vrijdag 30 november 2012

snelle pepernoten-appeltaart

 
 
 
 
Voor de verjaardag van Daniël heb ik een overheerlijke appeltaart gemaakt die ik graag met jullie wil delen. Snel gemaakt en erg lekker.

Benodigdheden:

Deeg:
-mix voor appel-kruimeltaart
-Blue band met roombotersmaak
-ei


-amandelspijs, eidooier en boter


Vulling:
-5 elstar appels
- 2 lepels abrikozenjam
-3 tl. kaneel
-handje pepernoten




Maak de mix met blue band roombotersmaak en 1 ei en bekleed een ingevette springvorm ermee. Laat 1/3 van het deeg over voor over de appelvulling.

Gebruik de helft van de amandelspijs 150 gram en meng dat met een beetje boter en één eierdooier. Maak van het amandelspijs een bal en maak er daarna een platte pannekoek en leg die op de bodem.

Schil 5 elstarappels en snijd ze in kleine stukjes meng er kaneel, abrikozenjam en een grote hand pepernoten door. Doe deze vulling bovenop de spijs en bedek daarna de taart met het resterende deeg. Een uurtje in de oven en klaar is de heerlijke taart.




Eet smakelijk!



woensdag 28 november 2012

De Tzitzit, God's idee voor een WWJD

Een creatief idee. Gisteren van mijn moeder een beschrijving en materiaal gekregen om een Tzizit te maken. Een Tzizit? Ja een gebedskwastje. Maar waarom zou je als christen een gebedskwastje maken/dragen?

Draag je iets dat je herinnert om te zijn zoals Jezus? Misschien een kruisje of een ichtusvis. Wist je dat God zijn eigen WWJD heeft? God gaf iets wat we kunnen dragen zodat het ons herinnert aan zijn geboden/liefde.

Tziziet is de naam van de vier zogenaamde "schouwdraden" (draden om naar te kijken) die ook wel de "gedenkkwasten" worden genoemd. In Israel was het vroeger de gewoonte om bovenkleden te dragen, die van vierkante doeken waren gemaakt. Aan de hoeken werden de Tzizit geknoopt.

Numeri 15:37 De HEER zei tegen Mozes: 38 ‘Zeg tegen de Israëlieten dat zij en al hun nakomelingen aan de zoom van hun kleren kwastjes moeten bevestigen waarin een blauwpurperen draad verwerkt is. 39 Bij het zien van die kwastjes zullen jullie herinnerd worden aan alle geboden van de HEER, zodat jullie die naleven en mij niet ontrouw worden door de begeerten van je hart en je ogen te volgen. 40 Ze zullen jullie helpen om aan al mijn geboden te denken en die na te leven en jullie God toegewijd te blijven. 41 Ik ben de HEER, jullie God, die je uit Egypte heeft weggeleid om jullie God te zijn. Ik ben de HEER, jullie God.’

Het kwastje aan de kleren als een constante herinnering van de geboden van God. We worden eraan herinnerd dat JaHUaH, onze God, bij ons is – aan elke zijde van ons. Dat zal onze dag bepalen of ‘kleuren’, en alles wat we die dag denken, voelen en doen.

Hebreeuwse aleph-beth, kent aan elke letter ook een cijferwaarde.


De lengtes van de blauw omwikkelde stukjes 10-5-6-5 verwijzen nu samen naar de Naam van God: JaHUaH - (ik ben die ik ben) de AANWEZIGE.

(De echte Tzizit heeft meer 600 plus 5 plus 8 = 613.Het getal 5 staat voor het aantal knopen in de draden van de Tzitzit en het getal 8 staat voor de hoeveelheid draden. Het getal 613 geeft het aantal ge- en verboden weer uit de Tora. Er worden immers 248 geboden en 365 verboden in de Tora genoemd, die zijn samengevat in de tien geboden die ook bij de christenen bekend zijn. Hierna komt de Naam van God en daarna de geloofsbelijdenis. Hoor Israël....)

