vrijdag 29 december 2017

Een nieuw begin



Zo aan het einde van het jaar krijg ik altijd schoonmaakkriebels. Als de kerst voorbij is dan wil ik altijd alle tierelantijntjes zo snel mogelijk weer opruimen. Dit jaar was dat wel makkelijk want we hadden geen kerstboom of kerststukjes in huis gehaald. Alleen een bak met gekleurde lampjes, kerstballetjes en 4 kaarsen waarbij elke adventszondag één kaars meer ging branden. Steeds meer licht op het donkerste moment van het jaar.


kerst zelf hebben niet gevierd. We hebben niks met kerst en vorig jaar vonden de jongens kerst ook een overdreven vreetfeest. Dus geen cadeaus(doen we sowieso omdat we Sinterklaas leuker vinden en de hele maand ervoor al in de verjaardagen zitten) en niet naar de winkel geweest om culinaire etenswaren in te slaan. Nee, gewoon een stoofpotje uit de cooker, pannenkoeken en dingetjes uit het kerstpakket. Mijn man ging nog wel even op de culinaire toer en bakte een Challah brood (omdat het brood op was) en groene asperges en kipfilet in spek. Dat was wel heel lekker.

Hoewel de jongens vorig jaar zeiden dat ze niks met kerst hadden, begonnen nu te klagen. "Toch wel heel saai en kaal zonder kerstboom en alle vrienden zijn bij familie en wij doen helemaal niks. Waarom vieren we geen kerst?" Grrr pubers, nu is het weer niet goed. Maar goed, ik heb gelijk mijn moeder ingelicht dat we volgend jaar bij haar komen eten.
De cooker is mijn favoriete kookgerei. 's Ochtends gooi je de ingrediënten in de cooker en 's avonds is het eten klaar. Het vlees bak ik even voor een bruin korstje maar de groenten kunnen er rauw bij. Wel gebruik ik voorgekookte krieltjes of rijst dat ik apart kook, Dan maak ik een sausje van bijv. bouillion, tomatensaus, honing en het eten staat al weer klaar. 4 a 5 keer per week eten we zo uit de cooker. 

En nu, na de kerst begint het te kriebelen. De hele kamer is alweer opgeschoond. Alle prullaria waar ik niks meer mee heb weg, weg, weg. Less is more en zo ruimt het lekker op. Ik ben weer begonnen met FLYlady. En deze week werken we in zone 5. De huiskamer. Elke dag krijg je een taak die je moet uitvoeren Bijvoorbeeld De brandjes blussen. Dat betekent de plekken waar rommel zich ophoopt. In de hoeken van de kamer op tafeltjes etc zijn opgeruimd. Daarnaast is er per zone is hier een gedetailleerde schoonmaaklijst.

In deze blog heb ik er al eens  uitgebreider over FLYlady geschreven. Het is echt een aanrader.

En niet alleen ik heb de schoonmaakkriebels ook de jongens beginnen uit zichzelf op te ruimen. Mijn oudste zoon heeft zelfs de kamer van zijn broertje opgeruimd omdat hij niks te doen had.
Huh??? De jongste zoon wil onze slaapkamer als slaapkamer, zodat ze nu druk bezig zijn met verhuizen. Het moet niet gekker worden.
Jonathans opruimactie: bedden opgemaakt
en kleren opgevouwen




















Ligt het aan ons of is iedereen aan het opruimen en schoonmaken?

zondag 10 december 2017

Bewust positief naïef

Het viel me laatst op hoe vaak ik van het slechtste uitga en hoe wantrouwend ik ben geworden tegenover vreemden, die je net iets te vriendelijk benaderen. Geen wonder, want hoe vaak komt het wel niet voor dat mensen je op straat of via de telefoon iets gratis mogen aanbieden en dan blijkt het later toch niet gratis te zijn. 

Maar ook deze mensen die ons "lastig" vallen en iets van ons vragen kunnen we op een vriendelijke en open manier te woord staan. Als je mensen positief te woord staat van het goede uitgaat (ook al weet je dat niet het soms niet het geval is) kunnen hele mooie gesprekken ontstaan.

Bewust positief naïef noem ik het maar. De dingen die mensen van je vragen zijn soms niet eens zo duur of tijdrovend. Je hoeft niet overal nee op te zeggen! Steeds minder mensen zijn te porren om collecte te lopen of vrijwilligerswerk te doen. Zinnen als: "durf nee te zeggen" en "geef je grenzen aan" lijken soms een beetje door te schieten.


Laatst bij het boodschappen doen kwam ik twee meisjes tegen, ze vroegen me of ze mij misschien iets mochten vragen. Ze wilden me een gratis tas aanbieden. Gelijk schoot ik in de verdediging. "Ja, ja gratis" mopperde ik,  "maar welke voorwaarden zijn aan dat gratis verbonden, wat moet ik er voor doen". Nee, dit keer was het echt gratis. Met deze tas wilden ze reclame maken voor een bedrijf en ze mochten me echt de tas zonder voorwaarden meegeven. Weer werd ik op de vingers getikt en werd ik me bewust van mijn negatieve houding.


