Dwalende dominees

Steeds meer hoor ik van predikanten die zelf niet meer geloven. Ze geloven niet meer in de Bijbel en soms ook niet meer in God. Wonderen moet je niet letterlijk te nemen en Jezus is een gewoon mens geweest. "De Bijbel is maar een verhaal" zei Nico ter Linden.  De Bijbel is mensenwerk zei Kuitert, en nam daarmee de menselijke maat. Dominee Hendrikse zei zelfs: "God bestaat niet maar gebeurt tussen mensen." God wordt steeds kleiner en de mens steeds groter. Hoeveel predikanten gaan mee in dit gedachtengoed? Volgens dominee van der Kaaij zijn er heel veel predikanten die zelf niet meer in de Bijbel, God of Jezus geloven maar daar niet voor uit durven komen. Ook hij ziet de Bijbel als mensenwerk en geeft een wel hele bijzondere draai aan het geloof die mij persoonlijk heel erg raakt, juist omdat ik in dit gedachtegoed ben groot geworden en ervan ben bevrijd.

Dominee van der Kaaij is opgegroeid in een gereformeerde milieu. Hij ziet het christelijke geloof als een religie dat door mensen is bedacht om een diepere boodschap over te brengen. Hij ziet dat de kerk deze boodschap misbruikt voor eigen gewin. De kerk is volgens hem een doods machtsinstituut met rituelen om mensen in te lijven bij de groep, terwijl die rituelen voor de persoon zelf vaak inhoudsloos en weinigzeggend zijn. De kerk is voor hem een huichelachtige cultuur vol groepsdwang. Mensen die maar meedoen maar er vaak ook zelf niks van geloven. Hij heeft het vooral over de kerk als instituut. Kerk om kerkje te spelen. Kerkgang omdat het moet en om maar een goed plekje in de hemel te kunnen verdienen. Om zo alle kerkgangers zo over één kam te scheren en het christelijk geloof af te doen als een verzekering voor een plaatsje in de hemel is wel erg kort door de bocht. De grootste rijkdom zit hem in Gods aanwezigheid in dit leven, hier en nu. Je wandel met God. Maar ja als je niet in God gelooft.

Jammer dat hij de kerk zo heeft ervaren en God nooit heeft leren kennen. Er zijn genoeg Christenen die wel een diepe geestelijke ervaringen met God hebben. Lees de boeken van Corrie ten Boom maar eens. Mensen die bevrijd werden van hun oude 'vleselijke' manier van denken en door Gods kracht alles konden verdragen, omdat ze niet meer gebonden waren aan hun zelfbehoud. God verandert nog dagelijks mensen. Niet van buitenaf (regels opleggen) maar van binnenuit(Gods Geest). God maakt waarlijk vrij. Vrij van de ik-gerichte manier van leven worden mensen van dag tot dag vernieuwd naar het beeld van Gods Zoon.

Wat me het meeste stoort is dat van der Kaaij een gnostische draai aan de Bijbel geeft. De zogenaamde diepere boodschap van de Bijbel is volgens hem het goddelijke inzicht dat de mens zelf goddelijk is. Er zou volgens hem een eeuwenoude samenzwering zijn die deze mystieke leer uit de Bijbel probeert te houden. Maar als je de Bijbel goed leest, zowel het oude als het nieuwe testament, zie je dat het één geheel is. Alles werkt toe naar Gods verlossingsplan. Als je de gnosisleer hier in wil passen dan zie je dat het niet meer klopt. De mens kan zichzelf niet op een hoger plan brengen.

