tuinperikelen en stekeligheden

Ik mag graag experimenteren met met groente en fruit. Niet alleen tijdens het koken maar ook het zaaien en planten en oogsten daarvan. Dit jaar heb ik stukjes van het gazon ingepikt om er een tuintje van te maken. En ondanks de droogte doen de groenten het goed.

Ik had al een rijke oogst van courgette en stekelige komkommer maar ook de aardappels, paksoi, spitskool, boerenkool, knolselderij en bietjes groeien gestaag. Ook uien heb ik al kunnen oogsten. Als het loof verwelkt is, is het tijd om de uitjes uit de grond te halen en ze in de zon te laten drogen. Het loof heb ik aan de uitjes gelaten en gevlochten zodat ik de uitjes kon ophangen.

De courgettes blijven maar vrucht geven. Tot nu toe heb ik alle courgettes kunnen verwerken in stoofschotels en wokgerechten. Ze moeten gewoon niet te groot worden.

Inmiddels komen de courgettes wel de neus uit en klagen de jongens dat er alweer courgette in het eten zit. De volgende courgettes zal ik maar in gaan vriezen of weggeven.

Alleen als een courgette zich voor mij verstopt dan kan hij héél groot worden. Van deze 'vergeten groente' kan je heerlijke soep maken:

De courgette met een uitje fruiten en als de courgette zacht is pureren. Ondertussen een stukje kip met spekblokjes bakken en toevoegen. Een beetje water toevoegen en aan de kook brengen. Nu alleen nog wat soepgroenten en soepkruiden en klaar is de soep.

De komkommers die niet worden opgesnoept door de jongens zet ik in het zuur. Het zijn komkommers met stekels maar wel heel lekker zoet.

De pompoenen waren dit jaar teleurstellend, 6 planten en maar 1 kleine pompoen. Ook de bonen en de  kapucijners deden het slecht. Er kwam een schimmel en en dat is zo jammer van al het werk. Ook heb ik een net moeten spannen over de kolen want die kregen te maken met een rupsexplosie.
En we hadden nog meer ongedierte:

Stelletje hoornaars

We kregen geen vogeltjes in ons vogelhuisje maar een nestje hoornaars. Het ging maanden goed. Ze waren niet agressief en je kon er zo voor langs lopen, totdat één van die hoornaars toch besloot om te steken. Eén van die grote wespen besloot mij luid zoemend te achtervolgen. Ik probeerde zo rustig mogelijk weg te lopen maar toch viel hij ineens aan en stak me in m'n hoofd. De steek viel mee niet veel erger dan een bijensteek maar even later begon het steeds meer pijn te doen. Vijf uur lang het gevoel alsof je met een open wond op je hoofd loopt. Ik was altijd al benieuwd hoeveel pijn zo'n steek zou doen en nu weet ik het dus, maar omdat ik dit liever niet nog een keer meemaak of één van de andere gezinsleden of bezoekers toewens hebben we daarna het nest toch maar geruimd. Mijn man heeft het vogelhuisje dicht gemaakt en verzopen. Het blijkt dat hoornaars niet in Nederland thuishoren en dat ze ook bijen eten dus dat was nog een reden om ze weg te halen.

Ook hebben we veel last van wespen. Ze eten alle druiven op. Maar ik heb een geweldige manier gevonden om er van af te komen. Het enige wat je nodig hebt is een emmer water, afwasmiddel, vlees en een plank. Onder de plank bevestig je een stukje vlees in het midden, zodat de wespen echt onder de plank moeten. De wespen gaan onder de plank, die op de emmer water ligt en als ze weer weg willen vliegen vallen ze in het water. De emmer stond nog maar net als de eerste wesp in de emmer vloog. In een uurtje tijd waren er 30 wespen gevangen en nu een paar dagen later al meer dan honderd. Waarschijnlijk omdat vlak bij de emmer ook een nest zit.

Hier de link met een beschrijving hoe je de val maakt.