Schat in de aarde

Achter ons huis zijn de boeren weer druk met hun trekkers aan de gang. Vanaf februari konden we weer genieten van 'heerlijke' landluchten (mest dus). Nu rijden de trekkers af en aan om het land om te ploegen. Daniël gaat na schooltijd altijd met een vriendje trekkers kijken en soms hebben ze geluk en dan mogen ze meerijden. Onze oudste zoon Jonathan heeft het niet zo met trekkers. Hij houdt meer van speuren en als de akkers omgeploegd zijn dan gaat hij op pad om schatten te zoeken. Mooie stenen die door het ploegen omhoog komen. Of misschien wel oude munten of...

Mooi om door kinderogen naar de wereld te kijken. De in onze ogen nutteloze voorwerpen blijken ineens grote schatten te zijn. Als ik met de jongens  door de velden loop vinden ze geen stenen maar diamanten, oeroude fossielen, en gereedschappen uit de oertijd. (gewoon stenen dus).

Ik herken dit van toen ik zelf zo jong was. Lang lang geleden, zucht…Ik kon ook helemaal opgaan in de tuin van mijn opa en oma, op zoek in de grindbult naar stenen met gaten en een plantenbak werd een oerwoud.

Maar goed, als je zo met de kinderen meeloopt dan ga je meedoen en wordt je weer aangestoken door het virus van schatzoeken. Ik zal het maar eerlijk bekennen ik loop nu dus ook zonder kinderen weer te zoeken. Ja echt waar. En niet tevergeefs ik vind tijdens mijn loopjes met de hond zo af en toe best leuke dingetjes. Kleipijpen bijvoorbeeld. Hier een overzicht van de vondsten van de jongens (en mijzelf)