vrijdag 28 november 2014

Pesten en identiteit


Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God. (Kol 3)



Op de lagere school ben ik als kind vreselijk gepest. Ik was een dromer en had niet veel oog voor de wereld om me heen. Echt handig was ik ook niet want ik dacht dat ik door iemand te zijn wel gewaardeerd zou worden. Mijn oom vertelde dat hij een onderzoek ging doen naar onze familiestamboom en misschien zouden we wel van de koning afstammen. Als kind nam ik deze laatste zin mee naar school. "Misschien stam ik af van de koning". Ja nu zouden de kinderen wel stoppen met pesten. Nu zou ik iemand zijn.

Natuurlijk nam het pesten niet af maar nam juist verschrikkelijk toe. Nu was ik niet meer een vies dom kind (de echte woorden laat ik achterwege) maar een zielig prinsesje en omdat ik Diane heette, was mijn naam vanaf die dag Lady Di.


Nu weet ik gelukkig beter. Mensen zullen je niet waarderen om wat je allemaal presteert. Dat lokt alleen maar jaloersheid uit. Als ik kijk naar mijn eigen kinderen dan zie ik hetzelfde gebeuren. Ook op hun school proberen kinderen door hoog op te geven over hun prestaties en trots gepraat gewaardeerd te worden en vaak gebeurt het tegenovergestelde. Al jong moeten we de les leren dat we niet op zoek moeten gaan naar waardering van mensen door iemand te willen zijn. Je moet weten dat je waardevol bent en gewoon zijn wie je bent...Wie ben je dan?

De Bijbel geeft onze werkelijke identiteit. Jij bent een geliefd kind van God, geroepen om heilig te zijn. Is het je wel eens opgevallen dat Paulus de gemeenteleden vaak aanspreekt met 'heiligen'. In het Nieuwe Testament is 'heilige' het meest gebruikte woord om de identiteit van de gemeenteleden te beschrijven. Gewone alledaagse Christenen zoals jij en ik. Paulus noemt ons geen heiligen omdat we zo goed ons best doen of omdat we deze titel hebben verdient door een  zuivere levenswandel of geestelijke volwassenheid. Hij noemt ons zo omdat God ons zo noemt en ons heeft geroepen om heilig te zijn. Dat kunnen we niet uit onszelf. Je bent 'geheiligd' in Christus om een leven te leiden, verbonden met de ware Heilige, Jezus Christus.


"Veel Christenen noemen zichzelf zondaars die door genade zijn gered. Maar ben je echt een zondaar? Is dat jouw Bijbelse identiteit? Absoluut niet! God noemt je geen zondaar; Hij noemt je een heilige. Als je jezelf als zondaar ziet, dan zal je ook zo gaan leven en dus zondigen. Waarom noem je jezelf geen heilige, want dat is hoe God jou noemt. Je bent een heilige die zondigt. Wat je doet bepaalt niet wie je bent, maar wie je bent bepaalt wat je doet. Aangezien je door Christus geroepen bent om een heilige in Christus Jezus te zijn, deel je in Christus erfenis. Dat wat geldt voor Christus, geldt nu ook voor jou, omdat je in Christus bent. Dat bepaalt je identiteit. Je bent niet de grote 'Ik Ben' maar met Paulus mag je zeggen: "Door genade van God ben ik wat ik ben". (N.Anderson)


Grappig: Vroeger werd ik gepest door mijn uitspraak: "misschien stam ik wel af van de koning" Toen besefte ik niet hoe waar die uitspraak zou blijken te zijn. Al blijkt die koning geen wereldse koning te zijn. Onze identiteit is Kind van God de Allerhoogste Koning. Oei, zou ik dit wel durven te vertellen? Ja, want ik zoek geen waardering meer bij mensen.

Een gezegend weekend Lady Di ;-)

zondag 23 november 2014

P.U.S.H.

Via de mail kreeg ik dit berichtje…




P.U.S.H.

Een man sliep op een nacht rustig in zijn huis toen plotseling zijn hele kamer werd verlicht. God verscheen. God zei tegen hem: ‘je moet iets voor me doen’ en Hij liet de man een grote rots zien die voor zijn huisje lag. God zei tegen de man dat hij met al zijn kracht tegen de rots moest duwen. En dit deed de man, elke dag opnieuw. Jaren achter elkaar duwde hij van zonsopgang tot zonsondergang tegen de rots, zijn schouders tegen het koude, massieve oppervlak van de onbewogen steen. Elke nacht keerde de man totaal uitgeput terug naar zijn huis met het gevoel dat zijn hele dag zinloos was geweest.


