"Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door Hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar er is hoop, omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. En zij niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn: de verlossing van ons sterfelijk bestaan."
Deze vergankelijkheid doet ons verlangen naar dingen die echt en blijvend zijn. Een lied, Johannes de Heer 166 zegt: "niets is er blijvend maar wat gedaan is uit liefde voor Jezus dat houdt zijn waarde en blijft eeuwig bestaan". We mogen zo onze schatten in de hemel verzamelen.
En als het goed is richt deze vergankelijkheid onze ogen naar de Eeuwige.
Prediker 3:11 zegt dat God ons een eeuwigheid in het hart heeft gelegd. We zijn niet gemaakt voor deze vergankelijke gevallen schepping. God geeft ons een besef en verlangen naar dat 'hogere' leven. Er zijn dingen die blijvend zijn en dat is wie jij bent zonder al die aardse tijdelijke dingen. Gods geliefde kind.
We zijn niet bedoeld voor een tijdelijk leven maar voor een eeuwig leven. De eeuwigheid is niet iets wat heeel lang duurt en oneindig voortduurt maar eeuwigheid betekent dat er geen tijd meer zal zijn. We zullen niet meer aan tijd onderhevig of beperkt zijn. Het is een toestand, een vorm van zijn die wij nu nog niet kunnen bevatten. Een eeuwig heden waarvan wij nú al deel van uitmaken. Heden mogen wij kiezen voor Liefde, voor het Leven met, voor en door God. Een eeuwigheidsleven uit genade door onze Verlosser Jezus Christus.