Ken je de film Yes man. Een grappige film uit 2008 met Jim Carrey in de hoofdrol. Deze film gaat over een man die het advies krijgt om echt overal ja op zeggen en raakt zo in de vreemdste situaties verzeilt. Dit advies wil ik je zeker niet meegeven maar wel om er op een positieve manier mee om te gaan en soms toch ja te zeggen op kleine vragen, die jij in je macht hebt om op te lossen. Ik denk dat veel mensen zijn doorgeschoten in hun zoektocht om voor zichzelf op te komen. Wees niet te zeer Nee-gatief maar bewust positief naïef. Je mag delen van de rijkdom die God je heeft gegeven.

zondag 29 oktober 2017

Waar wordt je echt gelukkig van?

Vanuit de kerk hebben we ochtenden aan de  de keukentafel georganiseerd voor moeders om met elkaar in gesprek te gaan over de de mooie en moeilijke kanten van de (geloofs-)opvoeding. Eens in de zoveel tijd komen we als moeders bij elkaar en bespreken we verschillende onderwerpen die met de opvoeding te maken hebben. Wat hebben we zelf meegekregen, wat willen we doorgeven, waar we tegen aan lopen. Aan de hand van het Coachboeken van Marja Bos-Meeuwsen en Petra Kok bespreken we elke keer een ander onderwerp. Het is fijn om met elkaar in gesprek te gaan. Om met elkaar moeite en vreugde te delen. Om elkaar te bevragen, te bemoedigen en te inspireren.

De gesprekken voeren we niet alleen aan de keukentafel maar soms ook tijdens wandelingen waarbij we papiertjes met vragen en stellingen meekrijgen. Dit keer stelden we elkaar onder andere de vraag: Waar word jij echt gelukkig van?

Mijn eerste reactie was dat ik pas gelukkig kan zijn als mijn man en mijn kinderen lekker in hun vel zaten. Maar dan hangt mijn geluk dus af van omstandigheden. Van iets wat ik zelf niet in de hand heb. Echt geluk is toch niet verbonden aan omstandigheden. 

Echt geluk is weten dat je Geliefd bent door je Hemelse Vader 
en vertrouwen dat Hij alle dingen ten goede zal keren. 

Dit is een mooi en waar antwoord en geeft een grondhouding, een basisgeluk, die niets en niemand van je af kan pakken en dan is het  natuurlijk al helemaal fantastisch als je ook je geliefden en omstandigheden ook nog goed gaat.

Maar toch is het goed om eens langer naar de vraag te kijken. Waar wordt je echt gelukkig van? Wat vind je zelf echt leuk, waar krijg je energie van? Welke talenten heeft God aan je gegeven en gebruik je deze talenten ook? Dit zijn vragen die de moeite waard zijn om te beantwoorden. Om ermee aan het werk te gaan.

Voor mij persoonlijk ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik geluk vind in het schrijven. Om mijn gevoelens en gedachten te uiten in schrijven en ook in het schilderen. Het wonderlijke is dat sinds ik me hier meer op ben gaan richten, dat ik spontaan, na een hele lange tijd, weer boeken toegestuurd heb gekregen. Boeken waarover ik een review mag schrijven.

God wil ons leiden op de weg waarvoor je bent bedoeld
Hij heeft een verlangen in je gelegd en zal daar doorheen Zijn glorie laten zien.

Waar wordt jij gelukkig van?






zaterdag 9 september 2017

De leugen van verdienen.

Maar toen zijn de goedheid en mensenliefde van God, onze redder, openbaar geworden en heeft hij ons gered, niet vanwege onze rechtvaardige daden, maar uit ​barmhartigheid. Hij heeft ons gered door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwende kracht van de ​heilige​ Geest, die hij door ​Jezus​ ​Christus, onze redder, rijkelijk over ons heeft uitgegoten. Zo zijn wij door zijn ​genade​ als rechtvaardigen aangenomen en krijgen we deel aan het eeuwige leven waarop we hopen.
(Titus 3:4-7)

Zoveel mensen twijfelen en hebben een verkeerd beeld van God. Kom ik wel in de hemel, ben ik wel behouden? Ze willen nog steeds door goede werken de hemel en Gods liefde proberen te verdienen. Laatst zag ik een tv programma. Het ging over het opzetten van tehuizen door welgestelden van een protestantse kerk. Er werd smalend gezegd dat de rijken dit deden om een plekje in de hemel te verdienen. Dit is opzettelijk het evangelie verdraaien. In de Bijbel staat juist dat niemand Gods liefde, laat staan de hemel, kan verdienen! We mogen goede werken doen uit dankbaarheid. Anders zouden de dingen die we doen toch nog voortkomen uit egoïsme. Om er zelf beter van te worden. Jammer dat dit beeld nog steeds zo overheersend is. Het is verwarrend en afstotend.

Mijn schoonvader is gister overleden. Ook hij had veel vragen over de hemel. Maar het is allemaal zo wonderlijk gegaan dat we in dit hele proces Gods hand mochten ervaren. De laatste maanden werd mijn schoonvader steeds meer verward. Hij wist niet meer waar hij was, wat er met hem aan de hand was en wie de mensen waren die hij zag. 

