Ook bij mij begint het weer te kriebelen en met de eerste zonnestralen ga ik de tuin weer klaarmaken. De groenteperkjes opnieuw indelen en ontdoen van blad en onkruid. De grond loswoelen en in de kas begin ik met het zaaien van verschillende groenten. Bonen, tomaten, komkommers. Elk zaad moet weer anders gezaaid worden. De bonen kiemen pas in het donker en kruidenzaad en sla kan je uitstrooien. De vroege aardappels worden gepoot en zo ben ik elke dag wel even in de tuin en in de kas.
Ook de gelijkenissen van Jezus gingen vaak over graankorrels en wijngaarden. God die door de schepping heen een beeld toont van Zijn plan. De graankorrel dat moet sterven in de grond om vruchtbaar te kunnen zijn. Kwetsbaar groen dat in goede grond uitspruit tot een grote sterke plant. De tijdelijke schoonheid van bloemen die plaats moeten maken voor vruchten. Vruchtbaar zijn in Hem en voor Hem....Sterven aan jezelf om te leven voor Hem.
"Hoor mij aan en leen mij je oor, luister aandachtig naar mijn woorden. Als een boer zaaien wil, ploegt hij dan alle dagen? Blijft hij voren trekken in zijn land? Als hij het land geëffend heeft, strooit hij toch komijn en karwij, zaait tarwe in rijen, gerst in vakken en spelt langs de rand van zijn akker?
Het is zijn God die hem daarin onderricht, die hem leert wat hij moet doen. Zo dorst men komijn niet met een dorsslede en over karwij rolt men geen wagenrad; komijn wordt met een stok uitgeklopt en karwij met een roede. Graan moet voor brood worden fijngemalen; maar een boer blijft niet eindeloos dorsen: hij stuurt zijn paarden en het wagenrad eroverheen, maar hij laat het niet verpletteren. Ook dit vindt zijn oorsprong bij de HEER van de hemelse machten: zijn beleid is wonderbaarlijk en hij volvoert het in grote wijsheid." (Jesaja 28:23)
