Pay It Forward

God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk."

(2 Korintiërs 9:8)

Hoe gaan we om met ons bezit. Zien we het als iets waar we recht op hebben, omdat we er hard voor hebben gewerkt? Of zien we ons bezit als genade dat we van God hebben ontvangen. Hij is toch degene die ons kracht gaf om te kunnen werken. Hoe vast zitten we aan datgene wat we hebben en hoe gaan we er mee om? Gebruiken we het voor onszelf of  gebruiken we het om een ander te zegenen?

Vroeger heb ik vaak collectes gelopen, ondanks dat ik het vreselijk vond om zo langs de deuren te moeten bedelen. Ik vond het vreemd dat juist mensen uit de welgestelde buurten veel minder of soms niks wilden geven en de mensen in de minder welgestelde buurten enorm gul waren. Zou het zo zijn dat mensen die wat meer geld hebben dachten dat ze het geld verdienden en het als hun bezit zagen en dat de mensen die niet zoveel hebben het geld meer als een geschenk zien en meer empathie hebben met mensen die het minder hebben? Het was in ieder geval erg vreemd.

Wat doe je met je geld?

Sommige mensen geven een bedelaar of een hulpbehoevende alleen maar een minachtende blik. Ze  dingen geld af bij mensen, die al weinig bezitten, terwijl ze in een duur restaurant met een nonchalant gebaar zo een dikke fooi op tafel leggen. Deze mensen gebruiken geld om zichzelf te profileren. Geld als machtsmiddel, om jezelf te kunnen laten gelden. Je koopt er waardering en aanzien mee bij mensen die volgens jou de moeite waard zijn.

Kunnen wij iets geven zonder er iets voor terug te verwachten? In Amerika kennen ze de term Pay It Forward. Doe iets voor een ander, die op zijn beurt iets goeds bij een ander moet doen.

Pay It Forward betekent vooruitbetaling. Iets geven zonder dat de tegenpartij al iets is nagekomen. Je maakt een verbintenis met de ander door al iets van jezelf te geven en verwacht dat de ander zijn afspraken zal nakomen.
Dit vooruitbetalen zou je ook kunnen gebruiken in het doen van goede daden. Doe iets goeds voor een ander met de boodschap dat diegene het goede moet doorgeven.

Ik hoorde een verhaal van een jongen die geen geld had om naar huis te reizen en kreeg niet alleen een lift aangeboden maar mocht ook met de familie, met wie hij meereed, uit eten. Beduusd vroeg hij zich af hoe hij hen kon terugbetalen. Ze wilden van geen betalen weten maar gaven hem wel een opdracht. Als hij ooit in de positie zou komen om  iets goeds te doen, dan moest hij dat op deze manier terugbetalen.

Geven zonder er iets voor terug te verwachten om zo de wereld een beetje lichter te maken. Een tegengesteld geluid in een wereld die alleen maar uit is op het verzadigen van het ego. Juist als we Christus hebben leren kennen mogen wij anders in de wereld gaan staan. Een levend getuigenis zijn van Zijn genade.

Hoe kunnen wij geven? Met advent heb ik goedkoop kopjes gekocht en in cellofaan verpakt met daarin een zakje chocopoeder, een klein zuurstokje en een gedichtje. Deze heb ik ipv een kerstkaarten in de buurt uitgedeeld. Het kostte bijna niets maar het leidde wel tot leuke ontmoetingen en gesprekjes. Wat zou jij kunnen doen? Op pinterest zijn leuke ideetjes te vinden als je de term Pay It Forward invoerd.

Leven zonder poorten en grendels

Jeruzalem, roem de HEERE , Sion, loof uw God.  Want Hij maakt de grendels van uw poorten sterk, Hij zegent uw kinderen in uw midden.  Hij doet in uw gebied vrede heersen, Hij verzadigt u met het beste van de tarwe. (Psalm 147:12‭-‬14 HSV) 

Waar kan je nog gerust wonen? Wij wonen in een klein dorp waar veel mensen de deur niet op slot draaien. Gewoon even achterom binnenlopen is heel gewoon en voor een klein boodschapje gaat de deur ook niet dicht. Het is me wel eens overkomen dat ik bij de buurvrouw binnenliep en er niemand thuis was. De buurvrouw haalde net de kinderen van school. Wij komen uit de stad en waren dit niet gewend, maar je burgert al snel in. Ook onze deuren staan open en...soms ook als ik een rondje met de hond ga lopen. De autodeur en de fietsen staan al helemaal nooit op slot. In de 12 jaar dat we hier nu wonen is er nog nooit iets gebeurd en je wordt steeds makkelijker. Eigenlijk niet zo verstandig maar het geeft je een vrij gevoel. Hier in ons dorp is het veilig en vertrouwt. Totdat je wakker wordt geschud en er toch bij iemand is ingebroken. Bah stadse fratsen hebben ons dorp bereikt. Het geruste gevoel gestolen. Toch maar 's avonds alle deuren goed op slot. We leven nu eenmaal in een gebroken wereld.