Toch kwam er een moment dat hij ineens heel helder werd. Hij vroeg ons vergeving, dat hij boos was geworden, dat we hem naar het hospice hadden gebracht. Wij konden hem niet meer de zorg geven die hij nodig had. De mensen die hem verzorgden waren ontzettend goed voor hem en hij sprak zijn dankbaarheid uit voor alles wat we voor hem hadden gedaan. We waren helemaal verbaast dat iemand die zo dement was ineens alles weer wist te herinneren. Hij vertelde dat hij zich helemaal in Gods handen over had gegeven en dat je zelf toch niets zelf in de hand hebt. 
Hij vroeg zich alleen af of hij Gods liefde wel zou verdienen? Waren zijn daden wel goed genoeg. Het 'toeval' wilde dat ik 's ochtends een tekst had gelezen uit Daniël 9:18 Niet omdat wij ​rechtvaardig​ zouden hebben gehandeld leggen wij onze smeekbeden aan u voor, maar omdat uw ​barmhartigheid​ groot is. 
Met deze tekst stelde ik hem gerust. Het is Gods liefde die ons redt en niet onze rechtvaardige daden. Mijn schoonvader had rust gekregen. Hij was veilig in Gods hand. De dag erna was hij weer net zo verward als anders. Hij had alleen nog angst voor het sterven zelf, zou hij pijn krijgen? Maar 2 dagen voor zijn sterven is hij in coma geraakt en heeft het sterven niet bewust mee hoeven maken. Wat een genade. 

We moeten af van onze verdien-gedachte. Aldoor als je het woord verdienen hoort moeten je op je hoede zijn. Dan moeten je oren zich gaan spitsen. Het gaat niet om verdienen! Het gaat nooit om verdienen. We verdienen de dood. Het is Gods genade, die ons heeft gered van de dood. Hij heeft geen behagen aan mensen die verloren gaan maar wil ons juist redden. God heeft alles gegeven om ons te redden. Hij heeft Zijn Zoon gegeven. Zijn eigen leven. Het is niet ons werk maar Gods werk. Het is volbracht. Neem dat aan en VERTROUW.

Door uw genade Vader mogen wij hier binnengaan, niet door rechtvaardige daden maar door het bloed van het lam...

zondag 3 september 2017

Duurzaam zijn...

Dit is onze vriezer. Hij is al drie generaties in onze familie. Als ik bij mijn oma logeerde stond deze vriezer in het kleine kamertje waar ik sliep. Op zijn zachte gezoem viel ik in slaap. Toen mijn grootouders naar een verzorgingsflat gingen kreeg mijn moeder de vriezer en toen ik op kamers ging kreeg ik de vriezer mee en nu jaren later doet hij het nog steeds. Al ziet hij er niet uit. Het is een goede vriezer. Laatst vond ik de gebruiksaanwijzing en zag dat de vriezer gemaakt is in 1976. Wauw, al 41 jaar ononderbroken aan het werk. Vreemd dat we nu wetenschappelijk veel meer kunnen en huishoudelijke apparaten veel minder lang meegaan. Hoe zit dat, we moeten toch duurzaam zijn?

Duurzaam dat is het modewoord van deze tijd. De mens wordt bewust dat de aarde niet onuitputtelijk rijk aan grondstoffen is en door het te vervuilen nog sneller berg afwaarts gaat. Spullen moeten herbruikbaar en afbreekbaar zijn.

Hoe is het zover gekomen? Onze voorouders hadden maar een paar stel kleren die werden versteld als ze stuk waren of niet meer pasten. Zo konden ze hun kleren en spullen jaren gebruiken. Als iets stuk was, werd het gerepareerd.

Na de tweede wereldoorlog kwamen mode en design om de hoek kijken. Bedrijven wilden meer producten verkopen en zorgden dat mensen sneller ontevreden werden over hun kleren en spullen.Er werd reclame gemaakt om mensen ontevreden te maken met de spullen die ze bezaten.  De economische groei werd afhankelijk van mode en design. Hoewel de spullen die ze hadden het nog deden moest de consument overgehaald worden om te verlangen naar iets nieuws wat ze eigenlijk (nog) niet nodig hadden.

In plaats van de beste producten te maken die een hele lange tijd goed hun werk zouden doen, werden nu producten gemaakt die minder lang mee zouden gaan. Er werd zelfs een hele wetenschap in het leven geroepen om spullen sneller stuk te laten gaan. Spullen kregen in ingebouwde levensduur mee. Wist je dat er een chip in een printer zit die het aantal prints bijhoudt. Deze chip zal de printer de opdracht geven ermee te stoppen bij een bepaald aantal prints. Ongeveer 18.000 prints of 5 jaar gaat je printer mee en daarna moet je een nieuwe kopen.

Er zit dus een hele technologie achter om spullen een korte levensduur te geven. Techniek werd vroeger gebruikt om oplossingen te geven nu wordt diezelfde techniek ingezet om een probleem te creëren. Zo wordt er verdient aan georganiseerde problemen. We kijken ook niet eens meer naar de levenscyclus van een product maar naar hoe lang ga ik het leuk vinden. En zo komt er steeds meer afval.

