De broosheid van het leven.

Vogeltje dat tegen het raam vloog

De dood, we staan er liever niet bij stil. Toch is het goed om er af en toe wel bij stil te staan omdat het onze ogen opheft naar wat werkelijk van waarde is. Omdat het onze ogen richt op de Eeuwige.

Deze week waren we gedwongen om er bij stil te staan. In onze gemeente overleed een lieve vrouw. Zondagochtend stond ze lachend aan de koffietafel en 's middags was ze overleden. Wat een schok, wat een verdriet. Het kan zomaar gebeurd zijn. Het kan je angstig maken. Ook het leven van een Christen gaat niet over rozen. In de Bijbel staat dat de rampen die de rechtvaardige talloos zijn. Maar er staat ook nog iets ander namelijk: "Uit alle redt hen de HEERE". Dat mocht ik ook ervaren bij het overlijden van mijn vader. De Hemelse Vader troostte met zo'n liefde dat het me haast teveel werd. We mogen vertrouwen dat we niet boven vermogen verzocht worden. Corrie ten Boom sprak weleens over de zorgen die ze maakte en de twijfel die ze had of ze het verdriet dat haar misschien zou overkomen wel aan zou kunnen. Haar oude vader gaf haar een wijze les en vroeg haar wanneer ze haar treinkaartje kreeg. Vlak voor het instappen gaf haar vader altijd het kaartje. Hij zei: Zo is het ook met God. Hij geeft ons pas kracht als we het werkelijk nodig hebben. Niet daarvoor maar precies op tijd

Juist in tegenslagen en ellende is de overwinning!

Afgelopen zaterdag waren we bij de begrafenis van een oom van Henze. Een zeer gelovige man die altijd over God sprak. Hij was de eerste die wist dat Henze en ik iets met elkaar hadden. We mochten een week bij hem op het kasteel logeren en bijna elk jaar kwamen we bij hem om iets van Gods goedheid te proeven. Alle gesprekken gingen over de goedheid van God. Hij straalde. "God is goed hè" zei hij altijd. Toch heeft deze man veel ellende meegemaakt. En hij heeft vreselijk moeten lijden voor hij stierf. Toch bleef hij stralen en zag hij uit naar zijn hemelse huis te gaan. De afscheidsdienst was een vreugde dienst. God geeft ons kracht om te blijven zingen. Verdriet was er maar we zongen van de hoop en de zekerheid die God ons geeft. Hij houdt ons vast in grote nood. Zingen is een daad van vertrouwen! Om je problemen en zorgen van je af te zetten en alleen nog God te zien. Wat een troost dat niets ons kan scheiden van Gods liefde...zelfs de dood niet. We zijn veilig. God houdt alles in zijn hand. We zijn niet alleen. De liefde wint! Ook in het dal van diepe duisternis is Hij nabij.

 

Een mooie aanvulling op deze blog is het lied dat we zingen met het paasproject:

 

God wint door klein te wezen

God wint door geboeid te zijn

God wint door te houden van de vijand

God wint door lijden en door pijn

God wint door Zijn Zoon te geven

God wint door het sterven heen

ja Jezus stond op, de dood is niet het einde

Gods liefde overwint

Tekst en melodie: Ellen Laninga – van der Veer