woensdag 27 juni 2012

Kattekwaad

Wat kunnen kinderen verschillend zijn. Onze twee zonen zijn gewoon tegenpolen. De oudste heeft prachtige helderblauwe ogen, de jongste kijkt met diep donkerbruine kijkers de wereld in. Mag de één graag lezen, de ander is het liefst de hele dag buiten. De ene introvert, de ander extravert. Maar aan beide heb ik mijn handen vol. Toen we hier pas kwamen wonen was de jongste 2 jaar en ging al gelijk op onderzoek uit wat resulteerde in een groot hek om de tuin.

We wonen in een buurt waar iedereen gewoon bij elkaar binnenloopt. Ik was Daniël dan ook regelmatig kwijt. Op een dag kwam hij thuis met de mededeling: "Buurvrouw slot daan." Tja zou ik misschien ook doen als 't kereltje om de haverklap binnenkwam. Maar wat bleek...hij had de buurvrouw opgesloten in haar tuin toen ze de was aan het ophangen was.

Wat beide jongens allebei graag doen is tekenen. Jonathan de oudste doet dat netjes op papier. Daniël tekent het liefst op zijn bed en de muren en zelfs op het behang van opa en oma. Nu trakteren we schoonvader elk jaar op een mooie fotokalender, die over de vlek kan hangen, want van oma mocht het kunstwerk niet van de muur. Nou ja, het was met pen en het wilde er gewoon niet af.

 Ik had gedacht dat Daniël het tekenen een beetje afgeleerd had maar nu heeft hij me toch echt verrast. Nog maar net van bed slofte ik de kamer in en zag Daniël met glanzende ogen staan. Ik zei: "Ja, zeg het maar wat is er gebeurd." Jonathan vertelde dat Daniël met een oranje spuitbus de buitenmuur had verfraaid met zijn waardering voor Oranje. Ik was gelijk wakker en stoof naar buiten. NEE...oh nee. Daniël kwam naast me staan en vroeg een beetje onzeker of ik het dan niet mooi vond. Nou ja wel mooi op een stuk papier maar toch niet op een huis. Gelukkig kon ik dit kunswerk wel van de muur af krijgen.











Zoals ik al zei onze jongste zoon is een buitenkind en om ons huis zijn allerlei slootjes en watertjes. En hoe vaak ik ook zeg niet bij de sloot. Daniël komt regelmatig onder de modder thuis. Een tijdje geleden ging Daniël spelen bij een oma van een vriendje. Ze belde me op want haar vriendin had gezien dat er kinderen in het vijverkunstwerk bij het dorpshuis aan het zwemmen waren...? Met kleren aan. Ik op de fiets erheen en werd enthousiast begroet door mijn zoon en zijn vriendje. "Kijk eens mam ik ben helemaal nat". Ik zag de mensen hoofdschuddend en gniffelend voor hun ramen staan. Gauw Daniël achterop en naar huis. Tjonge jonge dat verzin je toch niet. Gelukkig kan ik de humor er wel van inzien en achteraf kan ik er wel om lachen . Ik laat hem in ieder geval wel zelf zijn kleren wassen. Hoe gaan jullie om met kattekwaad en zit er ook zoveel verschil tussen de kinderen?


Ik kom thuis en zie dit voor de deur liggen.

vrijdag 22 juni 2012

Verboden


HOOGSPANNING, spannende boeken in de christelijke boekhandel Al jaren wordt in de maand juni in de christelijke boekhandels speciale aandacht besteed aan spannende boeken. Thrillers, fantasyboeken en spannende romans staan dan extra in het zonnetje. Ik heb het boek Verboden van Ted Dekker en Tosca Lee gelezen.


