en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft.
Jongeren zullen moe en afgemat worden,
jonge mannen zullen zeker struikelen;
maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen,
zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden,
zij zullen snel lopen en niet afgemat worden,
zij zullen lopen en niet moe worden.
(Jesaja 40: 29-31)
Een voorganger vertelde eens een verhaal over de trek van de ooievaars. Vanuit Afrika kunnen de ooievaars uit twee routes kiezen. Eén lange route over land met thermiek en een korte route over zee zonder thermiek. De laatste route wordt elk jaar veel ooievaars fataal omdat ze in eigen kracht steeds lager gaan vliegen. Aan het eind van de route vliegen ze rakelings over de golven. Met stormachtig weer betekent dit dat ze het niet zullen overleven. De korte route blijkt uiteindelijk de zwaarste route. Ons geloofsleven met kan je hiermee vergelijken.
Op eigen kracht kunnen we Jezus niet navolgen. Veel preken in de kerk gaan over gedragsverandering. We moeten liefdevoller zijn, barmhartiger zijn, vergevingsgezinder zijn etc etc. We proberen op eigen kracht op Jezus te gaan lijken. Een "Copy Christ Christen" zoals Otto de Bruine dit eens zo mooi verwoorde. Maar dit zal ons nooit lukken. Nooit! We zullen altijd gefrustreerd tot besef komen dat we steeds tekortschieten. We moeten gaan zien dat we nooit aan Gods verwachtingen van een heilig leven kunnen voldoen.
Het is alleen mogelijk door Gods Geest die in ons woont. Van binnenuit als wij onszelf aan God geven worden we een nieuw mens en ontvangen we een nieuwe identiteit van waaruit we mogen leven (we zijn heilig, rechtvaardig, waardevol, aanvaard, veilig en zeker.) Met Christus ben ik gestorven en niet ik leef maar Christus leeft in mij. Leven vanuit die nieuwe identiteit.
We zijn niet langer zondaars die heilig proberen te worden maar heiligen die zondig kunnen zijn maar dit overgeven aan God en samen met Hem door dit leven wandelen. We dienen niet alleen meer vanuit gehoorzaamheid maar allereerst vanuit Zijn liefde en de nieuwe identiteit die Hij ons geeft. Als kinderen van de Allerhoogste mogen we in deze wereld de afdruk van Zijn wezen zijn. Hij vormt ons naar Zijn beeld.
Niet in eigen kracht worden als Jezus maar Zijn Geest laten regeren. Zijn maaksel zijn wij geschapen om goede werken te doen die God tevoren bereid heeft. Levend op thermiek van Zijn liefde. Hij draagt ons en Zijn eeuwige armen zijn onder ons als we dreigen te vallen. Vertrouw maar gewoon. Koester je in Zijn dichte nabijheid. Hij houdt je vast en leidt jouw weg.
Je hoeft niet iemand te zijn, je bent het al, Zijn Geliefde Kind.
"De wereld is groot
En ik voel me te klein
Dus ik vlieg en ik ren
Want ik moet iemand zijn
Moet iemand zijn
Bang voor de stilte
De druk van de dag
Voor alles en niets
Voor wat er wordt verwacht
Van mij verwacht
De mensen, ik voel dat ze denken
Ze kijken, ze praten
Ik voel me verlaten
En al is er geen reden
Ze spoken door mijn hoofd
En is dit nu het leven, ik mis de momenten van rust
De vrijheid, de ruimte, de kracht en de liefde
Van waar ik in geloof
Want als ik val wil ik vertrouwen
Dat ik zal landen
Want als ik val wil ik vertrouwen
Op eeuwige handen"
(Irma Dee, Als ik val)