Wat zou er gebeuren als we het probleem bij deze bron gaan aanpakken. Bij de mensen die de producten produceren. Als wij geen consumenten worden die iets kopen maar gebruikers die producten gaan huren van de producent. Dan wordt de producent gedwongen om duurzame producten te maken omdat ze er zelf verantwoordelijk voor zijn. Producten die een lange levensduur hebben. Dat de grondstoffen gerecycled kunnen worden in een gesloten systeem is dan het handigst.

De producent wordt een dienstverlener die verantwoordelijk is voor goede producten uit goedkope grondstoffen om goed te kunnen verdienen. Niet langer korte termijn, maar de langere termijn wordt belangrijk. Zo blijft de economische groei gewaarborgd. Nog een belangrijk voordeel is dat onze identiteit niet meer gekoppeld zal zijn  aan bezit maar aan wie je bent.

Tja het blijft een mooi idee

dinsdag 22 augustus 2017

Zorg


Afgelopen tijd stond ons leven in het teken van zorgen maar dan vooral in de goede zin van het woord. Het draaide de afgelopen tijd om zorgen in de zin van verzorgen. Onze 'schoon'vader ging steeds verder achteruit. Steeds verlegden we weer een grens. Van 2x per week langskomen tot uiteindelijk een lang weekend 24 uur per aanwezig zijn, omdat in Nederland alle zorg in het weekend en avond stopt. Geen opname mogelijk, geen hulpmiddelen leverbaar, onvoldoende personeel etc. Wij moesten zelf voor onze 'schoon'vader zorgen. Van eten tot verschoning.  Ik was er overdag en mijn man waakte 's nachts.  Ondanks het feit dat de zorg veel te zwaar was gingen we steeds een nieuwe grens over.

Het vreemde was dat we ondanks deze drukte allebei een enorme rust en vrede hebben ervaren. De cirkel was weer rond. De ouder die het kind heeft verzorgd werd nu zelf weer een kind. En wat mooi dat we het allebei ook konden doen. We hadden allebei vakantie.


Mijn schoonvader kon op het laatst geen moment alleen gelaten kon worden. Hij was te ziek en tegelijkertijd besefte hij niet dat hij ziek was, waardoor hij telkens viel. Thuiszorg kwam 3x per dag een kwartiertje langs en stond ook met de handen in het haar. Ook heeft de thuiszorg in het weekend 's nachts te weinig personeel waardoor het is voorgekomen dat mijn schoonvader met hulp van twee politieagenten weer op bed getild moest worden.

Vreemd dat in zo'n welvarend land als Nederland geen plek en hulp is voor iemand die zoveel zorg nodig heeft. Er komen steeds meer oudere mensen en er zouden toch juist meer plekken gecreëerd moeten worden voor hulp en zorg, maar het lijkt erop of er steeds meer tehuizen hun deuren sluiten. Mensen moeten zolang mogelijk met hulp van mantelzorgers thuis blijven wonen, maar wat als dat ineens niet meer kan?

De participatiemaatschappij...Mensen moeten participeren, meedoen, zelfstandig zijn, productief zijn maar hoe zit het met de mensen die dat niet meer zijn??? Zijn dat tweederangs mensen waar je zo snel mogelijk vanaf moet. Waaraan je zo min mogelijk geld moet besteden omdat er toch geen eer en voordeel meer aan te behalen valt. Is dat de reden dat het "voltooid leven pilletje" op de markt komt omdat de samenleving binnenkort overspoelt wordt met deze onproductieve geldverslindende mensen.

Toch zijn juist deze mensen in hun zwakte het meest waardevol. Ze houden ons een spiegel voor. Ze laten zien dat het leven in deze wereld ten diepste zinloos en doelloos is als je God niet kent. Hun leven is een getuigenis tegen deze maatschappij die met oogkleppen op het grote geld na jaagd. Je kan dat grote geld en succes namelijk niet meenemen.  Deze mensen laten zien waar het leven werkelijk om draait. Liefdevolle relaties, zorg voor elkaar,  dankbaarheid. Weten dat je een Geliefd kind van God bent, door genade, gekocht en betaald door het kostbare bloed van Jezus. Gods kracht wordt in zwakheid zichtbaar omdat de mens zich dan niet meer zelf op de borst kan kloppen en zeggen kijk eens wat ik heb bereikt. Ten diepste is alles in Gods hand. (We zijn niet wat we doen, wat we weten, wat we kunnen, wat we hebben, wat mensen over ons zeggen...dat alles valt op den duur weg)

Want kracht ontplooit zich ten volle in zwakheid.’ Daarom durf ik mij toch op mijn zwakheden te beroemen, omdat dan de kracht van Christus in mij gezien kan worden. (2 Korinthiërs 12:9 HTB)

Na het lange weekend en nog 3 dagen is mijn schoonvader opgenomen in het ziekenhuis. Hij was sterk vermagerd. Hier kreeg hij een zoutoplossing en was er controle dat hij goed at, hier knapte hij snel op. Het vreemde was dat hier allemaal oude mensen lagen met allemaal dezelfde symptomen. Het begon bij allen met een urineweginfectie waardoor er verwardheid (delier) was ontstaan. Al deze mensen waren ondervoed en verzwakt omdat ze alleen woonden en niet meer voor zichzelf konden zorgen.