Bij ons thuis deden we als grap de laatjes van de kast open waarop de tv stond als er een bloederinge film op tv was zodat het bloed weg kon lopen. Volgens mij heeft de schrijver teveel van deze geweldagdige films bekeken. Het boek Verboden van Dekker leest als zo'n film. Er had eigenlijk een bakje bij gemogen. Het bloed druipt er bijna letterlijk uit. Het boek is niet bedoeld voor mensen met een zwakke maag. Al het geweld wordt tot de kleinste gruwelijke details beschreven. De geur van bloed. Snot en speeksel dat in het rond vliegt. De meeste steekwonden gaan tot de ruggegraat. In gevechten worden hele rompen doorklieft. Hoofden vliegen als meloenen in één klap van het hoofd evenals armen. Dat moeten wel hele scherpe zwaarden zijn dacht ik tijdens het lezen.
Eigenlijk had ik het boek na een paar bladzijden weg willen leggen maar omdat ik toch een recensie wilde schrijven heb ik besloten om door te lezen. Ik heb me er doorheen geworsteld.
Het verhaal lijkt in de verte op  het evangelie. De wereld is door een genetisch gemanipuleerd virus ontdaan van alle emoties. Alleen angst is blijven bestaan. Levende doden. Rom krijgt als zoon van vermoorde bewaarder een zuiver serum in handen waardoor hij alle gevoels terugkrijgt en dus de enige mens op aarde is die leeft. Hij deelt het serum met zijn vrienden Avra, Neah en Tiphon. Deze vier gaan op zoek naar de 9 jarige kreupele jongen Jonathan, die van nature alle natuurlijke gevoelens bezit en alleen recht heeft op de troon. Door zijn lichamelijke gebreken had hij eigenlijk gedood moeten worden. Alle landen worden geregeerd door één leider. Die binnenkort opgevolgd zal worden door zijn dochter Fynn. Sarric de broer van deze toekomstige soeverein heeft met behulp van de Alchemisten ook een serum gemaakt dat alleen de zeer geweldadige gevoelens opwekt. Hij wil zijn zus doden om zo de wereld te regeren. Maar in het geheim behoort de troon de 9 jarige jongen toe. Fynn geeft haar leven zodat de jongen kan regeren maar hij pas over negen jaar kan hij de troon bestijgen en blijft tot die tijd verborgen. Het boek heeft een open eind zodat  er waarschijnlijk nog een vervolg komt maar mij is de lust tot lezen vergaan. Jammer van mijn tijd. Ik liever boeken met wat meer inhoud.

donderdag 21 juni 2012

de boekenkast


Boeken die ik aanbeveel:
Historische romans:
De mooiste boeken van Lynn Austin en dan vooral de verhalen uit de bijbelse tijden. De boeken over Hizkia en Manasse. Ik heb ze in één adem uitgelezen.


1. God is mijn sterkte is het eerste deel van Lynn Austins verhaal over de bijbelse koning Hizkia, die regeerde van 716 tot 687 voor Christus. Getrouw aan de bijbelse gegevens brengt Austin in haar levendige stijl een oud verhaal tot leven.
2.God is mijn lied is het tweede deel waarin koning Hizkia Juda wil hervormen. De leiders van het land zijn daar niet blij mee. Wanneer Hizkia besluit om niet langer schatting te betalen aan Assyrië, weet hij zich dan ook omringd door vijanden zowel binnen als buiten de landsgrenzen. Kan zijn geloof het land bijeenhouden?
3. God is mijn redding is het derde deel waarin God Hizkia's trouw met grote rijkdom en macht heeft beloond, maar de godvruchtige koning heeft geen erfgenaam. In haar wanhoop wendt Chefsiba, zijn geliefde vrouw, zich tot de vruchtbaarheidsgodin Asjera, om haar man een zoon te geven. Zal Hizkia in zijn laatste strijd overeind blijven en God zijn redder laten zijn? Is zijn geloof sterk genoeg om erop te vertrouwen dat God zijn vijanden, zowel van buitenaf als van binnenuit, zal overwinnen?


