donderdag 21 mei 2015

Is het goed als het goed voelt?


 
 
Het is nu zo’n 20 jaar geleden dat ik de rijkdom van het Christelijke geloof ontdekte. Ik was 25 jaar en bijna klaar met mijn studie pedagogiek. Wat het geloof betrof had ik zo mijn eigen ideeën. In geen geval wilde ik met het Christelijke geloof te maken hebben, dat was saai, ouderwets en achterhaald. Voor mezelf had ik een eigen filosofie samengesteld. God was voor mij een soort liefdevolle energie en de mens moest door vele levens zien op te klimmen naar deze oerbron om zo zelf goddelijk  te worden.  
Nadat ik Christen werd deed deze filosofie me denken aan de slang in uit het paradijs die Eva verleidde met de woorden: "Dan zul je aan God gelijk zijn en kennende goed en kwaad". “ Eigenlijk stootte ik God van zijn rechtmatige troon door zelf god te willen worden.
 
 
God liet me van het ene op het ander moment zien dat hij wel degelijk een Persoon was. De rust en zekerheid die ik heb ontvangen zijn nooit meer weggegaan. Ik heb sinds dien het roer van mijn leven omgegooid. Opklimmen naar God was niet meer nodig want God zelf is naar ons toegekomen door Zijn Zoon Jezus Christus.  
In het Christendom vond ik een persoonlijke Vader die me van binnen en buiten kent en mij door en door lief heeft. Ik besefte dat God ons zo lief heeft dat Hij aan ons de keuze laat om hem te volgen of niet. God dwingt zijn liefde niet af. Hij wil dat we hem liefhebben uit eigen vrije wil en vanuit die liefde gehoorzaam zijn.
 

Nadat ik Christen werd moest ik leren om niet meer te leven vanuit mijn gevoel ("Het is goed als het goed voelt" was mijn motto) Ik moest leren vanuit het Geloof te leven, leren wie God is en wat Hij van ons vraagt. Gevoelens kunnen bedrieglijk en wispelturig zijn en zijn zeker geen goed fundament om je keuzes op te bouwen. In 2 Kor 11: 14 staat dat: "de satan zelf doet zich voor als een engel des lichts".
 

Telkens als ik me naar voelde of iets verkeerds deed dan dacht ik dat God boos op me zou zijn. Ik kwam in een kramp door perfect te willen zijn.  'God zal me op een gegeven moment wel zat zou zijn', redeneerde ik. Elke gebeurtenis probeerde ik te analyseren, zoals ik met mensen deed om erachter te komen of ze mij nog wel leuk zouden vinden. Maar steeds meer kwam ik erachter dat ik me bij God niet waar hoef te maken. Gods Liefde is niet te verdienen en ik hoef zijn liefde ook niet terug te verdienen. Besef van Gods grote Liefde veranderd ons hart. God openbaarde zich op manieren die ik niet eens had bedacht. God laat zich niet manipuleren en Hij kan niet meer of minder van je houden dan Hij nu al doet. Je bent Zijn Geliefde Kind. Geef God de touwtjes van je leven. Zijn plan is volmaakt.
Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.
 
Geloof en gevoel hoeven niet altijd samen te gaan. Maar de liefde van God is er altijd. Hij leidt ons leven. Vertrouw daar maar op.
 

2 opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...