Toch bleek het bij mijn schoonvader ernstiger te zijn. Bij een CT-scan is gebleken dat hij kanker heeft. Nu ligt hij in een hospice. Toch heeft hij de moed niet verloren en heeft op dit moment nog nergens last van. Hij is zijn vreugde niet kwijt en leeft helemaal op. Hij zingt liederen met de bewoners en gaat ze ongevraagd voor in gebed... Hij kan hier een lichtje zijn. Alleen wonen was toch ook wel heel eenzaam ondanks dat wij vaak langskwamen. Zolang mogelijk thuiswonen is soms helemaal niet zo fijn. Het is niet goed als een mens alleen is. We hebben elkaar nodig!

woensdag 12 juli 2017

Het jachtige leven

Nog een week en dan heeft ook het noorden van Nederland zomervakantie. De laatste loodjes wegen het zwaarst. De lessen worden vandaag afgerond. Alleen nog een paar uitjes en activiteiten en het schooljaar is alweer voorbij.

Zelf ben ik op dit moment druk met de zorg voor mijn schoonvader. Door een kleine infectie is hij nu bijna helemaal afhankelijk van zorg geworden. Gelukkig kan de thuiszorg veel opvangen maar het houdt toch in dat we om de dag op bezoek gaan om te helpen.

Een drukke periode maar vooral ook een dankbare periode om iemand in de laatste levensfase te kunnen helpen. Al kijkt mijn schoonvader daar natuurlijk heel anders tegenaan. Hij voelt zich een last en noemt zichzelf een stumper. Zijn kracht was zijn identiteit en nu kan hij niks meer. Zelfs zijn geheugen laat hem steeds verder in de steek. Hij weet niet meer hoe het koffiezetapparaat werkt of welke dag het is. Steeds vaker weet hij niet meer wie ik ben. Hij kan bijna niet meer lopen maar wil koste wat het kost thuis blijven wonen en wij proberen hem daarbij zoveel mogelijk bij te helpen.

Ik las dit stukje uit prediker 12. Het  gaat over de ouderdom en vond het zo toepasselijk.

"Gedenk daarom je schepper in de dagen van je jeugd – voordat de slechte dagen komen en de jaren naderen waarvan je zegt: In deze jaren vind ik weinig vreugde meer. Voordat de zon verduistert, de sterren en de maan niet langer stralen, de lucht ook na de regen grauw van wolken wordt.... Wanneer de deuren naar de straat worden gesloten, de ​molen​ geen geluid meer maakt, het fluiten van de vogels ijl van toon wordt, wanneer hun ​lied​ versterft. Je durft geen heuvel te beklimmen, de ​weg​ is vol gevaar."

Ook mijn schoonvader kan maar weinig vreugde vinden in de dingen van de dag. De deuren naar de straat zijn inderdaad toegesloten. Hij kan zelf niet meer naar buiten. Hij kan niet meer zelf eten maken en gaat steeds slechter zien en horen. Ook is hij al een paar keer gevallen en durft niet meer te lopen. De weg is voor hem vol gevaar.

Toch vindt hij kracht in zijn geloof en als ik langskom zingt hij liederen waaronder Hijgend hert der jacht ontkomen. Wat een uitzicht in deze uitzichtloze situatie. God geeft hoop en toekomst. De Heer van het leven de Heer van zijn leven. De God die hem zijn hele leven heeft geholpen. Nu nog na hijgend van het jachtige leven ziet hij uit naar God.



woensdag 31 mei 2017

Tolerant zijn?

In Mattheus 9:36 staat: Toen Hij de scharen zag, werd Hij met ontferming over hen bewogen, daar zij voortgejaagd en afgemat waren, als schapen die geen herder hebben. Zie ook (Ezechiel 34:5-11)Want zo zegt de Here Here: Zie, Ik zal zélf naar mijn schapen vragen en naar hen omzien; zoals een ​herder​ naar zijn kudde omziet, wanneer hij te midden van zijn verspreide schapen is, zo zal Ik naar mijn schapen omzien en ze redden uit alle plaatsen waar zij verstrooid zijn geraakt op de dag van wolken en duisternis. 

In wat voor samenleving leven wij? Televisie, kranten en andere media overspoelen je met talloze ideeën en meningen. Maar al te vaak zijn het ik-gerichte boodschappen. "Je bent je eigen baas, doe maar wat je fijn vindt, doe wat goed voelt, alles is goed."

Hoe vind je als mens je weg? De wetenschap komt telkens met nieuwe uitvindingen. Wat nu het nieuwste van het nieuwste is, is morgen weer achterhaald. Veel mensen kijken op dezelfde manier naar de waarheid. Velen denken dan ook dat de waarheid iets is wat niet bestaat. De waarheid is aan een voortdurende verandering onderhevig. Het maakt niet uit waarin je gelooft. Wat jij gelooft dat moet je zelf weten. Alle geloven zijn even waar, ze zijn gelijkwaardig en komen uiteindelijk op hetzelfde neer.