1. God van mijn vader is in de tijd dat Manasse, twaalf jaar oud, koning wordt als zijn vader, koning Hizkia, overlijdt. Zijn vader was een groot koning en Manasse is bang dat hij niet in zijn schaduw kan staan. Verbitterd door de dood van zijn vader en onzeker over zijn eigen positie zoekt Manasse steun bij een valse profeet, die hem opzet tegen zijn raadslieden en hem overhaalt de Baäl te dienen.
2. God van mijn volk. Manasse laat zich verleiden tot afgodendienst en sleept zijn volk daarin mee. Hij groeit uit tot een wreed koning en staat zelfs zijn vriend Jozua naar het leven. Jozua vlucht naar Egypte, samen met enkele priesters die God trouw willen blijven. Ondertussen valt Juda ten prooi aan de Assyriërs. Manasse wordt gevangengenomen en ontdekt dat zijn afgoden niet in staat zijn hem te redden. Kunnen Jozua en Manasse de pijn van het verleden vergeten en de weg hervinden naar elkaar en naar God?
Naast de boeken van Lynn Austin vind ik ook de boeken van Jack Cavenaugh erg mooi. De Morgan Saga die bestaat uit 9 dikke boeken waren binnen no time uit. De titels zijn: De puriteinen, de kolonisten, de patrioten, de tegenstanders, de pioniers, de bondgenoten, de overwinnaars, de vredestichters, de erfgenamen. De Morgan Saga vertelt over de lotgevallen van de familie Morgan door de eeuwen heen: van de Puriteinen die in de 17e eeuw naar Amerika trokken, tot de 21e eeuw. Van generatie op generatie wordt het geloof doorgegeven; daarvan getuigt de eeuwenoude familiebijbel.

Toch vind ik het eerste deel nog het mooist. De puriteinen. Naast de Morgan Saga heeft Jack Cavenaugh ook een boek geschreven over de tijd dat de eerste Engelse vertalingen De van de Bijbel verschenen. De verborgen Bron De tijd van Wycliffe (1328-1384).De morgenster van de Reformatie. De hoge prijs die betaald moest worden om een bijbel in eigen taal te kunnen lezen.
Ook hele mooie boeken over deze tijd zijn de boeken van Brenda Rickman Vantrease. Haar debuutroman De miniatuurschilder en het vervolg daarop Anna van Praag. Historische figuren zoals Henry Despenser, John Wycliffe en Julian van Norwich komen in haar boeken tot leven

De miniatuurschilder gaat over Finn de miniatuur schilder en lady Katryn. Finn versiert geschriften voor de kerk met mooie miniaturen, maar tegelijkertijd kopieert hij geschriften van John Wycliffe, die werkt aan een bijbelvertaling in het Engels. Voor zijn werk wordt Finn met zijn dochter ondergebracht bij Lady Katryn die moeite moet doen om haar landgoed te behouden. Zowel de kerk als de troon maken aanspraak op haar eigendom; bovendien wordt ze bedrogen door een vijandige rentmeester. Finn en Katryn krijgen een relatie, maar als Katryn een geheim van Finn ontdekt, heeft dat ingrijpende gevolgen. Het bijzonder boeiende verhaal speelt in de 14de eeuw en geeft een fraai beeld van het harde leven in de vroege Middeleeuwen.


Anna van Praag gaat over een jonge vrouw die in Praag opgroeide, vlucht naar Engeland. Haar Wycliffe-Bijbel neemt ze mee. Dit boek zal haar leven in gevaar brengen. En Gabriël: een jonge aflaathandelaar die van de aartsbisschop de opdracht krijgt om uit te zoeken waar die ketterse geschriften vandaan komen.

Nog een mooi boek over de bijbel en de reformatie is het boek Maarten Luther van Reg Grant. Meeslepende historische roman die de lezer midden in de turbulente tijd van Luthers reformatie plaatst. 1517: Duitsland zucht onder het zware juk van Rome. Maar de augustijner monnik Maarten Luther verbreekt de lijdzaamheid en komt in opstand. Hij veroorzaakt daarmee grote onrust. Hij moet zich verantwoorden in de hoogste kerkelijke kringen en wordt voor ingrijpende keuzes gesteld.







Volgende keer meer.

donderdag 14 juni 2012

wegwerpmaatschappij

Toen aan een echtpaar gevraagd werd hoe ze het 65 jaar met elkaar hebben uitgehouden was het  antwoord van de vrouw: Wij zijn geboren in een tijd, dat wanneer er iets kapot ging dat je het dan ging repareren. We gooiden niet zomaar iets weg.

