zaterdag 25 mei 2019

Je bent nooit alleen.

"Want omdat, in de wijsheid van God, de wereld door haar wijsheid God niet heeft leren kennen, heeft het God behaagd door de dwaasheid van de prediking zalig te maken hen die geloven. Immers, de ​Joden​ vragen om een teken en de Grieken zoeken wijsheid; wij echter prediken ​Christus, de Gekruisigde, voor de ​Joden​ een struikelblok en voor de Grieken een dwaasheid.."
 (1 Korinthiërs 1: 21-23) 


De laatste dagen is het heerlijk weer. Echt weer om buiten door te brengen en omdat we toch wat aan onze conditie willen werken en ons willen voorbereiden op de Struuntocht van 14 september proberen we elke dag even te wandelen. De natuur is nu op z'n mooist. Echt genieten. Samen wandelen, mooie gesprekken...

Afgelopen zondag hebben we zelfs met een grote groep van de gemeente gewandeld. We gingen samen pelgrimeren. Ik wist niet eens dat, dat een werkwoord was. Maar het was fantastisch. Wandelen is ook het mooist als je dat samen doet. 

Jezus sprak bij zijn afscheid vlak voordat hij naar de hemel terugkeerde: "...Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld." We worden niet als wezen achtergelaten, God zelf gaat met ons mee. En zo komt het dat zelfs als ik alleen wandel, ik toch in gesprek kan zijn met God om Hem te danken en mijn zorgen voor Hem neer te leggen.


"Ik ben met je..." We wandelen niet alleen door het leven. God gaat met ons mee en we mogen Zijn licht en liefde delen aan de wereld om ons heen. 

"En zie, Ik ben met u, Ik zal u beschermen overal waar u heen zult gaan, en Ik zal u terugbrengen in dít land, want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik gedaan heb wat Ik tot u gesproken heb!" (Genesis 28) 

Dit zijn de woorden die God tegen Jacob sprak toen hij droomde over de ladder die tegen de hemel stond. Maar Jacob geloofde God niet. Misschien omdat hijzelf niet betrouwbaar was (zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten). 

"Jakob​ legde een ​gelofte​ af en zei: Als God met mij zal zijn en mij zal beschermen op deze weg, waar ik op ga, en mij brood zal geven om te eten en ​kleren​ om aan te trekken, en ik in ​vrede​ in het ​huis​ van mijn vader zal terugkeren, dan zal de HEERE mij tot een God zijn."

Jacob wil eerst bewijs zien en zich dan pas aan God overgeven. De Joden vragen om een teken en de Grieken zoeken wijsheid. 


Soms komt door een crisis je geloof in de knel. Heer waar bent U in deze situatie. Laat eerst maar eens zien... of ik wil het eerst kunnen begrijpen voordat ik U weer vertrouw. Toch wil God zelfs dit ongeloof tegemoet komen. Denk maar eens aan de ongelovige Thomas. Hij weet wat we nodig hebben. God maakt Zijn woorden waar (al is het soms op een andere manier dan we dachten) en soms laat wondertekenen zien om ons te bemoedigen op weg naar het Vaderhuis. We moeten beseffen dat deze aarde niet ons thuis is. Als het goed is voelen we ons hier op aarde steeds minder thuis. God richt ons hart steeds meer naar boven en zo mogen we al wandelend in geloof samen onderweg gaan.

God vervult niet al onze wensen maar wel al Zijn beloften.


1 opmerking:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...