Leven zonder poorten en grendels

Jeruzalem, roem de HEERE , Sion, loof uw God.  Want Hij maakt de grendels van uw poorten sterk, Hij zegent uw kinderen in uw midden.  Hij doet in uw gebied vrede heersen, Hij verzadigt u met het beste van de tarwe. (Psalm 147:12‭-‬14 HSV) 

Waar kan je nog gerust wonen? Wij wonen in een klein dorp waar veel mensen de deur niet op slot draaien. Gewoon even achterom binnenlopen is heel gewoon en voor een klein boodschapje gaat de deur ook niet dicht. Het is me wel eens overkomen dat ik bij de buurvrouw binnenliep en er niemand thuis was. De buurvrouw haalde net de kinderen van school. Wij komen uit de stad en waren dit niet gewend, maar je burgert al snel in. Ook onze deuren staan open en...soms ook als ik een rondje met de hond ga lopen. De autodeur en de fietsen staan al helemaal nooit op slot. In de 12 jaar dat we hier nu wonen is er nog nooit iets gebeurd en je wordt steeds makkelijker. Eigenlijk niet zo verstandig maar het geeft je een vrij gevoel. Hier in ons dorp is het veilig en vertrouwt. Totdat je wakker wordt geschud en er toch bij iemand is ingebroken. Bah stadse fratsen hebben ons dorp bereikt. Het geruste gevoel gestolen. Toch maar 's avonds alle deuren goed op slot. We leven nu eenmaal in een gebroken wereld.

Het deed me denken aan het verhaal van een volk uit de Bijbel. De inwoners van Hazor worden door God gewaarschuwd om te vluchten. Koning Nebukadrezar rukt op tegen het volk dat gerust en onbezorgd woont, dat geen poorten en grendels heeft- zij wonen alleen. (Jeremia 49:31) Ook eerder in de Bijbel staat zo'n verhaal. Als de Danieten nieuw grondgebied zoeken komen ze ook een volk tegen dat rustig en onbezorgd woont en geen helper heeft en het wordt, om die reden, onder de voet gelopen. (Richteren 8:7)

Het is niet zo slim om zonder poorten en grendels te leven. We zijn in deze wereld letterlijk maar ook geestelijk van poorten en grendels afhankelijk.

"Op God vertrouwen is goed maar zet je fiets wel op slot"

Aan de ene kant roept God je op om jezelf aan hem toe te vertrouwen en je geen zorgen te maken over je leven en aan de andere kant moeten we waakzaam blijven en Zijn wapenrusting dragen om stand te kunnen houden. We staan als christenen in twee werelden. We zijn wel in de wereld maar niet meer van de wereld. We maken deel  uit van een nieuw Koninkrijk. De wereld zal ons haten en vervolgen. Toch mogen we rust en vrede ervaren. Vrede die alle verstand te boven gaat en die de wereld niet kan geven. Vrede niet omdat er geen onheil dreigt maar omdat God erbij is. Rust te midden van de stormen van het leven. We leven in een vijandige wereld. Jezus zegt dat we argeloos als duiven en slim als slangen moeten zijn.

Voorzichtige argeloosheid. Een grotere tegenstelling bestaat er niet. Hoe doe je dat? Dan kijk ik telkens weer naar Jezus. Hij oordeelde niet maar sprak mensen aan op het goede. Van het goede uitgaan maar ook accepteren dat je rechten geschonden zullen worden. Hierin mogen het verschil maken. Wij, geheel anders dan de wereld, hebben Christus leren kennen. God geeft ons geen lafhartige geest maar een geest van liefde, kracht en...gezond verstand. (2 Tim 1: 7) We mogen met deze nieuwe natuur in de wereld staan. De HEER is goed, een vesting in tijden van nood, hij kent wie bij hem schuilen. (Nahum 1: 7) Hij is de poort en de grendel van ons geestelijk huis.