Jezus heeft de geboden waaraan de Tzizit ons herinneren, niet afgeschaft, maar Hij heeft een einde gemaakt aan het blindelings navolgen van de geboden omwille van de geboden, dus het wetticisme.  Jezus leert ons, dat de geboden er zijn voor ons eigen bestwil, als gebruiksaanwijzing voor een leefbare maatschappij, die gebaseerd is op een persoonlijke relatie met God, de Almachtige, en waarin rekening wordt gehouden met de medemens. Jezus is dus niet gekomen om de geboden buiten werking te stellen. Hij heeft alle geboden van de wet in samengevat: "Gij zult de Eeuwige, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.   De wet niet meer van buitenaf maar van binnenin doordat we door het geloof een nieuwe mens zijn en we vervult zijn met de Heilige Geest. Zijn Liefde.



Draag je de Tzitzit als iets waartoe een wet je verplicht? Nee, absoluut niet! Draag het gewoon uit grote vreugde over je grote Heer en hemelse Vader.

Video instructie




donderdag 22 november 2012

Liebster blog award

 
 
Liebster blog is  Duits voor "favoriete blog".
Ik ben vereerd dat Annemieke mij genomineerd heeft voor de  Liebster award!.
 

Heel lief dat je aan me dacht, Maar tevens wil ik zeggen dat ik liever geen verdere awards ontvang, hoe lief het ook bedoelt is. Ik voel me daar wat ongemakkelijk bij en het schept verplichtingen. Het werkt een beetje als een kettingbrief en ik wil een ander niet opzadelen met de verplichting het weer door te sturen. Op een gegeven moment weet je niet meer wie al wel of niet een award heeft gekregen. De eerste 2 vragen zal ik beantwoorden want die zijn wel leuk. Maar daar laat ik het bij. Ik hoop dat je daar begrip voor hebt.

 
Dit zijn de regels:

1. Vertel 11 dingen over jezelf
2. Beantwoord de 11 vragen, die aan je gesteld worden
3. Maak 11 nieuwe vragen.
4. Kies 11 bloggers met minder dan 200 volgers en stuur hen dit Award
5. Laat het hen weten

6. Bedank de persoon, van wij jij de nominatie kreeg.
 
 


 Elf dingen over mezelf: 


Christen, Geliefd, Verstrooid, Bevrijd, Boeken, Gezin, Natuur, Piekeraar, Bananensoes, Montignac, Flylady




Elf vragen:
1. Wat is voor jou het leukste moment van de dag?

's Morgens met de hond lopen en de zon zien opkomen. Eerst een stukje met de kinderen oplopen en hun verhalen aanhoren en dan de natuur in genieten en praten met God. 



 

2. Als je hond wilde, welke zou je kiezen?

Een Border Collie (soort herdershond). Slim en trouw. Een vriend door dik en dun. We hebben vroeger zo'n hond gehad en dat was een heel gehoorzaam en lief dier die bij alles op je let.


3. Favoriete kleur?

Lila. Vanaf mijn kindertijd is lila mijn favoriete kleur. Ik weet niet waarom.



4. Hoe lang blog je al en hoe kwam je ertoe om het te doen?
Ik blog nu ruim een jaar. Ik blogde al bij weblog maar door de verhuizing van die site ging veel van mijn site verloren. Blogger is internationaal en betrouwbaarder, hoop ik. Ik vind het leuk om mooie dingen die ik tegenkom te delen. Deze blog is gekoppeld aan hyves en facebook.


5. Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Veel mooie momenten. Veel buiten spelen. Beestjes zoeken, boompje klimmen, hooi en bladerbulten maken en daar in duiken. Vakantie naar Denemarken.


6. Waar zou je heen willen als geld geen rol speelde?

Weet ik niet. Ik zou wel weer eens in Ghana en Suriname willen kijken hoe het daar nu is. De mensen ontmoeten die ik toen heb leren kennen. O ja ik zou de bergen wel eens willen zien. Ik ben al op veel plaatsen geweest maar ik heb nog nooit echte bergen gezien.


7. Aan welke historische persoon zou je iets willen vragen?

Corrie ten Boom. Hoe ze ondanks alle verschrikkingen in het concentratiekamp toch God heeft vastgehouden en na de oorlog naar Duitsland is vertrokken om de mensen van Gods liefde te vertellen. Haar praktisch en soms kinderlijk geloof zijn een inspiratie voor mij.

