Zijn oog rust op jou.

Vanochtend werd ik wakker uit een vreselijke droom. Ik weet nog dat ik het water in reed en verdronk en terwijl ik verdronk stonden er allemaal mensen hoofdschuddend en veroordelend aan de kant te kijken. Ze zagen me worstelen maar hielpen me niet. Veel weet ik niet meer van de droom maar dat nare gevoel bleef. Vervelende Gedachten bekropen me toen ik mijn bed uit stapte. Er zijn toch mensen die jou niet leuk vinden? Er zijn maar weinig mensen die echt om je geven. Het ging van kwaad tot erger. Steeds meer negatieve gedachten overspoelden me. Op een gegeven moment betrapte ik zelfs een gedachte die zei dat ik er beter niet meer kon zijn. Wat? Hoe kan het dat zo'n idee door je gedachten flitst. Wat zijn dit voor leugens die mijn gedachten gevangen houden. Moeten we niet elke gedachte krijgsgevangene maken?

Met nieuwe moed dekte ik de tafel en we gingen eten. Aan tafel lezen we het boekje Dichtbij Jezus. De jongens luisterden met een half oor maar ik luisterde des te meer. We moeten onze gedachten vernieuwen. Wauw dat is toepasselijk vandaag. Er stond: "Als jij je gedachten altijd maar de vrije loop laat, kom je vaak bij problemen uit....het ergste van alles is dat je Mij uit het oog verliest....IK ben bij je. Zie je Me? ....mooie lichtstralen die door de wolken breken....ik stuur het naar je toe. Ja, ik moet mijn gedachten op U richten Heer! Ik ben Uw geliefde dochter.

Als de jongens naar school gaan loop ik samen met de hond een klein stukje met ze mee. Daarna loop ik verder door de weilanden achter ons huis. Toen ik de hoek om was straalde een fantastische zonsopgang me tegemoet. Een halve vurige bol net boven de horizon. Oranje stralen in een paarse lucht met roze wolken. Wauw, dank U Heer. Dit heb ik net gelezen. Het was alsof de Heer me een geweldige knipoog gaf. Hij geneest de verbrokenen van hart. Hij houdt van mij. Ook als mijn vader en moeder mij zullen verlaten. Zijn oog rust op mij. Zijn liefde is elke dag genoeg.