Het deed me denken aan het verhaal van een volk uit de Bijbel. De inwoners van Hazor worden door God gewaarschuwd om te vluchten. Koning Nebukadrezar rukt op tegen het volk dat gerust en onbezorgd woont, dat geen poorten en grendels heeft- zij wonen alleen. (Jeremia 49:31) Ook eerder in de Bijbel staat zo'n verhaal. Als de Danieten nieuw grondgebied zoeken komen ze ook een volk tegen dat rustig en onbezorgd woont en geen helper heeft en het wordt, om die reden, onder de voet gelopen. (Richteren 8:7)

Het is niet zo slim om zonder poorten en grendels te leven. We zijn in deze wereld letterlijk maar ook geestelijk van poorten en grendels afhankelijk.

"Op God vertrouwen is goed maar zet je fiets wel op slot"

Aan de ene kant roept God je op om jezelf aan hem toe te vertrouwen en je geen zorgen te maken over je leven en aan de andere kant moeten we waakzaam blijven en Zijn wapenrusting dragen om stand te kunnen houden. We staan als christenen in twee werelden. We zijn wel in de wereld maar niet meer van de wereld. We maken deel  uit van een nieuw Koninkrijk. De wereld zal ons haten en vervolgen. Toch mogen we rust en vrede ervaren. Vrede die alle verstand te boven gaat en die de wereld niet kan geven. Vrede niet omdat er geen onheil dreigt maar omdat God erbij is. Rust te midden van de stormen van het leven. We leven in een vijandige wereld. Jezus zegt dat we argeloos als duiven en slim als slangen moeten zijn.

Voorzichtige argeloosheid. Een grotere tegenstelling bestaat er niet. Hoe doe je dat? Dan kijk ik telkens weer naar Jezus. Hij oordeelde niet maar sprak mensen aan op het goede. Van het goede uitgaan maar ook accepteren dat je rechten geschonden zullen worden. Hierin mogen het verschil maken. Wij, geheel anders dan de wereld, hebben Christus leren kennen. God geeft ons geen lafhartige geest maar een geest van liefde, kracht en...gezond verstand. (2 Tim 1: 7) We mogen met deze nieuwe natuur in de wereld staan. De HEER is goed, een vesting in tijden van nood, hij kent wie bij hem schuilen. (Nahum 1: 7) Hij is de poort en de grendel van ons geestelijk huis.

Wat leidt ons...

Wanneer is een dag nuttig voor je geweest? Pas als we van alles hebben gedaan en onze to-do lijst hebben afgewerkt? Voelt het als falen als er niks uit je handen is gekomen. Zijn die dagen nutteloos besteed? Vaak voelt het wel zo. Alles wat we doen moet nuttig zijn anders is het een verloren dag. "Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.."

Het geeft pas werkelijk voldoening als datgene wat je doet er werkelijk toe doet, als je jezelf en de ander tot zegen kunt zijn. Dat maakt het leven waardevol, toch? Maar wat als je merkt dat het niet meer gaat. De dagen waar het je aan energie ontbreekt? Mag je van jezelf rusten of kom je in een negatieve spiraal terecht. Niks gedaan en nog minder energie, omdat je gefrustreerd naar je werkeloze handen kijkt. De dag erna ga je hard aan het werk om de verloren tijd nuttig te besteden. Op weg naar een...burn-out.

Vraagt God van ons voortdurend nuttig en hard aan het werk te zijn of is dat onze calvinistische inslag, onze opvoeding. Wat vraagt God van ons? Hij nodigt ons uit om bij Hem te komen. Tegen ons, drukke schapen, roept Hij: "Kom naar Mij toe,  die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven." Eerst rusten en dan leren van Hem...om zachtmoedig en nederig te worden.

"Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft... maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden." (Jesaja 40:29)

We mogen uit genade leven. Het is al een paar keer gebeurd dat ik me schuldig voelde omdat ik door alle drukte achterliep met een Bijbels leesplan. Maar het wonderlijke was dat toen ik er weer mee begon de tekst, die ik las, precies op zijn plek viel. God is niet afhankelijk van onze to-do lijstjes. We mogen ontspannen en verlangend uitzien om samen met Hem door het leven te wandelen. Elke dag, elke minuut mogen we weer opnieuw beginnen, zonder schuldgevoel omdat er niets uit onze handen is gekomen. God is genadig maar zijn we ook zo genadig voor onszelf? Of zitten we onszelf voortdurend achterna.

Wanneer voelen we ons waardevol? Als we nuttige dingen doen of als we gaan beseffen dat we geliefde zonen en dochters zijn van onze Hemelse Vader. We mogen ontspannen in Zijn liefde. "Zijn juk is zacht en Zijn last is licht." Met deze rust mogen we in de wereld staan. Hij geeft ons kracht, inzicht en wijsheid om voor Hem te leven. Pas dan leven we een leven dat er werkelijk toe doet. Als we onze identiteit ontlenen aan Hem en niet aan onze omstandigheden. Wandel in Zijn liefde, genade en vrede in plaats van onrust en schuld. Plan ook eens rustmomentjes in; lees een goed boek of luister naar fijne muziek.

Structuur aanbrengen in je leven is goed maar wees ook genadig voor jezelf. Zoek de verborgen omgang met God en blijf tijdens alle dagelijkse bezigheden met God in gesprek. Hij helpt je ook als je dat niet ziet. Vertrouw maar gewoon. Je bent Zijn geliefde Kind en Zijn liefde zal je leiden.