Henze graaft een zwembad.
Toen de man de moed begon op te geven, besloot de Satan in te grijpen. Hij zette gedachtes in het vermoeide hoofd van de man: “Je hebt nu jaren tegen de rots geduwd, maar hij ligt nog steeds op dezelfde plek.” Satan gaf de man de indruk dat de opdracht van God onmogelijk was en dat hij had gefaald. Door de gedachtes van Satan gaf de man de moed op. Satan zei: “Waarom zou je zoveel moeite doen? Steek er gewoon niet zoveel energie in, dan is het goed genoeg.”

De man besloot te doen wat Satan gezegd had maar hij ging eerst met zijn gedachten naar God. “God”, zei hij, “ik heb lang en hard gewerkt in Uw dienst en ik heb al mijn kracht gebruikt om te doen wat U mij vroeg, maar na al die tijd heb ik de rots niet eens met een halve millimeter kunnen verplaatsen. Wat doe ik fout? Waarom faal ik?” God antwoordde: “Mijn vriend, toen Ik jou vroeg om iets voor mij te doen en jij wilde dat, zij Ik tegen jou dat je met al je kracht tegen de rots moest duwen en dat heb je gedaan.”

“Ik heb nooit gezegd dat ik verwachtte dat je de rots zou verplaatsen. Je taak was duwen. En nu kom je uitgeput naar me toe en denk je dat je hebt gefaald. Maar is dat echt zo? Kijk naar jezelf. Je armen en je rug zijn sterk en gespierd, je hebt eelt op je handen, je benen zijn sterk. Ondanks de tegenslagen ben je wijzer geworden. En je kunt nu meer dan ooit. Het is waar dat je de rots niet hebt verplaatst. Maar je roeping was om gehoorzaam te zijn en tegen de rots te duwen en je geloof te bewaren en te vertrouwen op Mijn wijsheid. En dat heb je gedaan.”

Het resultaat


“Nu zal ik, mijn vriend, de rots verplaatsen.”

Wij willen meestal gelijk resultaat zien als God ons aan het werk zet. Wanneer God iets van ons vraagt, gebruiken wij onze eigen kennis om uit te vinden wat God van ons wil. Gebeden lijken onbeantwoord en er lijkt niks te gebeuren en we willen soms opgeven. Dit terwijl God eigenlijk alleen maar graag wil dat wij gehoorzamen en in Hem geloven. Wordt sterker in je geloof dat bergen kan verzetten, maar weet dat het nog steeds God is die de bergen echt verzet.

Als alles fout gaat. P.U.S.H.
Als het werk je teveel wordt. P.U.S.H.
Als mensen niet reageren zoals je verwacht had. P.U.S.H.
Als je geen geld meer hebt, en de rekeningen zich opstapelen. P.U.S.H.
Als mensen je niet begrijpen. P.U.S.H.



P. = Pray
U. = Until
S. = Something
H. = Happens

vrijdag 14 november 2014

Autisteneiland van Alianna Dijkstra

Autisteneiland van Alianna Dijkstra


"Hij laat mij schuilen onder zijn dak op de dag van het kwaad,
hij verbergt mij veilig in zijn tent, hij tilt mij hoog op een rots." (psalm 27)

Psychische aandoeningen daar praat je niet zo makkelijk over. Je kunt nog beter een been breken, want dan weet je dat het na zes weken weer beter is. Met psychiatrische aandoeningen weet je het maar nooit. Als je een been breekt dan kan je op warme belangstelling rekenen maar als je zegt dat je autisme hebt en je laat opnemen in een psychiatrische kliniek dan wordt het gesprek ongemakkelijk . Een psychische aandoening is ongrijpbaar en voor de omgeving soms niet te begrijpen.

Alianna probeert met haar boeken mensen inzicht te geven in de wereld van autisme. Want leven met autisme in de snelle wereld van vandaag is niet eenvoudig. Alianna heeft zelf autisme en schrijft daar openhartig over. In het boek Autisteneiland schrijft ze over haar persoonlijke ervaringen tijdens haar opname in Nederlands eerste autismekliniek voor volwassenen, Lorna Wing.

Deze kliniek is prikkelarm en voorspelbaar met duidelijke regels om tot rust te komen van de chaotische prikkels van de wereld. Een veilige plek maar ook een nepwereld. Om de paar dagen schreef Alianna een stukje over wat ze beleefde en hoe ze tegen de dingen op Lorna Wing aankeek. Het werd een bundel met korte hartverwarmende verhalen over het leven in een autismekliniek en de impact die het op haar leven heeft gehad.

Alianna Dijkstra is auteur, tekstdichter, journalist en spreker. Over haar autisme schreef ze eerder al het boek Autisten liegen niet. De korte verhalen zijn openhartig en luchtig geschreven. Een persoonlijke en humoristische kijk in de wereld van autisme en de geestelijke gezondheidzorg. Deze hartverwarmende verhalen zullen velen aanspreken en herkenbaar zijn. Of je nu autisme hebt of niet. Want hebben we niet allemaal een veilige schuilplaats nodig.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...