8. Iets leuks, dat bijna niemand van je weet?

Dat ik het heel leuk vind om te schilderen en dat het me ook wel goed af gaat maar dat ik er gewoon te weinig tijd voor heb om er iets mee te doen. 
 
 
 9. Bakje ijs of warme snack?

Allebei, mag dat ook. Maar een bakje vanille ijs met warme chocoladesaus is wel heeeeel erg lekker.

10. Waar zou je graag een blog over lezen?

Verhalen van andere moeders over opvoeden, huishouden en handige tips die je daarbij kunnen helpen. Hoe je met weinig geld toch leuke dingen kan doen. Leuke knutsels.


11. Hoe ziet je favoriete stoel eruit?
 
Een hangmat. 
 
 
 
 
 
 


 


maandag 12 november 2012

Wandelen met God

Ben weer begonnen met het lezen van de bijbel. Ik lees de bijbel al bijna elke dag maar ik ben nu bezig om de bijbel weer eens van voor naar achter te lezen via het leesplan van Robert Roberts. Al een tijdje wordt ik bepaald bij een tekst uit Micha.6:6
‘Wat kan ik de HEER aanbieden,
waarmee hulde brengen aan de verheven God?
Moet ik hem tegemoet treden met brandoffers,
zou hij eenjarige stieren aanvaarden?
7 Kan ik hem gunstig stemmen met duizenden rammen,
met olie, stromend in tienduizend beken?
Moet ik mijn oudste kind geven voor wat ik heb misdaan,
de vrucht van mijn schoot voor mijn zondig leven?’
 
 
In genesis las ik over Jozef (beeld van Jezus). Zijn broers maken zich zorgen over de wraak van Jozef. Ze beseffen niet dat Jozef hen echt liefheeft. En bieden zich aan als slaven.
 
 
 
Daarna gingen zijn broers zelf naar hem toe. Ze vielen voor hem op hun knieën en zeiden: ‘We zijn bereid je slaaf te worden.’ Bij het horen van die woorden kon Jozef zijn tranen niet bedwingen19  Jozef zei: ‘Wees maar niet bang. Ik kan toch Gods plaats niet innemen? 20 Jullie hadden kwaad tegen mij in de zin, maar God heeft dat ten goede gekeerd, om te bewerken wat er nu gebeurt: dat een groot volk in leven blijft. 21 Wees dus niet bang. Ik zal zelf voor jullie en jullie kinderen zorgen.’ Zo troostte hij hen en stelde hij hen gerust.
 
Het 'toeval' wilde dat ik met de kinderen het verhaal van de verloren zoon las. De jongste zoon keert naar huis terug met het voornemen zich aan te bieden als slaaf. De zoon beseft niet hoeveel de vader van hem houdt.
 
God wil niet dat we komen als slaven om met allerlei offers, goede werken om zijn liefde te verdienen. Hij wil dat we komen als zonen die leven uit en naar zijn liefdevolle genade. Die beseffen dat ze leven voor Hem uit geloof dat God goed is. Geliefde zonen en dochters die aan Hem hun leven toevertrouwen en rekening houden in alles wat ze doen. Daarom heeft God ook het gezin bedacht. Waarin we als het goed is Zijn liefde mogen leren kennen. Volmaakte liefde drijft de vrees uit. Kom tot die Vader. Geloof en aanvaard dat je aanvaard bent. Ik hoef niet eerst mijn eerstgeboren zoon te offeren. God zelf deed het wel. Voor mij. Wat een genade.
8 Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de HEER van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten
en nederig de weg te gaan van je God.
 

vrijdag 9 november 2012

Herstellers

Ik schaam me niet voor het evangelie maar soms wel voor de naam Christen. Een naam die zo besmeurd is geraakt. Over dit dilemma gaat het voldende boek. Namelijk het boek van Gabe Lyons, Herstellers. Weer een mooi boek. Een inspirerend boek. Een boek dat gaat over een nieuwe generatie Christenen die de liefde van God zichtbaar maken in de wereld. Die niet wereldgelijkvormig worden en ook niet wereldvreemd. Die diep geworteld blijven in de liefde van God door goede tradities zoals bijbel lezen (het grote verhaal van Gods liefde en herstel), bidden/vasten etc. Deze goede tradities blijven vasthouden niet op een levenloze manier maar uit een diepe bewogenheid om Gods liefde voor ons. Daarnaast door de wereld in te gaan en in bestaande wereldse structuren Gods liefde laten zien. Niet veroordelend maar voorlevend. Nu ik het schrijf zie ik ook dat het heel abstract klinkt. Je moet het boek echt lezen als je het wil begrijpen.
 
