"Overal waar je liefde vindt, vind je zelfverloochening."
Weer een mooie quote, die zo waar is. Ik vond hem in het boekje van Elizabeth George, 'Overdenkingen voor een vrouw naar God hart'. Deze tekst heeft wel een beetje overeenkomt met de quote uit de vorige blog. 'Waar eigenbelang afstand neemt, neemt echte belangstelling toe'. Beiden hebben ze te maken met de vraag waar je liefde naar uit gaat. Is de liefde op zichzelf of gericht naar de ander?
In 1 Kor 13 staat een opsomming van de Liefde. De ware Liefde. De Liefde van God. En de middelste zin uit die opsomming springt er voor mij uit. De Liefde zoekt zichzelf niet.
Eigenlijk is de quote die hierboven staat heel erg Bijbels.
De liefde is geen 'zelfzoeker'. De ware liefde is altijd naar buiten gericht. Gericht op de ander. Het beste voorbeeld is de liefde van een ouder voor zijn kind. Je zoekt als ouder het geluk voor je kind. Toch kan die liefde een afgod worden, want hoever ga je in het gelukzoeken? De liefde kan verstikkend worden. Daarom moet de liefde niet alleen op de ander gericht worden maar ook gericht zijn op het belang van die ander. En dat betekent dat je, je kind ook wel eens moet teleurstellen omdat je weet wat goed en slecht is. Zo is dat ook in onze relatie met God. God is goed, maar Hij stelt ons wel eens teleur. Maar ook al begrijp je Hem soms niet je mag op Zijn hart voor jou vertrouwen. Hij zoekt het beste voor ons en heeft het beste aan ons gegeven.
Onderstaand gedicht kreeg ik vanochtend via Whatapp en ik past er wel heel goed bij:
"Oh wat een Machtige God heb ik
Ik vroeg GOD mijn gewoonte af te nemen.
GOD zei: Nee. Het is niet aan mij om het weg te nemen, maar voor jou om het op te geven.
Ik vroeg GOD me geduld te geven.
GOD zei: Nee. Geduld is een bijproduct van moeilijkheden; het wordt niet gegeven, het wordt geleerd.
Ik vroeg GOD me blijdschap te geven.
GOD zei: Nee. Ik geef je zegeningen; blijdschap is aan jou.
Ik vroeg GOD om me pijn te besparen.
GOD zei: Nee. Lijden onthecht je van wereldlijke zorgen en brengt je dichter bij Mij.
Ik vroeg GOD mijn ziel te laten groeien.
GOD zei: Nee. Je moet zelf groeien. Ik zal je snoeien om je vruchtvol te laten zijn.
Ik vroeg GOD om alle dingen zodat ik van het leven zou kunnen genieten.
GOD zei: Nee. Ik zal je leven geven, zodat je van alle dingen kunt genieten.
Ik vroeg GOD om me te helpen anderen LIEF TE HEBBEN, zoals Hij mij liefheeft.
GOD zei: Ahhhh, eindelijk snap je het."
Mag God ons vullen met Zijn liefde. Dat we mogen overstromen en stromen van levend water, dat uit ons binnenste mag vloeien.
Mooi. Het gedicht is wel iets om nogmaal te lezen en over na te denken.
BeantwoordenVerwijderenik zoek echte de lief
BeantwoordenVerwijderen