De klaprozen van Ernst Bergboer
“wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet?
Toch hebt Gij hem bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond.
Gij doet hem heersen over de werken uwer handen,alles hebt Gij onder zijn voeten gelegd…”
Kunstenaar en wetenschapper Daniël Cohnstam speelt een grote rol in het onderzoek naar onsterfelijkheid. Als kind streefde hij al naar perfectie en volmaaktheid maar wat levert deze ‘vooruitgang’ op? Uit geldingsdrang laat hij zijn geluk varen om zijn droom te volgen. Komt zijn droom uit of blijkt het een nachtmerrie te zijn? Zeven dagen voor zijn verjaardag kijkt Daniël Cohnstam terug op zijn 333-jarige leven en naar wat dat leven hem heeft gebracht. Wat is de mens…en wanneer leef je echt…
Ernst Bergboer weet met veel fantasie op een luchtige wijze filosofische thema’s in zijn roman te verwerken. Net zoals in Het prullarium weet hij op een sprankelende en aangename manier met woorden te spelen. Dit komt de sfeer van het boek zeer ten goede. Een goede verhouding tussen ernst en fantasie. De hoofdstukken spelen zich afwisselend af in het verleden en heden. De delen die in het verleden afspelen zijn schuin gedrukt wat het leesgemak ten goede komt.
Ernst Bergboer is schrijver, dichter, vertaler, journalist en fotograaf. Van zijn hand verscheen, behalve een twintigtal vertalingen van boeken en talloze artikelen en reportages, een drietal non-fictie boeken. Het prullarium is zijn romandebuut. En nu dus De klaprozen.
Heeft een leven zonder horizon nog wel betekenis, of verliest het daarmee alle relevantie? Kan je het leven alleen koesteren als je het kwijt kan raken? Dit zijn een paar voorbeelden van vragen die in dit boek aan de orde komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten