Lammetje

In 2011 ben ik begonnen met het schrijven van deze blog. Mijn kinderen waren toen 8 en 6 jaar. Vandaag was ik bezig met het opruimen van speelgoed waar ze niet meer mee spelen. Autootjes, knuffels, blokken, treinspoor etc. Volgens de jongens mag alles wel weg. Dozen worden gevuld. Ik krijg een brok in m'n keel. De kindertijd is voorbij. Het afsluiten van een mooie tijd maar ook het begin van een nieuwe periode. De toekomst leggen in de handen van de goede Herder. 

Ook alle oude kinderboeken kunnen in een doos naar zolder. Boeken die ik voor het slapengaan voorlas. De Chris en Jorieke boeken van Bert Wiersma hebben we voor het slapengaan allemaal uitgelezen. Ook mooi waren de boeken van Patricia M. St. John. In plaats met verder opruimen ga ik even zitten. "Het geheim van het kreupelbos." Ik lees een stuk over het verdwaalde lammetje.

"Waarom is het weggelopen?" vroeg ik, terwijl we tussen de struiken keken en de greppels afzochten, 'nou,'  antwoordde de oude man met een glimlach, 'hij is natuurlijk net zoals wij allemaal: hij doet het liefst waar hij zelf zin in heeft en dat heeft hem  in moeilijkheden gebracht, arm dier.'...'er zijn een heleboel dorens en stekels nodig om zulke lammetjes te leren dat hun eigen zin niet 't beste voor hen is...als het verdwaald is kan het onmogelijk zelf de weg terugvinden. Er is maar één die het thuis kan brengen; dat is de herder en daarom doet het zijn bekje open en blaat. Het schreeuwt om gered te worden."

Je eigen gang gaan dat herken ik wel bij mezelf maar ook vooral bij pubers. Als je ze zegt, dat ze het beste dit wel en dat niet kunnen doen, doen ze juist het tegenovergestelde. Ze willen de wereld zelf ontdekken en de dingen op hun eigen manier doen. Ze nemen je advies niet zomaar meer aan. Totdat ze hun neus stoten en zien dat iets toch niet zo handig was. Net als de Herder help je ze weer op de goede weg. Tenminste... als ze willen luisteren. Anders moeten ze door schade en schande wijs worden. 

Doen wat ons het beste lijkt kan ons soms in de problemen brengen, omdat God een ander plan heeft. Denk eens aan het verhaal van Saraï die Abram over haalde om nageslacht bij Hagar te verwekken. 

Ik merk ook bij mezelf dat ik graag zelf de touwtjes in handen wil houden en soms het toeval een handje wil helpen. Maar vaak pakt dat net verkeerd uit en dat wat ik had willen voorkomen gebeurd dan juist. 

Steeds moeten we ons weer richten op de Herder.."Heer, U alleen weet wat het beste is, wat wilt U dat ik doe?" steeds weer moeten we ons richten op Zijn Liefde en die Liefde laten regeren. 

We mogen opgroeien van een lam naar een schaap dat de Herder volgt. Zijn weg is de enige weg. Soms ontdekken we het pas door schade en schande. 

Het begin van de wijsheid is... Ontzag hebben voor God en Hem volgen.