Wees als de kribbe...

 

 

 

Het was geen toeval: deze houten kribbe;

God zelf had voor zijn Zoon die plaats bepaald;

de engel jubelde de blijde boodschap

 dat in een kribbe God was neergedaald;

 

in simpel hout, misschien wel vuil en stoffig,

misschien wel weggeschoven in een stal;

maar God plaatst voor het voetlicht van de wereld

een voerbak voor de Redder van ‘t heelal…

opeens gevuld met Godd’lijk manna,

met levend brood voor ieder mensenkind;

ja, Bethlehem werd ‘t broodhuis voor de volken;

verzadiging voor wie Hem zoekt en vindt…

 

Elk mens is als de kribbe in Gods ogen;
geheel vergankellijk in lout’rend, heilig vuur,
zo leeg, zo vuil en in Zijn hand onbruikbaar,
maar God is wachtend op dat ene uur
waarin wij knielen en Hem need’rig vragen:
“Kom in mij wonen, maak mijn kribbe rein,
zodat ik word waartoe U mij bestemd hebt:
om door Uw leven, levend brood te zijn.”

 

Laat Christus zo uw hart en dagen vullen,
geef Hem maar alle ruimte die Hij vroeg.
Wees als de kribbe die door God verkoren
de Koningszoon met grote vreugde droeg.

 

 

 

 

 

 

Antje So-Rhebergen “Aan zijn voeten”