Maar als je hier goed over nadenkt merk je dat het geloof 'dat alle geloven en religies even waar zijn', ook een geloof is. Een geloof dat heel vriendelijk en heel tolerant overkomt. Toch is het geloof, 'dat alle geloven even waar zijn' een schijntolerantie. Want als jij als Christen het daar niet mee eens bent en beweert dat er één waarheid is, wordt je veroordeelt en als intolerant bestempeld. En wat houdt tolerantie in? Dat je alles maar goed moet vinden en zeggen dat alles waar is? Dat is wel lekker makkelijk want dan hoef je, je nergens meer druk om te maken. Uiteindelijk komt het toch wel goed. Maar...

Je kan niet zeggen dat alle geloven waar zijn. De verschillende geloven en religies kunnen hemelsbreed van elkaar verschillen. Kijk alleen al naar het Christelijke geloof, datbeweerd dat God zelf naar de aarde kwam om de mens met Zichzelf te verzoenen. Andere geloven gaan juist uit van zelfverlossing, rituelen en religieuze plichten om tot God te komen. Dat is precies andersom. Je kan niet zeggen dat alle geloven uiteindelijk hetzelfde zijn en naar hetzelfde doel toewerken! Het zou absurd zijn als je deze denkwijze doortrekt naar andere terreinen van het leven.

Echte tolerantie houdt in dat je een standpunt inneemt en van daaruit tolerant bent. Tolerant in de zin van verdraagzaam zijn en de ander blijven liefhebben en proberen te wijzen op de waarheid. Maar op zo'n manier dat je de ander in zijn waarde laat en hoopt door gesprekken dat de ander de waarheid gaat ontdekken. Zonder dat je, je eigen standpunt onder de voet laat lopen of dat je compromissen gaat maken om bij mensen in de smaak te vallen.

Als Christen nemen we een standpunt in. De waarheid bestaat wel degelijk! Deze waarheid is niet zomaar een theorie. Deze waarheid is de levende persoon Jezus Christus. Welke andere religie heeft een persoonlijke relatie met de Waarheid?

De mensen in deze wereld dwalen rond. Nergens is werkelijk houvast te vinden. Niets in deze wereld is zeker. Alles kan in één klap voorbij zijn. Sommige mensen proberen houvast te vinden in allerlei rituelen en het navolgen van allerlei wetten om toch zekerheid en houvast te vinden. Maar ze vinden nooit zekerheid. Ze worden afgemat en voortgejaagd.

Nog één ding als je werkelijk geloofd dat alle geloven waar zijn en dat het allemaal wegen zijn die uiteindelijk naar God toeleiden....is Jezus voor niets gestorven?

Met ​Christus​ ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar ​Christus​ leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het geloof in de ​Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven. Ik ontneem aan de ​genade​ Gods haar kracht niet; want indien er ​gerechtigheid​ door de wet is, dan is ​Christus​ tevergeefs gestorven.


zaterdag 27 mei 2017

Balans in je leven

Hoe vind je balans in je leven? Ben je pas tevreden als alles op rolletjes loopt of kan je ook in de hectiek van alle dag rust ervaren. Laat je, je gevoel afhangen van gebeurtenissen of kan je toch met vertrouwen boven de situatie blijven staan?

Gevoel en verstand strijden dagelijks om de voorrang maar ik heb gemerkt dat geloof/vertrouwen ze beide in bedwang kan houden. Een diep vertrouwen dat God boven en onder elke situatie aanwezig is. En ook het besef dat ik Gods geliefde dochter ben los van wat ik kan, wat ik doet, wat ik bezit of wat anderen over mij zeggen.

Door het geloof /vertrouwen heb ik een basis gekregen waardoor ik veel minder afhankelijk ben van de omstandigheden. Door het geloof heb ik vaste grond onder de voeten gekregen. Een diepe tevredenheid onder elke omstandigheid. Of zoals Paulus het zegt: "want ik heb geleerd met de omstandigheden, waarin ik verkeer, genoegen te nemen." Gods liefdevolle genade is genoeg.

Bij de duivel is alles precies andersom. Hij zal je altijd wijzen op je tekorten. Al vanaf Genesis waar hij Eva verleidde door haar aan te praten dat ze nog iets mistte tot de verzoeking in de woestijn waar hij Jezus vroeg zichzelf te bewijzen. ("En de verzoeker kwam en zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt,...") We komen niet tekort en we hoeven onszelf niet te bewijzen. We zijn Gods geliefde kinderen.

Een mens heeft een verlangen om zichzelf te bewijzen. Maar als je Gods leert kennen en Zijn liefde aanvaard dan heb je geen bewijs meer nodig en dan hoeven we onze identiteit niet meer te verdienen.
Dan zijn ook alle bewijsstukken die tegen ons getuigden weggedaan:
.
"Door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door het aan het kruis te nagelen: Hij heeft de overheden en machten ontwapend en openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd." 

