woensdag 24 september 2014

Afscheid van mijn vader.


 
Mijn vader is overleden. Wij en de rest van de familie hadden maar weinig contact met hem. Ieder heeft zijn eigen verhaal waarom het contact met hem is verbroken. Eén oorzaak voor deze verwijdering is dat mijn vader zich niet in een ander kon inleven en alleen oog had voor zijn eigen dingen.

Voor mij was het contact met mijn vader extra moeilijk omdat ik het belangrijkste in zijn leven afwees. Mijn vaders vond goddelijke en intuïtieve kennis het belangrijkste en heeft er zelfs boeken over geschreven. Hij had een eigen praktijk waar hij mensen genas. 

Toen ik Christen werd, werd me duidelijk dat de weg van mijn vader, de weg van de slang is, die nog steeds de mens influistert om van de boom van kennis te eten om te worden als God. Mijn vader geloofde in het goddelijke in hemzelf. Ik probeerde hem duidelijk te maken dat wij niet naar het goddelijke kunnen opklimmen maar dat God zelf in Zijn Zoon naar de aarde toegekomen is om voor onze fouten te sterven. Niemand kan zelf goddelijk worden.

Ik vind het jammer dat we geen contact met mijn vader konden hebben maar ik ben dankbaar dat we op een goede manier afscheid hebben kunnen nemen.
knipoogje van God in een uitgebloeide roze hortensia groeide na het slechte nieuws van mijn vader ineens een witte bol.
Wonder boven wonder was mijn vader na de laatste operatie heel helder. Hij gaf aan niet verder te willen leven en was de dag ervoor zijn spraak kwijtgeraakt. Een gebedsgroep ging voor ons bidden toen we de volgende dag hem gingen bezoeken. Hij kon weer praten. We hebben alles tegen elkaar kunnen zeggen wat we nog wilden zeggen. We hebben elkaar van harte kunnen vergeven. Hij vertelde van zijn onvoorwaardelijke liefde voor ons en zijn familie ook als hij dat niet heeft laten zien. Mijn vader had vrede met het sterven want Hij geloofde in de hemel. Ik vertelde hem van Gods vergevende liefde. De liefde van God die sterker dan de dood omdat Jezus zijn Zoon de dood heeft overwonnen en ook voor zijn fouten is gestorven. Ik denk dat hij het offer van Jezus op het laatst heeft aanvaard want God heeft mij op wonderlijke wijze vrede gegeven.
Jaren geleden bad ik voor mijn vader en vroeg God verdrietig af of mijn vader ooit God werkelijk mocht leren kennen. God antwoordde dat hij tot geloof zou komen. God liet me op dat moment een regenboog zien aan een wolkeloze hemel. In een piepklein wolkje verscheen een regenboog.
Vlak voor het sterven verscheen er een regenboog tijdens het bidden voor mijn vader. Dit keer over het woord Liefde. Ik had een tekst voor de kinderen op het bord geschreven: "Bedenk hoe groot de Liefde is die de Vader ons heeft geschonken. We worden kinderen van God genoemd en dat Zijn we ook". "De liefde wint" kreeg ik een onafhankelijk op verschillende manieren toegestuurd. Weer een knipoogje van God. Wat een troostende Vader hebben we.
 
Mijn vader was iemand die niemand echt toeliet in zijn leven. Een ding weet ik wel dat God hem volkomen kent. Ons lichaam vergaat tot stof maar onze geest mag thuiskomen bij God. Ons tijdelijke tent mogen we inruilen voor een eeuwig huis. Welkom thuis papa.
 
 
 

5 opmerkingen:

  1. Gecondoleerd met het verlies van je vader, ondanks alles blijf je toch van ze houden.
    Heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een indrukwekkend stukje. Heel veel sterkte bij het verwerken van het overlijden van je (schoon)vader. En de opa van jullie kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel sterkte. Ik vind dat je de plaatjes zo mooi gekozen hebt. Vooral de bovenste. Heel veelzeggend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. tjonge wat een ontroerend blog! Er is niets zo overweldigend als de liefde die God heeft voor zijn schepselen, ik hoop dat dat je mag troosten in je gemis.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...