"Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u."
(1 Petrus 5:7 HSV)
Ik weet dat mijn identiteit niet afhangt van wat ik doe en toch ben ik op een negatieve manier naar mijzelf gaan kijken. Alles was zo nutteloos. Ik deed alle dingen die ik moest doen zoals schoonmaken, boodschappen doen, eten koken, tuinieren, de bijbel lezen, maar de vreugde was verdwenen.
Ik houd graag zelf de touwtjes in handen maar alle touwtjes leken te zijn losgemaakt en daarbij kwamen een paar heftige momenten dat ik met m'n neus op de feiten werd gedrukt dat het leven zo voorbij of totaal veranderd kan zijn. God houdt de ellende niet bij ons vandaan en soms moeten we er helemaal doorheen. Toch mogen we weten dat Hij op die momenten niet loslaat.
Een paar weken geleden is mijn zoon midden in de nacht aangereden door een dronken automobilist die op de vlucht was voor de politie. Mijn zoon reed zoals afgesproken op een verlicht fietspad en hij had voor dat hij op stap ging onder mijn toeziend oog de lichten op z'n fiets gefixt. Er kon niets gebeuren....totdat een dronkaard de macht over het stuur verliest en het fietspad op vliegt. Tijd en toeval ontmoeten elkaar...je denkt alles goed te hebben gedaan en toch gebeurd het.
Het is een wonder dat hij er met een paar kleine schrammen vanaf gekomen is. Dit deed mij beseffen dat ik werkelijk niets in de hand heb en in plaats van nog dieper weg te zakken heeft dit voorval mij doen beseffen dat ik los mag laten. Dat ik lichter mag gaan leven. Ik was zo bezig met alles willen vasthouden en regelen. Je kunt alles nog zo goed in de hand hebben en alles zo goed gepland hebben maar er kan zomaar iets gebeuren dat alles op zijn kop zet.
Ik mag die krampachtige houding loslaten. Ik heb helemaal niks in de hand. Ik mag mijn leven delen met mijn Vader en samen met Hem wandelen. Hij is altijd bij mij en zal mij nooit loslaten. En vertrouwen ook als ik het niet begrijp. God verandert niet.
"Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE . Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.
Jesaja 55:8-9 HSV"
Gister mochten wij de fiets ophalen, die de politie nodig had voor het onderzoek. Nu zie ik ook hoe erg de fiets beschadigd is. Het voorwiel verwrongen en het frame verbogen. De kettingkast is naar binnen gedrukt. En ik verwonder mij nog meer over het feit dat Daniël er alleen wat kleine verwondingen aan over heeft gehouden.
Maar hoe moet je hier nou naar kijken. Is het gewoon een kwestie van toeval of is het een wonder? In een gesprek over dit ongeluk zei iemand dat alles afhangt van tijd en toeval (pred. 9:21) en dat God hier geen hand in heeft. Hij is er wel bij maar grijpt niet in? Hij wil ons alleen Zijn liefde en vrede geven.
Toch zie ik wel Gods hand als ik terugkijk op mijn leven. Soms niet op de manier als ik had verwacht maar wel degelijk wonderbaar en liefdevol. Het wonderlijke afscheid van mijn vader. Mijn schoonvader die in alle rust heenging, hoewel hij zijn levenlang angst had voor de dood. De geboorte van onze oudste zoon op de juiste tijd etc etc.
Ik mag lichter leven. Ontspannen in Gods liefde en niet krampachtig de dingen proberen vast te houden die ik toch niet in de hand heb. Niet wat ik doe is belangrijk maar wie ik ben. Gods geliefde Kind. Hij wil Zijn licht laten schijnen door ons heen en zo mogen we lichter leven.' Dag aan dag draagt Hij ons.
