Je bent nooit alleen.

"Want omdat, in de wijsheid van God, de wereld door haar wijsheid God niet heeft leren kennen, heeft het God behaagd door de dwaasheid van de prediking zalig te maken hen die geloven. Immers, de ​Joden​ vragen om een teken en de Grieken zoeken wijsheid; wij echter prediken ​Christus, de Gekruisigde, voor de ​Joden​ een struikelblok en voor de Grieken een dwaasheid.."

 (1 Korinthiërs 1: 21-23) 

De laatste dagen is het heerlijk weer. Echt weer om buiten door te brengen en omdat we toch wat aan onze conditie willen werken en ons willen voorbereiden op de Struuntocht van 14 september proberen we elke dag even te wandelen. De natuur is nu op z'n mooist. Echt genieten. Samen wandelen, mooie gesprekken...

Afgelopen zondag hebben we zelfs met een grote groep van de gemeente gewandeld. We gingen samen pelgrimeren. Ik wist niet eens dat, dat een werkwoord was. Maar het was fantastisch. Wandelen is ook het mooist als je dat samen doet. 

Jezus sprak bij zijn afscheid vlak voordat hij naar de hemel terugkeerde: "...Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld." We worden niet als wezen achtergelaten, God zelf gaat met ons mee. En zo komt het dat zelfs als ik alleen wandel, ik toch in gesprek kan zijn met God om Hem te danken en mijn zorgen voor Hem neer te leggen.

"Ik ben met je..." We wandelen niet alleen door het leven. God gaat met ons mee en we mogen Zijn licht en liefde delen aan de wereld om ons heen. 

"En zie, Ik ben met u, Ik zal u beschermen overal waar u heen zult gaan, en Ik zal u terugbrengen in dít land, want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik gedaan heb wat Ik tot u gesproken heb!" (Genesis 28) 

Dit zijn de woorden die God tegen Jacob sprak toen hij droomde over de ladder die tegen de hemel stond. Maar Jacob geloofde God niet. Misschien omdat hijzelf niet betrouwbaar was (zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten). 

"Jakob​ legde een ​gelofte​ af en zei: Als God met mij zal zijn en mij zal beschermen op deze weg, waar ik op ga, en mij brood zal geven om te eten en ​kleren​ om aan te trekken, en ik in ​vrede​ in het ​huis​ van mijn vader zal terugkeren, dan zal de HEERE mij tot een God zijn."

Jacob wil eerst bewijs zien en zich dan pas aan God overgeven. De Joden vragen om een teken en de Grieken zoeken wijsheid. 

Soms komt door een crisis je geloof in de knel. Heer waar bent U in deze situatie. Laat eerst maar eens zien... of ik wil het eerst kunnen begrijpen voordat ik U weer vertrouw. Toch wil God zelfs dit ongeloof tegemoet komen. Denk maar eens aan de ongelovige Thomas. Hij weet wat we nodig hebben. God maakt Zijn woorden waar (al is het soms op een andere manier dan we dachten) en soms laat wondertekenen zien om ons te bemoedigen op weg naar het Vaderhuis. We moeten beseffen dat deze aarde niet ons thuis is. Als het goed is voelen we ons hier op aarde steeds minder thuis. God richt ons hart steeds meer naar boven en zo mogen we al wandelend in geloof samen onderweg gaan.

God vervult niet al onze wensen maar wel al Zijn beloften.

Een paar gedachten over de hemel

Hoe zal het in de hemel zijn? Die vraag is mij de afgelopen tijd door verschillende mensen gesteld. Allemaal waren deze mensen van mening dat we elkaar in de hemel niet zullen herkennen. Dat verbaasde mij. Waarom zou God die ons allemaal zo bijzonder en uniek geschapen heeft, en ons door zoveel ervaringen heen gevormd heeft, onze persoonlijkheid afnemen? Er werd gezegd dat je niet je menselijke verlangens op de hemel moet projecteren. Zijn het menselijke verlangens of staat het in de Bijbel?

Voor mij moet de hemel zoiets zijn als het volmaakte thuiskomen. Eigenlijk had ik mij nog nooit echt verdiept in dit onderwerp. Dit was voor mij de aanleiding om de Bijbel er eens bij te pakken. In 1 Korintiërs 15 staat iets over ons nieuwe lichaam.

