eigenbelang of belangstelling

"Ik ben met ​Christus​ gekruisigd; en niet meer ik leef, maar ​Christus​ leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de ​Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven." (Galaten 2:20)

Als eigenbelang afstand neemt kan echte belangstelling dichterbij komen. 

Niet meer voor onszelf leven maar voor God.
Bevrijd staat nu niet meer het 'ik' in het middelpunt van mijn leven maar Christus.

Toen ik nog geen christen was hield ik me bezig met allerlei theorieën over het goddelijke. Ik was altijd al filosofisch ingesteld en stelde als kind al vragen over de zin van het leven. Voor mezelf had ik zelf een soort geloof samengesteld uit allerlei geloven.

Ik geloofde in reïncarnatie dat wij als mens door verschillende levens steeds meer geestelijk ontwikkelen tot we uiteindelijk opgaan in het goddelijke. God was voor mij een soort zuivere energie. Het aardse was onvolmaakt en ik moest proberen los te komen van alles wat mij bond.

Ook toen probeerde ik mijn 'ik' te laten sterven door meditatie en door me te verdiepen in allerlei 'wijsheden' en ontwikkelen van geestelijke 'gaven' (helderziendheid door pendelen en tarot, telepathie, uittredingen, aurahealing en op zoek naar geestelijke gidsen) om zo los te komen van het aardse en steeds meer goddelijk te worden. Zonder het door te hebben was ik op deze manier juist super egoïstisch en trots bezig met een soort verafgoding van het 'ik'. Worden als God...waar had ik dat eerder gehoord...

'Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.'

Ik was bezig mijn 'ik' steeds meer ontwikkelen om op te kunnen gaan in het zuivere, goddelijke. (een boeddhistische denkwijze). Tot ik erachter kwam dat we onszelf niet kunnen verlossen of goddelijk maken. We blijven altijd slaaf van ons egoïstische ik.

Het is net zo dom als het grappige verhaal van Baron Munchausen, die niet gered wilde worden uit het moeras, want hij zou zichzelf redden door zich aan de haren uit het moeras trekken...Dat lukt dus niet.

'Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn ​genade, door de verlossing in ​Christus​ ​Jezus...Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten. Door welke wet? Van de werken? Nee, maar door de wet van het geloof.' (Romeinen 3:23)

Als Christus ons redt, dan kunnen we onszelf niet meer op de borst kloppen en zeggen kijk eens hoe goddelijk ik mezelf heb gemaakt. In Christus worden we werkelijk bevrijd van het ik-gerichte leven om te leven voor Hem. Zonder eigen belang, want ik hoef niet meer door goede werken in een goed blaadje bij God te komen. Ik ben gered! Als ik goede werken doe dan is het alleen maar uit dankbaarheid om wat God voor mij heeft gedaan en uit gehoorzaamheid aan het nieuwe leven in mij. 

Bevrijd van eigenbelang kunnen we bevrijd in het leven staan. 

God is geen onpersoonlijke energie is. God is in Christus Jezus mens geworden en is voor de mens gestorven om ons uit het ik gerichte moeras te trekken.