Jezus is volgens dominee van der Kaaij een mythisch figuur die in een historische context is geplakt. Het is een Joodse hervertelling van oude Egyptische en Grieks/Romeinse mythologieën. Er zijn inderdaad een paar overeenkomsten met die verhalen. Osiris is uit de hemel op aarde gekomen en staat weer op uit de dood. Bacchus verandert water in wijn. Maar het meeste komt niet overeen met het verhaal van Jezus. (Jezus klimt niet in een kist en wordt ook niet in stukken gehakt.) De overeenkomsten zijn vergezocht. Jezus stierf niet elke winter om in de lente weer op te staan toch? Zou het zo kunnen zijn dat de bedenkers van de halfgoden de boodschap die God al in schepping heeft gelegd op een mythische manier wilden hervertellen? God die al in de schepping Zijn verlossingsplan aan ons toont? Omdat er overeenkomsten zijn met mythologische verhalen wil niet zeggen dat de Jezusfiguur bedacht is door mensen. Het is voor van der Kaaij bijna een obsessie om het bestaan van Jezus hoe dan ook te ontkennen. Waarom? Als Jezus niet heeft bestaan dan hoef je hem ook niet serieus te nemen. Je slaat met deze bewering het belangrijkste wapen uit de handen van je je tegenstanders. Bewijs eerst maar eens dat Jezus heeft bestaan is zijn mantra.  Het serieus nemen van Jezus heeft  inderdaad nogal wat consequenties. Jezus beweerde namelijk dat Hij de beloofde Messias was, dat Hij God was en dat was ook de reden dat Hij werd gekruisigd. Omdat Hij zich aan God gelijkstelde.

Het verhaal van Jezus is voor van der Kaaij een mythisch verhaal met een diepere laag die ons eigen bewustzijn weerspiegelt. Het gaat er niet om of het echt gebeurd is maar het gaat om de boodschap. De tijdloze waarheid van de Jezus-mythe, Christus in jezelf, de goddelijke vonk. De opstanding moet niet letterlijk genomen worden Het gaat om het christus-bewustzijn, waarin je sterft aan het vlees en opstaat in een nieuw geestelijk leven. Van een lager naar een hoger bewustzijn. Gnosis is de religie waarin ik ben grootgebracht. Een vaag geloof in onpersoonlijke energie die je naar believen kan manipuleren. Het is de oeroude leugen van de slang. Eet maar van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad. Je zult niet sterven maar je zult als god zijn kennende goed en kwaad. De mens at en verloor zijn onschuld. Bang voor God- en mensenoordeel ging de mens zich verstoppen. Kinderlijke onschuld maakte plaats voor voorbedachte rade en ze moesten de consequenties van hun goede en slechte daden dragen. Van God los ging het van kwaad tot erger. Nee ze kwamen niet tot een hoger bewustzijn. Ze werden geen goden. Los van de boom des Levens stierven elke dag een beetje meer.

Het gaat inderdaad niet om het kerkje spelen maar om een relatie te hebben met God en bewust voor Hem kiezen. Ik ben Jezus gaan volgen niet om dat ik anders bang ben om niet in de hemel te komen.(Ik was zelf goddelijk toch) Het was Gods liefde die mij trok. Zijn Aanwezigheid dat ik er niet meer om heen kon, dat God er werkelijk is. God wil ons nieuw leven geven. We sterven aan ons oude leven en staan op in een nieuw leven. Dat zegt de Bijbel ook. Maar het is niet door eigen kracht of door het christus-bewustzijn. Ik heb mij over te geven aan de God, die Leeft. Om te sterven aan mijzelf en te leven met God. God komt in ons wonen door Zijn Heilige Geest. Wij kunnen onszelf niet verlossen van het vleselijke leven of onszelf omhoog werken tot een hoger bewustzijn. God zelf wil in ons wonen en ons bevrijden van ons ik-gerichte leven, van ons zelf god zijn. "Niet ik leef maar Christus leeft in mij!" God geeft werkelijke vrede, Zijn kracht, liefde, wijsheid ervaar ik elke dag als ik bid, de Bijbel lees of door de natuur wandel. God is geen goddelijke kracht of energie. Hij is IK BEN. Persoonlijk en heel dichtbij. Bid er maar voor!!!