"Maar, zal iemand zeggen, hoe worden de doden opgewekt? En met wat voor lichaam komen zij? Dwaas! Wat gij zelf ​zaait, wordt niet levend, of het moet gestorven zijn, en als gij ​zaait, ​zaait​ gij niet het toekomstige lichaam, maar slechts een korrel, bijvoorbeeld van koren, of van iets anders. Maar God geeft er een lichaam aan, gelijk Hij dat gewild heeft, en wel aan elk ​zaad​ zijn eigen lichaam...Er zijn hemelse en aardse lichamen, maar de glans der hemelse is anders dan die der aardse. De glans der zon is anders dan die der maan en der sterren, want de ene ster verschilt van de andere in glans. Zo is het ook met de opstanding der doden. Er wordt ​gezaaid​ in vergankelijkheid, en opgewekt in onvergankelijkheid; er wordt ​gezaaid​ in oneer, en opgewekt in heerlijkheid; er wordt ​gezaaid​ in zwakheid, en opgewekt in kracht. Er wordt een natuurlijk lichaam ​gezaaid, en een geestelijk lichaam opgewekt. "

Ons lichaam is een graankorrel (Joh 12:24). Alles wat het zal worden ligt al opgesloten in die korrel. Maar een graankorrel kan zich niet voorstellen hoe het zal zijn om te wuiven in de wind. Zoals een rups kan zich niet voorstellen hoe het zal zijn om door de lucht te zweven. We kunnen ons er geen voorstelling van maken.  Het zou net zo moeilijk zijn om aan tweedimensionaal plat vierkant uit te leggen wat een kubus is. Nog ingewikkelder is het om aan een platte cirkel uit te moeten leggen wat een bol is.

"Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben." (1 Kor 13: 12)

Ik denk wel dat we elkaar zullen herkennen (denk eens aan de discipelen die Mozes en Elia herkenden) En dat we God zullen prijzen om de wonderlijke unieke manier waarop een ieder Gods heerlijkheid weerspiegelt. We zullen elkaar volkomen kennen zoals we zelf gekend zijn. Ons verwonderen over Gods werk in een ieder van ons. Liefde houdt in dat je een relatie met elkaar hebt.

"Ziet, welk een ​liefde​ ons de Vader heeft gegeven, dat wij ​kinderen​ Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij ​kinderen​ Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is....Hierin is de ​liefde​ bij ons volmaakt geworden, dat wij vrijmoedigheid hebben op de dag des oordeels, want gelijk Hij is, zijn ook wij in deze wereld. Er is in de ​liefde​ geen vrees, maar de volmaakte ​liefde​ drijft de vrees uit; want de vrees houdt verband met straf en wie vreest, is niet volmaakt in de ​liefde. Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad." (1 Joh 3)

God openbaart ons iets van dit hemelse lichaam. Jezus is de eersteling van de opstanding uit de doden. Een herkenbaar lichaam maar wel met bijzondere hemelse eigenschappen. Niet meer aan vergankelijkheid onderhevig. Niet meer gehinderd door aardse beperkingen of verlangens

"Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden der zonen Gods. Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om (de wil van) Hem, die haar daaraan onderworpen heeft, in hope echter, omdat ook de schepping zelf van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid der ​kinderen​ Gods. (Romeinen 8)

We zijn kinderen van God. Veelkleurig en uniek. Geschapen om God te verheerlijken op onze eigen unieke manier. Onze aandacht zal niet meer op onszelf gericht zijn maar volkomen op God. Elk facet van ons leven zal Gods heerlijkheid weerspiegelen. We ruilen het tijdelijke om voor het eeuwige. Dat betekent niet miljoenen en miljarden jaren, maar dat betekent dat er geen tijd zal zijn. (Miljoenen jaren zingen gaat een keer vervelen, zo is het ook niet Het betekent volkomen in het heden God aanbidden) Alles zal werkelijk en volkomen zijn. Werkelijker dan wat we ooit hebben meegemaakt. Alles is tegelijkertijd het begin als het einde. Het is volkomen zoals ook God tegelijk de alfa en de omega is, de eerste en de laatste, het begin en het einde. Onmogelijk om te bevatten. Maar wel zullen we ons volkomen thuis voelen, op onze plek. Als thuiskomen op aarde al zo geweldig is hoe geweldig zou dat wel niet in de hemel zijn? Als deze onvolmaakte aarde ons soms al zo verwonderd kan doen staan, hoeveel te meer de hemel. Mischien zullen we goedheid kunnen proeven en waarheid kunnen aanraken. Het zal in ieder geval een volkomen vreugde en verlangen zijn om Hem te aanbidden, die alles volmaakt geschapen heeft.

Beproeven

De examens zijn begonnen. Spannend. Alles wat je geleerd hebt moet in een paar uur tot uiting komen. Nu maar hopen dat de vragen gaan over dat wat je geleerd hebt. Een momentopname met grote consequenties. sommigen zien alleen daar al zo tegen op, dat díe spanning al teveel is.

Ook in de Bijbel lezen we dat ons geloof beproefd wordt. In ons leven komen we allerlei situaties tegen. Mooie maar ook verschrikkelijke. Hoe gaan we dan om met datgene wat ons geleerd is? God is liefde, Hij is erbij. Behoedt Hij ons voor het slechte? Of gaan we er samen doorheen.

