Vertrouwen

De vogeltjes zijn uitgevlogen en ik loop me zorgen te maken. Stom hè maar ze zijn zo kwetsbaar. En ik zag ze wegvliegen. Ze landen iets verderop in de tuin. Piepend om voedsel. Om het huis zie ik de kraaien en katten. Als dat maar goed gaat. Ik kan ze niet beschermen. De natuur gaat zijn gang. Dan besef ik wat er ook gebeurd het beestje is geschapen tot eer van God. Hoe lang of kort zijn leventje ook zal zijn. God ziet zelfs het kleinste musje. Worden niet twee mussen te koop aangeboden voor een duit? En niet één daarvan zal ter aarde vallen zonder uw Vader. Zo mijmer ik verder en denk aan een gedicht uit boekje van Corrie ten Boom

Waarom zou ik ontmoedigd zijn
en in de schaduw leven?
Waarom mij eenzaam voelen
nu Gods liefde me is gegeven
en ik aan Jezus toebehoor?
Hij is mij steeds nabij:
Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij.

‘Laat nimmer zijn uw hart ontrust’
zo spreekt Zijn stem vol liefde.
En, rustend op zijn Woord van trouw,
zeg ‘k Hem al wat mij griefde;
al kan ik slechts één stapje zien,
mijn Leidsman is steeds Hij:
Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij.

En word ik op de proef gesteld,
als wolken mij omringen,
als alle hoop verdwenen lijkt
en ik niet meer kan zingen,
dan ga ik steeds weer naar mijn Heer -
van zorg maakt Hij mij vrij.

Zijn oog is op de musjes
en ‘k weet: Hij ziet ook mij. 

naar het Engels van F.D. Martin