Zie ook:
https://dewaarheidsvriend.nl/blog/van-de-kansel-geweerd

Gaven en vruchten

"Maar de vrucht van de Geest is ​liefde, blijdschap, ​vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen zodanige mensen is de wet niet. Want wie ​Christus​ ​Jezus​ toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd." 

(Galaten 5:22)

Al vanaf eind februari ben ik al weer bezig met het zaaien en planten. Na de winter kan ik bijna niet wachten om bezig te zijn met de (moes)tuin. Vaak is het nog veel te koud en staan de jonge plantjes te wachten in de serre en op de vensterbanken tot de ijsheiligen langs zijn geweest. Dit tot soms tot ergernis van de andere gezinsleden, want overal staan bakjes. Nadat ik de tuin en de kas had klaargemaakt kon alles naar buiten. Maar dan nog wat duurt het soms lang  voordat je wat resultaat ziet. Ongeduldig kijk ik de plantjes haast de grond uit. Elke dag even kijken. 

Maar niet alles gaat even voorspoedig. De aardappelplanten blijven klein en zien wat gelig. De aardbeien worden opgegeten door de pissebedden en elke morgen zijn sommige kleine sla-plantjes gewoon helemaal verdwenen. Maar ik zaai gewoon weer nieuwe. Er zijn gelukkig ook nog veel aardbeien die nog niet opgegeten zijn. Een moestuin deel je nou eenmaal met de natuur. Als het niet te gortig wordt vind ik het best zo. Maar een beetje resultaat zou wel leuk zijn. Dan kan je de vruchten plukken van het harde werk. Nou ja harde werk, als het plantje eenmaal in de grond zit dan groeit vanzelf. Alleen af en toe onkruid wieden en bij droog weer water geven.

Sommige sterke planten laat ik doorschieten om er zaad van te winnen voor volgend jaar. Zaad en stekjes genoeg.  Meestal meer dan ik in de grond kwijt kan. Overvloedig en helemaal gratis. 

Ook God geeft aan elke zoon of dochter gaven en vrucht. Gods gaven verschillen van persoon tot persoon maar ieder mag Gods vrucht dragen. God vormt ons naar Zijn beeld en zo mogen we beeld zijn van Zijn Zoon.

"Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de ​Eerstgeborene​ zou zijn onder vele broeders. (Romeinen 8:29)

Gaven zijn Geestelijke kwaliteiten die God je geeft voor een bepaalde taak. Zijn Geest werkt door jou en openbaart Zijn wijsheid, kennis, geloof, wonderen, profetie en krachten om zo een zegen te kunnen zijn voor een ander. Je ontvangt om te delen. 

God wil ons ook Zijn vrucht geven omdat onze eigen vruchten hopeloos te kort schieten. Onze eigen liefde, vrede en blijdschap zijn niet blijvend. Ze zijn afhankelijk van onze omstandigheden. Verdraagzaam zijn en vriendelijk blijven houd je maar even vol. Goedheid, trouw, zachtmoedig zijn en jezelf beheersen? Als je dat uit jezelf moet putten dan is de bron al snel leeg. Maar als je sterft aan jezelf en je geeft je leven in Gods hand, dan geeft God Zijn vrucht met verschillende eigenschappen die allemaal met elkaar verweven zijn. Gods karakter krijgt gestalte in jou als je dicht in Zijn nabijheid leeft. Je gaat lijken op de Vader. Maar deze vrucht heb je niet gekregen om er verder niks mee te doen. De vrucht is om uit te delen, om een lichtje te zijn in een donkere wereld. Zichtbaar en tastbaar. Vruchten die nutteloos op de fruitschaal blijven liggen gaan rotten. Mag Gods gestalte in jou zichtbaar worden? God wil dit alles aan je schenken als je het zelf loslaat en in Zijn handen legt. Dan mogen we groeien, bloeien en werkelijk vruchtbaar zijn.