zondag 20 december 2015

Uit de doeken doen.

Gister ons 15 jarig huwelijk gevierd. Gezellig samen met elkaar uit eten. Wat een zegen dat je samen op Gods weg mag wandelen. Dat Hij ons aan elkaar heeft gegeven.


En nu vieren het feest dat God zichzelf aan ons heeft gegeven. "Gods zoon is mens geworden en Hij heeft onder ons gewoond". In de grondtekst staat dat God onder ons getabernakeld heeft. De tabernakel was de tent die Mozes voor God maakte zodat Hij bij de Israëlieten kon wonen. Net als ons krijgt Gods Zoon een aardse tent. Als hij wordt geboren wordt hij in doeken gewikkeld.


Bijzonder dat dit heel specifiek wordt vermeld. Het komt nog een keer voor in de Bijbel en dat is met Pasen. Jezus was na de dood aan het kruis in doeken gewikkeld en bij de opstanding zag Petrus alleen de linnen doeken in het graf liggen. Wie Jezus werkelijk was werd eindelijk uit de doeken gedaan.

Het mooie is dat elke keer dat de Joden het Pascha vieren er een van de drie ongezuurde brood in doeken wordt gewikkeld. Dit brood wordt verstopt en moet worden gevonden. Hierin zie ik heel duidelijk het beeld van Jezus. Zonder dat ze het zelf weten zoeken ze Jezus.

Vandaag mochten we het over een tienerdienst houden en hierover vertellen. Zelfs als je ontheemd bent mag je je thuis voelen bij God en mag je jezelf aan Hem geven net zoals Hij zichzelf aan jou heeft gegeven. www.fundamenten.blogspot.nl

Iedereen gezegende Kerstdagen gewenst.

Mag jou hart een kribbe zijn?
Het was geen toeval: deze houten kribbe;
God zelf had voor zijn Zoon die plaats bepaald;
de engel jubelde de blijde boodschap
 dat in een kribbe God was neergedaald;
in simpel hout, misschien wel vuil en stoffig,
misschien wel weggeschoven in een stal;
maar God plaatst voor het voetlicht van de wereld
een voerbak voor de Redder van ‘t heelal…

opeens gevuld met Godd’lijk manna,
met levend brood voor ieder mensenkind;
ja, Bethlehem werd ‘t broodhuis voor de volken;
verzadiging voor wie Hem zoekt en vindt…
Elk mens is als de kribbe in Gods ogen;
geheel vergankellijk in lout’rend, heilig vuur,
zo leeg, zo vuil en in Zijn hand onbruikbaar,
maar God is wachtend op dat ene uur
waarin wij knielen en Hem need’rig vragen:
“Kom in mij wonen, maak mijn kribbe rein,
zodat ik word waartoe U mij bestemd hebt:
om door Uw leven, levend brood te zijn.”
Laat Christus zo uw hart en dagen vullen,
geef Hem maar alle ruimte die Hij vroeg.
Wees als de kribbe die door God verkoren
de Koningszoon met grote vreugde droeg.


dinsdag 1 december 2015

God in het middenpunt

Binnenkort mogen we dv ons 15 jarig huwelijksjubileum vieren.
 19 december 2000 was een prachtige zonnige winterdag. Gelukkig maar want ik had een jurk met blote armen. Maar door alle onderrokken en korsetten was het uit te houden. Een prachtige dag. Een dag om nooit te vergeten

Prediker 4:12 is onze trouw tekst.

Twee zijn beter dan één, omdat zij een goede beloning hebben bij hun zwoegen.
Want, indien zij vallen, dan richt de een de ander weer op; maar wee de éne, die valt zonder dat een metgezel hem opricht!
Ook indien er twee nederliggen, zullen zij warm worden, maar hoe zal één alleen warm worden? Kan iemand er één overweldigen, twee zullen tegenover hem kunnen standhouden; en een drievoudig snoer wordt niet spoedig verbroken.
 
Samen op weg ieder aan een kant en God in het midden.

Het Hebreeuwse woord voor man is Ish אּישׁ
Het Hebreeuwse woord voor vrouw is Ishshah אשת

Als man en vrouw zich met elkaar verbinden in een huwelijksrelatie en een worden zie je dat ze 2 letters hetzelfde hebben. אש (dit is het woord voor vuur)
 De letters die ze elk apart hebben en maakt de Godsnaam. de  man heeft de י en de vrouw heeft de ת
Zet je deze beide letters bij elkaar dan maakt dat de Godsnaam Jah, ית . Dat we kennen van Hallelu-Jah.

Zonder God wordt het huwelijk een verterend vuur waar ieder op zichzelf op zoek gaat naar zijn eigen geluk. Maar doordat God zich aan het huwelijk heeft verbonden kunnen man en vrouw zich aan elkaar warmen. Dan draait het geluk niet meer rondom het ego maar rondom God. Dit geheim is verborgen in de letters van man en vrouw.



Eén worden met elkaar niet om jezelf te verliezen maar om elkaar aan te vullen en om zo verder te komen dan als je op jezelf was gebleven. In het huwelijk mag je jezelf blijven met al je eigenaardigheden maar wel met op zo'n manier dat je rekening houdt met de ander. Je mag het goede in elkaar versterken. Je verantwoordelijkheid is de beste man/vrouw te willen zijn voor je partner.

Wat me bijgebleven is uit de preek is dat de voorganger de gewraakte tekst uit efeze 5 aanhaalde. De vrouw die wordt opgeroepen om aan haar man onderdanig te zijn. Een tekst waar ik geen moeite mee heb maar het publiek dat in de zaal zat begreep deze tekst niet. Hoezo, moeten vrouwen in dit nieuwe millennium nog onderdanig zijn aan de man? Ik probeerde uit te leggen dat de vrouw gelijkwaardig is aan de man maar dat God ons ook verschillend heeft gemaakt. De man mag als Christus zijn vrouw leiden. Een dienende leider zijn. En de vrouw mag haar man in liefde dienen.

Het grootste probleem is dat mensen denken in machtsrelaties. Als je vanuit dat perspectief naar het huwelijk kijkt dan heb je gelijk. Maar je moet denken in liefdesrelaties. Dan ziet deze tekst er heel anders uit. In Liefde wil je juist het beste voor de ander en dat is het grote geheim.


“God schiep de man uit de aarde, maar de vrouw heeft Hij geschapen uit de droom van de man; daarom is ze des te mooier en fijngevoeliger…” Ernst Hello
 
 
Meer lezen zie deze link
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...