Je hoort wel eens mensen zeggen dat je de opstanding van Jezus niet letterlijk moet nemen. Dat je de opstanding van Jezus geestelijk moet zien. Dat zijn geest opstaat in de mens. En dat je Jezus kan ontmoeten in de ander. Wat klinkt dat vroom hè. Ja, ik geloof dat je Jezus in de ander kan zien maar ik geloof ook dat Jezus letterlijk lichamelijk uit de dood is opgestaan.
Jezus zegt in Johannes 11:25 tegen Martha, die 3 dagen geleden Lazarus begraven heeft:
Ik ben de Opstanding en het Leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven, en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft u dat?
Geloven wij dat?
Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te laten zien dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden van de kant van de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden en op de derde dag zou worden opgewekt.
Wilbur Smith merkte over Jezus op: “Toen hij zei dat hij zou opstaan uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging, zei hij iets dat alleen een dwaas zou durven beweren, als hij nog ooit de toewijding van enige discipel zou willen behouden – tenzij hij er zeker van was dat hij uit de doden zou opstaan. Geen stichter van een wereldreligie heeft ooit zoiets durven zeggen.”
1 kor 15:12 Als nu van Christus gepredikt wordt dat Hij uit de doden is opgewekt, hoe kunnen sommigen onder u dan zeggen dat er geen opstanding van de doden is? En als er geen opstanding van de doden is, dan is Christus ook niet opgewekt. En als Christus niet is opgewekt, dan is onze prediking zonder inhoud, en zonder inhoud is ook uw geloof. En dan blijken wij
ook valse getuigen van God te zijn. Wij hebben namelijk van God getuigd
dat Hij Christus heeft opgewekt, terwijl Hij Die niet heeft opgewekt als
inderdaad de doden niet opgewekt worden. Immers, als de doden niet opgewekt worden, is ook Christus niet opgewekt. En als Christus niet is opgewekt, is uw geloof zinloos; u bent dan nog in uw zonden. Dan zijn ook zij die in Christus ontslapen zijn, verloren.
A ls wij alleen voor dit leven op Christus onze hoop gevestigd hebben, zijn wij de meest beklagenswaardige van alle mensen.
Wat zeggen de feiten?
- Misschien was Jezus niet dood? De Romeinen en Farizeeën zorgden er echt wel voor dat hij echt dood was. Een soldaat stak Jezus met een speer door het hart voordat hij van het kruis werd gehaald. Maar een van de soldaten stak met een speer in Zijn zij en meteen kwam er bloed en water uit. Water en bloed betekent dat de dood werkelijk ingetreden was. Het bloed was al aan het stollen.
Bevestiging vinden we bijvoorbeeld ook in de verslagen van niet-christen historici van om en nabij de tijd dat Jezus leefde. Drie daarvan vermelden de dood van Jezus.
- Lucianus (ca.120 – 180 na Chr.) verwijst naar Jezus als “een gekruisigde sofist” (filosoof).
- Flavius Josephus (ca.37-ca.100 na Chr.) schreef: “In die tijd trad Jezus op, een wijs man, want hij deed verbazingwekkende dingen. Nadat Pilatus hem tot de kruisdood veroordeelde, op voorspraak van onze leiders, stopten zij die van hem hielden daar bepaald niet mee.”
- Tacitus (ca. 56?ca.120 na Chr.) schreef: “Christus, van wie de naam zijn oorsprong had, onderging de doodstraf .. van de hand van Pontius Pilatus, onze procurator."
Hij is werkelijk gestorven en Hij is werkelijk opgestaan zegt de Bijbel..
- De vrouwen waren de eerste ooggetuigen van het feit dat Jezus was
opgestaan. Als het evangelie verzonnen was dan haalt geen enkele
schrijver het in zijn hoofd om vrouwen als eerste getuige te laten
optreden. Vrouwen waren in die tijd geen betrouwbare getuigen. Daarmee
schilder je het verhaal wel erg ongeloofwaardig af. Of...het moet gewoon echt zo gebeurd zijn.
- Een bevestiging van de Opstanding is de verandering in de discipelen. De discipelen maken na de opstanding van Jezus een radicale omkeer mee. Eerst komen ze als bange mensen verstopt achter gesloten deuren bij elkaar, bang om ook zelf gedood te worden en ineens worden deze mensen onverschrokken dappere helden die overal rondbazuinen dat Jezus is opgestaan uit de dood. Meestal hun eigen dood tot gevolg. Dan komt er de vraag. Als ze niet echt geloven dat Jezus is opgestaan is uit de dood, hoe durven deze mensen hun eigen leven op het spel te zetten voor een leugen, een verzinsel. Er is iets gebeurd waardoor ze geloven dat Jezus echt opgestaan is. 12 mensen getuigden dat ze Jezus hadden gezien, opgestaan uit de doden,
en ze hielden dat 40 jaar lang vast, niet één kwam erop terug. Elk van
hen was geslagen, gemarteld, gestenigd en in de gevangenis gegooid. Dat
hadden ze niet volgehouden als het niet waar was. Overigens zijn veel leerlingen, en ook Paulus, niet na de ontdekking van het lege graf tot bekering gekomen, maar door een verschijning van Jezus.
-Een legendevorming dan? Nee, want al een paar jaar is er een belijdenis in Jeruzalem over de Opstanding, terwijl dan praktisch alle oog- en oorgetuigen nog leven. Ze hadden kunnen vertellen dat het allemaal onzin was. Paulus schrijft de belijdenis in de vijftiger jaren, dus al heel snel na 33 jaar op. Paulus schreef: Daarna is Hij verschenen aan meer dan
vijfhonderd broeders tegelijk, van wie de meesten nu nog in leven zijn,
maar sommigen ook zijn ontslapen. Het
is volstrekt ongeloofwaardig dat de vroege christenen zo’n verhaal
hadden kunnen verzinnen en het vervolgens verkondigden onder diegenen,
die het hele verhaal simpel konden weerleggen. Waarom zou de apostel Paulus dan zo’n lijst met veronderstelde
ooggetuigen hebben gegeven? Hij zou onmiddellijk alle geloofwaardigheid
hebben verloren bij zijn lezers in Corinthe door zo schaamteloos te
liegen.
- Het Griekse denken was in de tijd van Jezus al erg populair. Het lichaam
is onzuiver en de geest is zuiver. Te zeggen dat Jezus lichamelijk is
opgestaan gaat helemaal in tegen die leer. Het was veel geloofwaardiger geweest om een verhaal te verzinnen waarin Jezus als geest terugkwam. Maar in het verhaal zegt Jezus heel duidelijk dat hij geen geest is en dat ze hem iets te eten moeten geven om het te bewijzen. Zie Mijn handen en Mijn voeten, want Ik ben het Zelf. Raak Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals u ziet dat Ik heb.
Het zijn maar een paar feiten om over na te denken. Maar besef wel dat het christelijk geloof is iets anders dan het aannemen van een aantal historisch betrouwbare feiten.Feiten verwarmen je hart niet. En feiten hebben betekenis nodig. En aan de andere kant: een geloof zonder historische basis zal op den duur als zand tussen je vingers wegglippen. Het is niet zo dat ik geloof omdat ik een paar feiten op een rijtje heb gezet, maar omdat ik met mijn hele hart geloof dat God Zijn Zoon heeft opgewekt, waardoor er hoop is voor mij en voor de wereld. Dat geloof is het werk van Gods Geest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten