geloof ik en weet ik zo zeker dat ik mijn hele leven wil toewijden aan het geloof.

Geloof......zo'n beladen en zwaar woord.

Ik denk dat het niet het geloof is waar ik me aan toewijd maar het is een Persoon die ik elke dag dichtbij weet en ervaar. Een ander woord voor geloof is vertrouwen. Vertrouwen op de woorden die Jezus sprak. "IK BEN MET JE". God is dichtbij. God is Liefde...

Dit zeker weten, is een diepe zekerheid die door verschillende ervaringen en wonderen zijn  bevestigd. Oh er sluipt wel eens twijfel naar binnen. Ik herinner dat ik met een Christelijke studentvereniging naar een kloosterweekend zou gaan. Ik had nog maar pas God heel dichtbij ervaren. In de bus overviel me de twijfel. "Waar ben ik mee bezig. Zou God bestaan? Help, Ik voel U niet meer Heer" De bus stopte. Bij mijn raampje stond een lantaarnpaal. Op ooghoogte was een sticker. Er stond: "Vertrouw op Mij, jezus".

Dit soort dingetjes gebeurden vlak na mijn bekering wel zo vaak dat ik er niet meer om heen kon.

Dat deze dingen mij zo vaak overkwamen kwam ook dat ik met al mijn vragen gelijk naar God ging. Gewoon schietgebedjes. Bidden is zo belangrijk stel je vragen maar en je zult zien dat God gaat antwoorden. Lees Zijn Woord. Lees wie God is en wie Hij voor je wil zijn. Bijvoorbeeld in de Psalmen.  Hij heeft alles gegeven en is heel dichtbij. Hij is de schaduw aan je rechterhand. De rots en schuilplaats waar je je veilig mag weten.

Vertrouw maar gewoon. Hij is er!!! Leer Zijn liefdevolle nabijheid kennen. Ga Hem danken.

Mooi getuigenis:

https://xpeditionglory.com/2016/05/ik-voelde-niets/

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...