Gebed..., toen ik nog geen christen was hield ik me op mijn manier bezig met 'gebed'. Dit hield voor mij in dat ik mijn aandacht richtte op dingen die ik graag zou willen. Dit 'gebed' was niet gericht tot een god maar op de positieve onpersoonlijke energieën. Positief denken noemde ik dat. Positief denken gaat ervan uit dat je met je gedachten de werkelijkheid kan manipuleren. Als je maar sterk genoeg iets visualiseert zal dat uiteindelijk ook gaan gebeuren. Een magische manier van denken die je soms ook onder christenen tegenkomt.
Een voorbeeld hiervan is een vrouw die ik leerde kennen in mijn vorige gemeente. Ze heeft een ernstige ziekte maar ze wil hier niet over praten of nadenken. Ze gelooft dat God haar zal genezen en daar wil ze zich op richten. Nadenken of praten over haar ziekte ondermijnt haar geloof. Ze leeft op deze manier in eigen kracht uit háár geloof in genezing. Ze moet sterk zijn van zichzelf, terwijl ik denk dat God van haar vraagt om niet bang en krampachtig met haar ziekte om te gaan en om te vertrouwen op Zijn kracht. Hij wil haar dragen juist als zij zich zwak voelt. Ze mag zich ontspannen in Zijn liefde zonder in angst te leven dat ze niet genoeg geloof zal hebben. Dát is een groot geloof. Jezelf toevertrouwen de God die belooft om goed voor jou te zorgen ook als je midden in de verdrukking zit. Je bent van Hem en gaat een weg met jou.
"In iets geloven maakt iets niet waar, maar geloven wat Waar is, daar draait het om."
Net nadat ik christen was geworden richtte ik mijn gebed, net als deze vrouw, ook op zo'n manier tot God. Mijn gebeden moesten volmaakt zijn om een goede uitwerking te hebben. Nog steeds dacht ik dat de uitkomst van mijn gebeden afhankelijk waren van mijn eigen kracht en heiligheid. God zou mijn gebeden niet beantwoorden als ik slechte dingen deed en wel beantwoorden als ik goede dingen deed. Nog steeds dacht ik dat ik de werkelijkheid kon manipuleren. Mijn gebeden leken op verlanglijstjes: "Heer wilt U dit..., Heer wilt U dat...". Als ik niet gebeden had konden er dingen fout gaan en dan was het mijn schuld dat er iets niet goed ging...omdat ik niet genoeg gebeden had. Ik geloofde in God maar geloofde God zelf nog niet. Nog steeds putte ik uit mijn eigen kracht.
"In God geloven betekent nog niet dat je in God gelooft." (A. de Rover)
Langzaam leerde ik God beter kennen. De woorden uit het Woord begonnen mij te raken. Gods beloften zijn zo vol zorg en liefde. Hij wil ons een hoopvolle toekomst geven en leidt ons op een volmaakte wijze. Ik hoef mij geen zorgen te maken. Hij voorziet, want hij kent mijn behoeften en verlangens en weet precies wat goed voor mij is. Terugkijkend kan ik steeds meer de wonderlijke weg, die hij met ons gaat, ontdekken. Ook de fouten die ik heb gemaakt heeft hij door mijn leven geweven en gebruikt ten goede. Langzaamaan zijn mijn angstige verlanglijstjes veranderd in aanbidding en dankgebeden en mag ik het vertrouwen op mijn eigen kracht en kunnen loslaten. Nederig worden. God is goed en was ook met mij op de dagen dat ik me niet 'heilig' genoeg voelde. Onze identiteit is, op deze manier, niet langer verbonden gedrag of gevoel, maar aan Gods doel met ons leven. Hij wil ons door alles heen vormen naar het beeld van Zijn Zoon.
Ook zag ik ongeluk en pech niet langer meer als een straf van God. We leven in een gebroken wereld waar toeval en tijd elkaar ontmoeten. Maar God houdt het in Zijn Vaderhand. Hij corrigeert en leidt ons op de juiste weg. Ik weet, mijn Herder is erbij, mij ontbreekt niets, ook als de wereldse vrede ver te zoeken is, mag ik Gods vrede ervaren.
"Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet." (Johannes 14:27)
Bidden is in Gods nabijheid komen en je laten vullen Zijn Waarheid over wie Hij werkelijk is en wie wijzelf zijn in Zijn ogen. We mogen vertrouwen dat Hij ons hoort, ziet en voorziet en erkennen dat ons leven afhankelijk is van Hem wat betreft onze behoeften, onze relaties en onze veiligheid. We mogen onze verlangens en wensen kenbaar maken en vertrouwen dat onze Vader ons het beste geeft, zodat wij een zegen kunnen zijn. We stellen geen vertrouwen meer in onszelf en onze eigen maniertjes, maar kiezen ervoor om in plaats daarvan gesterkt te worden in de Heer en de sterkte van Zijn macht.
"God vervult niet al onze wensen, maar wel al Zijn beloften."
Bidden is geen verplichting meer maar een verlangen om heel dicht bij de Hemelse Vader te zijn. Wij zijn van Hem. In zijn nabijheid mag je weten: U bent sterk al ben ik zwak. Een groot geloof is vertrouwen dat God werkt. Hij werkt niet door ons grote geloof maar juist door onze zwakheid, als wij ons vernederen voor Hem. "Nederig, niet in de zin van een voetveeg zijn, maar dat je je vertrouwen stelt waar die thuishoort, namelijk bij God" en dat we echt gaan geloven wat God zegt. "... en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken...Dus wanneer de Zoon u vrij zal maken, zult u werkelijk vrij zijn.." (Johannes 8:32, 36 HSV)
Gebed: God, geef mij precies
BeantwoordenVerwijderenwat ik zou vragen
als ik alles wist,
wat U weet,
dat goed voor mij is !