Als kerk en als christenen hebben we in onze maatschappij geen louter positieve reputatie. Veelal staan we bekend om zaken waar we tegen zijn, zoals abortus, euthanasie en het homohuwelijk. De wereld om ons heen ervaart dat - soms terecht, soms onterecht - als afwijzing. En wij? Wij trekken ons terug in eigen instellingen, partijen, scholen en gemeenschappen. Of we proberen zó 'relevant' te zijn, dat we onze identiteit inleveren. Is dat de blijde boodschap van het evangelie?
Jezus riep ons op om een 'zoutend zout' te zijn. Om bederf te weren en smaak toe te voegen aan deze wereld. Om zichtbaar te maken wie de hemelse Vader is, zodat meer mensen Hem zullen verheerlijken. En om getuigen te zijn van zijn genade.
 
 
Christenen dienen te besefffen dat het herstellende werk van Christus de enige en echte hoofdzaak is, maar tegelijk dat zij de handen en voeten van Christus zijn. Hij noemt hen herstellers, die dringend op zoek zijn naar hun persoonlijke roeping. Het gaat erom betrokken te zijn, behulpzaam, de ander en zijn probleem te zien en te helpen, samen inzien hoe het anders zou moeten en het dus veranderen. Herstellers zijn bewust betrokken bij de wereld en sluiten zich niet op in hun eigen kerk.
 

In Herstellers schetst Gabe Lyons een beeld van een nieuwe reformatie. Eén waarin christenen uit allerlei kerken het evangelie herontdekken. Ze beseffen dat Gods genade niet alleen bedoeld is voor het leven na dit leven, maar ook voor het leven hier en nu. En ze verlangen ernaar die boodschap van herstel te belichamen in hun tijd en cultuur. Zodat de wereld meer wordt zoals God haar bedoeld heeft, en het etiket 'christen' een waardige verwijzing is naar de Naamgever.

God is een God van relaties. En zag dat het niet goed is dat de mens alleen is. We hebben elkaar nodig "Het is bijzonder dat gemeenschappen de gebrokenheid in ons eigen leven verzachten. God zou onze ziekten eenvoudig kunnen genezen en onze problemen kunnen oplossen. Hij zou op z'n minst de problemen uit het leven van zijn meest toegewijde volgelingen kunnen uitbannen. Maar kennelijk werkt HIj zo niet. We hebben de steun van anderen nodig binnen het kader van een Christelijke gemeenschap. De Bijbel verwijst naar het netwerk van gemeenschappen als het Lichaam van Jezus Christus. Tijdens de lichamelijke afwezigheid van Christus krijgt het herstel een vervolg in het werk van dat Lichaam - wij zijn Christus' handen en voeten. Dat biedt een prachtibg beeld van zijn verlossende werk - wij worden daarbij ingezet. Het lijkt erop dat Hij ons liever samen ziet lijden dan ons in ons eentje ziet opbloeien".
 
 
Ik ben in ieder geval helemaal geïnspireerd en denk al na hoe ik een lichtje kan brengen.En nu wat betekent dat voor mij? Ik zit eens na te denken. Hoe maak ik dit nu heel praktisch. Misschien een speel-o-theek oprichten in bestaande kinderopvang? Waar moeders elkaar op woensdagochtend onder genot van een kopje koffie elkaar kunnen ontmoeten. Waar we met elkaar kunnen praten over de grappige en moeilijke kanten van het opvoeden? Ja de raderen beginnen te draaien...In een idividualistische wereld gemeenschappen oprichten waar liefde en aandacht centraal staan.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...