Met een boekenkring van de kerk hebben we het boek de Schuilplaats van Corrie ten Boom gelezen. Het boek gaat over Corrie's leven voor en in de Tweede Wereldoorlog. Van een kalm rustig godsdienstig leven vol liefde voor de naasten komt ze midden in de hectiek en spanning van het verzetswerk terecht. Ze is verbaasd en ontzet over de nietsontziende wrede, sadistische haat waarmee de bezetters de Joden en andere (unter)mensen haat. Er is bij de nazi's een afschuw voor alles wat oud, zwak of hulpbehoevend is. Ze proberen als familie zoveel mogelijk Joden te redden uit de klauwen van deze demonische moordmachine. Helaas worden Corrie en haar familie verraden en worden zo bijna aan het eind van de oorlog opgepakt. Van een eenzame mensonterende opsluiting in Scheveningen gaat ze door naar kamp Vught waar ze verschrikkelijke dingen meemaakt. Ze dacht dat het niet erger kon maar dat kon toch. Als de bevrijders voor de deur staan gaat zij met haar zus op transport met de beruchte goederenwagons naar Ravensbrück. Onbeschrijfelijk is het leed dat ze daar meemaakt. De haat en de duisternis is verstikkend en toch getuigt ze dat God ook daar was. Zijn Woord was in hun midden. Ze maakte ook daar wonderen mee. De Bijbel werd een helder licht in die zwartste duisternis. Een licht dat steeds helderder ging schijnen. De woorden van God werden relevant en onontbeerlijk om niet over te gaan in een egoïstisch zelfbehoud. Ze kon zich overgeven aan Gods genade. Uiteindelijk (na de oorlog) kon Corrie zelfs haar vijanden vergeven.

Ons geloof wordt door deze wereld op de proef gesteld. Er is alleen één verschil. We hoeven deze examens niet alleen te maken. We mogen ons overgeven aan Hem die alles heeft volbracht en we mogen vanuit een ander perspectief naar de situatie kijken. Hij geeft ons kracht voor elke dag, zodat we niet worden meegesleurd door onze gevoelens maar getrokken worden door Zijn banden van liefde.

"Je zult wellicht nooit weten dat Jezus alles is dat je nodig hebt, totdat Jezus het enige is dat je hebt."

Corrie ten Boom

Liefde verdienen

Tijdens de Paasdagen zijn we even naar Duitsland geweest om ons huisje weer op orde te maken. Alles had de winter goed doorstaan en na het aansluiten van het water en de pomp konden we genieten van een paar uitzonderlijk warme dagen. Dagen waarbij je als gezin op elkaar aangewezen bent. Het pakken van de spullen, de 6 uur durende rit. De jongens hielpen goed mee en waren gelukkig in goede doen. Dat is wel eens anders met pubers.

Het is ook wel eens voorgekomen dat één van de jongens geweldig meehielp met de tuin of in huis dat ik er verbaasd van stond. Het was hartverwarmend, maar later kwam dan de aap uit de mouw. Er was iets stuk gegaan en wilde het op deze manier vergoeden of hij wilde graag geld om iets te kopen. Wat een teleurstelling. De hulp was niet uit liefde maar om iets te verdienen.

Hoe is onze relatie met God. Doen we de dingen voor Hem uit liefde of om iets te verdienen. Ik ken een verhaal van een vrouw die een ernstige ziekte kreeg en woest was op God. Hoe kon dit nou gebeuren. Altijd had ze klaargestaan voor anderen. Ze had met haar man in de zending gewerkt en nu...Dit had ze niet verdient. Zelfs haar geloof kwam aan een zijden draadje te hangen. Al het goede werk was uit een verdienhouding gekomen en niet uit werkelijke liefde voor haar hemelse Vader. Terwijl we ons niet hoeven uit te sloven om de hemel te verdienen of om aardig gevonden te worden door God.

Geloof is het aanvaarden dat God van je houdt en alles heeft overgegeven om jou te bereiken, te redden. Je mag jezelf aan Zijn liefde toevertrouwen. Dan weten we ook dat de tegenslagen in Zijn hand zijn. Hij ziet ons en kent ons. Hij is erbij. Vanuit die liefde mogen we gaan handelen. Vanuit ontspanning. 

"En God is bij machte alle ​genade​ in u overvloedig te schenken, opdat gij, in alle opzichten te allen tijde van alles genoegzaam voorzien, in alle goed werk overvloedig moogt zijn."

Deze tekst kwam ik vanochtend tegen. Wat een rijke tekst als je hem in de oude vertaling leest. God geeft overvloedig, in alle opzichten, altijd voorzien om overvloedig te kunnen zijn aan goede werken. Het is God zelf die ons alles geeft. Er valt ook in dat opzicht helemaal niets te verdienen. Laat die gedachte los en werk uit liefde. Niet om in een goed blaadje te komen of geaccepteerd te worden door God. God heeft je aanvaard zoals je bent. Hij zal jou vormen door Zijn kracht. Laat ook deze dag Zijn liefde regeren.