In Christus zijn we een nieuwe mens. Deze vaste grond geeft de juiste steun om de balans in je leven te houden. Deze vaste grond geeft rust en (te)vrede en het verlangen om in dankbaarheid Gods Liefde gehoorzaam te zijn. Door Gods Geest worden we van binnen veranderd en vinden we de juiste balans door onze ogen gericht te houden op Jezus Christus, de Voleinder van ons geloof. God veranderd ons als we Zijn Liefde/Zijn Geest laten regeren in ons hart.

Natuurlijk zijn er rotdagen en dagen dat alles anders gaat dan je had gedacht maar dan heb je wel de keuze ga je ten onder aan wrok of zelfmedelijden of kies je te blijven vertrouwen. Ren dan naar God toe. Hij geeft je troost, rust en goede raad als je alles aan hem toevertrouwd. Hij is de vaste grond onder je voeten als je dreigt te vallen. Hij draagt je boven elke (on)balans uit over de golven van het leven.

zondag 21 mei 2017

CIA (Carpenters In Action) reis naar Roemenië





















Afgelopen vrijdag is Henze teruggekomen uit Roemenië. Vol indrukken en verhalen. Samen met zeven andere mensen van Carpenters In Action. Ze hebben in één week, met hulp van Roemenen tien toilethuisjes geplaatst in de zigeunerwijken in Solovastru en Gheorgheni.





















Er zijn in Roemenië veel sloppenwijken waar zigeuners onder verschrikkelijke leefomstandigheden moeten leven. Hiervoor bouwt de CIA toilethuisjes en waar nodig worden reparatie's aan huizen uitgevoerd.

De eerste dag na aankomst konden de mannen gelijk aan het werk en plaatsten in de stromende regen twee toilethuisjes. Ze hoefden het gelukkig niet alleen te doen. Een club tieners wilden dolgraag meehelpen met het bouwen.

Maandag ging de groep van Solovastru naar Gheorgheni. Ook hier een sloppenwijk maar dan vele malen erger. De sfeer was hier grimmig. De burgemeester had toestemming gegeven om de toilethuisjes te plaatsen maar de helft van de bevolking was het er niet mee eens. Onder politiebegeleiding gingen ze aan het werk. Ook de bewoners wilden in het begin niet zonder betaling meewerken aan de bouw. Toch hielden de mannen van de CIA de moed erin en al gauw werden de bewoners aangestoken door hun openheid en vrolijkheid en begonnen toch mee te helpen. Maar de omstandigheden waren bar en boos. Spitten naast een open riool. Een kuil proberen te graven door weggegooide kleding en dekens. Heen en weer moeten lopen door het afval en de menselijke uitwerpselen. Kleine kinderen grauw van het vuil en zonder schoenen spelend tussen het afval. Ongelooflijk dat dit Europa is.


De volgende dag waren de bewoners al zelf aan de gang met het egaliseren van het afval en en de grond rondom de huisjes aan het schoonmaken. In totaal werden hier 6 toilethuisjes geplaatst.
Huizen tot het dak in de mest.




De volgende dag waren de bewoners zelf al aan de gang.



Door vrolijk te blijven doorwerken veranderde de sfeer
De dag daarop werden de laatste twee toilethuisjes geplaatst in Solovastru.


















Na het bouwen van deze laatste huisjes werd er in de omgeving rondgekeken voor een nieuw project. De volgende keer zal de bouwreis in het teken staan van reparatie aan huizen.

's Middags was het het project afgerond maar konden de mannen 3500 potjes groenten in dozen pakken.

Die avond was er nog een samenkomst van de tienergroep en Henze sprak over het zachte juk van Jezus en net zoals in Nederland ging de tienerdienst gepaard met spelletjes. Kruiwagen lopen en krantje mep. Een mooie afsluiting van deze reis.
Tienerdienst in Roemenië



Toch ook ontzettend veel plezier gehad.

woensdag 3 mei 2017

De 10 beloften van God

Binnenkort vieren we Pinksterfeest, Sjavoeot, is het feest van de wetgeving voor de Joden. De uitstorting van de Heilige Geest voor de Christenen. De wet die in ons hart wordt gelegd door de Heilige Geest. Pinksteren is Gods natuur ontvangen. Nog elke zondag wordt de wet voorgelezen.  

Maar Christus heeft de wet vervuld! We geloven dat de wet niet meer van buitenaf opgelegd wordt maar voortvloeit uit de Liefde die God ons geeft. God verandert ons naar het beeld van Zijn Zoon doordat Hij ons vult met de Heilige Geest. Met Zijn Liefde worden wij van dag tot dag veranderd. De wet is niet meer nodig, want de liefde vervult de wet. 

De wet wordt in het nieuwe testament beschreven als een gevangenisbewaker. Nu we tot geloof zijn gekomen zijn we niet meer onder de wet Het staat in Galaten 3:23

Voordat het geloof echter kwam, werden wij door de wet bewaakt, als gevangenen opgesloten, totdat het geloof geopenbaard zou worden. Zo is dan de wet onze leermeester geweest tot ​Christus, opdat wij uit het geloof gerechtvaardigd zouden worden. Maar nu het geloof gekomen is, zijn wij niet meer onder een leermeester. Want u bent allen ​kinderen​ van God door het geloof in ​Christus​ ​Jezus. Want u allen die in ​Christus​ ​gedoopt​ bent, hebt zich met ​Christus​ bekleed.