Zo waar. Als iets niet meer voldoet, volmaakt of mooi is dan kan het weg. Alles moet passen bij de nieuwste trends. Alle reclame lokt ons met groot, beter, best. Rimpels weg ermee. O wee als je ouder wordt dan tel je niet meer mee. We leven in een gevaarlijk egoïstische maatschappij.

Maar wij geheel anders. Wij hebben Christus leren kennen en Zijn Koninkrijk kent andere normen en waarden. Daar gaat het om Liefde. Gods Koninkrijk zet de wereld op zijn kop. God geeft duurzame Liefde en juist het minste is waardevol in Zijn ogen.

woensdag 6 juni 2012

Vertrouwen

De vogeltjes zijn uitgevlogen en ik loop me zorgen te maken. Stom hè maar ze zijn zo kwetsbaar. En ik zag ze wegvliegen. Ze landen iets verderop in de tuin. Piepend om voedsel. Om het huis zie ik de kraaien en katten. Als dat maar goed gaat. Ik kan ze niet beschermen. De natuur gaat zijn gang. Dan besef ik wat er ook gebeurd het beestje is geschapen tot eer van God. Hoe lang of kort zijn leventje ook zal zijn. God ziet zelfs het kleinste musje. Worden niet twee mussen te koop aangeboden voor een duit? En niet één daarvan zal ter aarde vallen zonder uw Vader. Zo mijmer ik verder en denk aan een gedicht uit boekje van Corrie ten Boom

Waarom zou ik ontmoedigd zijn
en in de schaduw leven?
Waarom mij eenzaam voelen
nu Gods liefde me is gegeven
en ik aan Jezus toebehoor?
Hij is mij steeds nabij:
Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij.

‘Laat nimmer zijn uw hart ontrust’
zo spreekt Zijn stem vol liefde.
En, rustend op zijn Woord van trouw,
zeg ‘k Hem al wat mij griefde;
al kan ik slechts één stapje zien,
mijn Leidsman is steeds Hij:
Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij.

En word ik op de proef gesteld,
als wolken mij omringen,
als alle hoop verdwenen lijkt
en ik niet meer kan zingen,
dan ga ik steeds weer naar mijn Heer -
van zorg maakt Hij mij vrij.
Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij. 

naar het Engels van F.D. Martin

zondag 3 juni 2012

Witter dan sneeuw

Het boek van Marianne Grandia gelezen. Weer een mooi en ontroerend boek over het maken van verkeerde keuzes, berouw en vergeving. Wat schuld en bitterheid in een mensenleven kan aanrichten als we onze harten op slot doen voor de ander.

Steven Smith wordt verteerd door schuldgevoelens over de verkeerde keuzes die hij in zijn leven heeft gemaakt. Door op de vlucht te slaan laat hij verschillende mensen verwond achter, waaronder zijn dochter Kathy. Wrok en bitterheid groeien als een bittere wortel bij de dochter van Steven. Kathy kan of wil haar vader niet vergeven. Zelfs als haar vader in het ziekenhuis beland en sterft blijft ze haar hart voor haar vader gesloten houden. Ellen, een vrouw die door een 'toevallige' ontmoeting, bij Steven verdriet betrokken is geraakt, heeft de taak op zich genomen om een deze dochter terug te brengen tot haar vader. Door haar tussenkomst komt Kathy tot de ontdekking dat een verhaal meer kanten heeft en zet ze haar hart open voor verzoening.

Het boek is soms zo herkenbaar. De kleine emoties die we allemaal wel voelen maar soms zo moeilijk weten te omschrijven weet de schrijfster treffend te verwoorden. Af en toe is het net of je naar een film kijkt in plaats van het boek leest. Een aanrader dus.

Wel 'toevallig' dat ik dit boek net in handen kreeg op het moment dat ik mijn kinderen de tekst uit Jesaja 1:18 aanleer: Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw.

En ja 'toevallig' dat mijn vader mij belt. Wij hebben ook bijna geen contact meer met elkaar. Ook hij lag op het randje van de dood in het ziekenhuis. Beetje verwarrend allemaal als een boek zo dicht bij de werkelijkheid komt.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...