Imago Dei

De mens, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. We zijn geschapen om een beelddrager van God te zijn. Hier op aarde Zijn heerlijkheid te weerspiegelen. Maar in plaats van Gods Liefde te reflecteren hier op aarde zijn we onszelf gaan presenteren. We zijn zelf op de troon gaan zitten en zijn zelf gaan bepalen wat goed en slecht is. God is geen Koning meer in ons leven als we voor onszelf leven. Het Koninkrijk van God is alleen daar waar God Koning is. En als we naar de wereld kijken dan lijkt dat Koninkrijk van God verder weg dan ooit. Mensen zijn alleen bezig met zichzelf. "Me myself and I".

Geloof in God de Vader hangt  ook samen met ons eigen vaderbeeld. Wat heb je van huis uit meegekregen. Ik las dat we in het 'vaderloze tijdperk' leven.Vaderloosheid kent verschillende vormen. De afwezige vader, doordat veel vaders het te druk hebben met hun eigen carriërre Of de afwijzende vader, doordat vaders het gezin verlaten. Projecteren we dit vaderbeeld naar God de Vader?

Mijn vader?

Het eerste waar ik aan denk bij het woord vader is:  "Ik ben er niet"

“Ik ben er niet,” dat had mijn vader op een briefje geschreven. Mijn moeder kwam mijn vader tegen toen hij naar buiten liep. Ze vroeg waar hij heen ging. Hij zei dat hij haast had en dat er een briefje op tafel had lag. Mijn moeder zwaaide hem uit en liep naar de tafel en daar lag het briefje, “Ik ben er niet”. En zo was het. In het gezin was hij de grote afwezige. Altijd bezig met zichzelf te presenteren.

Mijn vader, de man die mijn moeder bedroog en die zijn vriendin belangrijker vond dan ons gezin. Belangrijker vond dan mij, zijn eigen dochter.  Hij was altijd al erg op zichzelf en vond het heerlijk om mensen voor de gek te houden. Nooit was ik zeker over zijn gevoelens voor mij.

Mijn vader had al vaker laten merken dat ook wij niet zo belangrijk waren. Vaak gingen we voor de ‘gezelligheid’ mee als hij zijn etsen aan de man moest brengen. Hij ging dan bij de afspraak naar binnen en lieten mijn broertje en ik soms uren alleen achter in de auto. Die hij een straat verder had geparkeerd. Hij ging dan koffie drinken of zelf eten bij de mensen. Af en toe gingen we toch aanbellen bij de mensen waar hij naar toe was gegaan en de mensen waren dan geschokt dat wij nog in de auto zaten maar dan verzon hij een leugen dat hij ons eerst had afgezet bij een kennis. Mijn vader kon heel goed liegen. En deed dat zonder blikken of blozen en hij was er zelfs trots op. Zo was ik nooit zeker wat waar en niet waar was bij mijn vader. Zelfs niet of hij wel van ons hield.

Hij verliet ons en liet bijna niks meer van zich horen. We bezochten hem wel maar we moesten daar zelf achteraan. Verjaardagen werden vergeten. Bezoekjes waren moeizaam en als we op bezoek kwamen vroeg hij nooit hoe het met ons ging maar vertelde altijd hoe geweldig het met hem ging.

Mensen die in ons leven beelddragers hadden moeten zijn waren beelddragers van zichzelf. We zijn beschadigd door diezelfde mensen. God de Vader is Ik Ben. De betrouwbare persoonlijke betrokken Vader en ondanks onze verwrongen beelden die we hebben mee gekregen kunnen we deze Liefdevolle vader leren kennen.

De Liefde "zij zoekt zichzelf niet".
Jezus heeft ons laten zien wie God is. Met onbaatzuchtige Liefde heeft Hij onze schuld aan het kruis gedragen. God zelf is naar deze wereld toegekomen om haar te bevrijden van zichzelf.
 
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.

Hij is de Verlosser en Heer van mijn leven en ik hoop dat deze Vader ooit de Heer van mijn Vader mag zijn. Dat mijn vader af stapt van zijn troon en God Koning laat zijn in zijn leven. We zijn allemaal op één of andere manier beschadigd. Ook mijn vader is weer beschadigd door zijn eigen vader. Laten we voor onszelf en de mensen om ons heen bidden. Dat we werkelijk beelddragers mogen zijn.

Imago Dei