We mogen nu de wet vervuld zien als een belofte van God karakter in ons. 




Deze onderstaande 10 geboden werden een paar zondagen geleden gelezen:


Want Hij is de Heere uw God, die Zijn Zoon heeft uitgeleid, uit het rijk van de dood, daarom zal er een einde komen aan het zoeken van andere goden. 

Er zal een einde komen aan het verlangen om 
de levende God te vangen in verkeerde beelden en eigenzinnige gedachten.

Nog even, dan zult u Hem zien, zoals Hij is. 
Er zal een einde komen aan het misbruiken van zijn Heilige Naam. 
Nog even en dan zullen allen die Zijn Naam belijden zich eindeloos verblijden.

Sabbat zal het zijn, eeuwige sabbat, in het Koninkrijk der Hemelen, 
daar mag u rusten van alle moeitevolle arbeid.

Geen vader en geen moeder zal meer bedroefd zijn om hun kinderen, 
want allen zullen broeders en zusters zijn in de Heere.

Geen doodslager zal er gevonden worden in dat land van vrede.

En er zal een einde gekomen zijn aan alle ontrouw en huwelijksverdriet, 
want heel Gods gemeente zal als een bruid gekleed gaan voor haar bruidegom Christus.

Alle deuren kunnen open, want geen dief zal er gevonden worden.

Ieder zal een goed getuigenis geven van zijn naaste.

Aan alle hebzuchtig begeren en verkeerde verlangens zal een einde komen, 
want ieder zal meer dan verzadigt zijn van de liefde van God, 
die is in Christus Jezus, onze opgestane Heer. 
Zo zal het eenmaal zijn Halleluja.
Amen.

zondag 16 april 2017

Onvoorstelbaar


Vanochtend onder het wandelingetje met de hond was ik weer eens aan het mijmeren en ik vroeg me af hoe zou het zijn als Jezus terug komt. Stel hij komt nu terug. Hoe zou dat gaan? Ergens boven de Olijfberg komt Jezus tevoorschijn uit de wolken en wij zijn dan in een flits bij hem in de lucht? De hele wereld  in rep en roer en alle mensen in de war. (En niet alleen als Jezus terugkomt ook als wij sterven dan zijn we ineens bij Hem)

Ik kan me er eerlijk gezegd helemaal niks bij voorstellen. Hoe bereid ik mijzelf en mijn kinderen daarop voor? Kan ik dat zelf wel geloven? Hoe groot is mijn geloof? Ik geloof dat Jezus is gestorven en is opgestaan en voor mijn zonden is gestorven en dat Hij met ons is alle dagen van ons leven...

maar geloven in iets wat er nog gaat gebeuren in het hier en nu vind ik veel moeilijker.

Vandaag is het Pasen en precies daarover ging de preek. Ook de vrouwen die onderweg waren naar het graf om Jezus te zalven hadden precies hetzelfde probleem. Ze geloofden dat Jezus de opstanding en het leven was. Dat Hij de Messias was maar ondanks dat Jezus hen had verteld dat Hij na drie dagen zou opstaan konden ze dat niet geloven. (Jezus is gestorven en wie zal de steen kunnen wegrollen zodat ze Hem de laatste eer kunnen bewijzen...) ze zijn vreselijk ontzet als ze de weggerolde steen zien en te horen krijgen dat Jezus is opgestaan.
Dan haalt de voorganger een andere tekst uit de Bijbel aan. Namelijk een hoofdstuk uit Genesis. Het is niet te geloven maar dit stukje had ik van de week net zelf gelezen en dit was ook de reden dat ik bezig was met het mijmeren over iets geloven wat je nog niet kan zien.

Hoofdstuk 45:26
Toen zij hem vertelden: Jozef leeft nog en hij is zelfs heerser over het gehele land Egypte, bleef zijn ​hart​ er koud onder, want hij kon het niet geloven. Maar toen zij hem al de woorden overbrachten, die Jozef tot hen gesproken had, en toen hij de wagens zag, die Jozef gezonden had om hem te vervoeren, leefde de geest van hun vader ​Jakob​ op. En ​Israël​ zeide: Het is genoeg, mijn zoon Jozef leeft nog; ik wil gaan en hem zien, ​eer​ ik sterf.

Pas als de vrouwen in Marcus en Jacob in Genesis te horen krijgen dat de Geliefde leeft en het bewijs zien..de steen, de koninklijke wagens pas dan begint het geloof te groeien.

Met mijn klein geloof ben ik dus in goed gezelschap en mag vertrouwen dat als die tijd komt en ik de dingen zie gebeuren die Jezus heeft voorzegd dan mag ik weten dat ook mijn ongeloof tegemoet gekomen zal worden. En ondanks dat kleine geloof mogen we op weg gaan en gaan vertellen dat Jezus leeft! Dat Jezus komt...Ook nu al is Hij bij ons alle dagen van ons leven tot aan die dag dat Hij komt en we voor altijd bij Hem mogen zijn. Onvoorstelbaar zal voorstelbaar worden.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...