Naamgever

Barmhartig en genadig is de Here , lankmoedig en rijk aan goedertierenheid en trouw;  niet altoos blijft Hij twisten, niet eeuwig zal Hij toornen;  Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden;  maar zo hoog de hemel is boven de aarde, zo machtig is zijn goedertierenheid over wie Hem vrezen.  Zover het oosten is van het westen, zover doet Hij onze overtredingen van ons;  gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de Here over wie Hem vrezen. (Psalmen 103 en 86 NBG51)

Toen onze zonen werden geboren hebben we ze Bijbelse  namen gegeven. We hebben met de traditie van het vernoemen gebroken. Jonathan (Geschenk van God) omdat hij op een wonderlijke manier aan ons geschonken is en Daniël (God is mijn gerechtigheid) omdat we het met onze eigen gerechtigheid niet redden. Namen die iets zeggen over onze dankbaarheid en over wie God is en wil zijn. Namen die de kinderen mogen wijzen op op die ene Naam boven alle Namen. 

God wil zich laten kennen. Bij de brandende braamstruik heeft God zich bekend gemaakt aan Mozes als Ik Ben. Een naam die alles omvat en niet te vatten is. Als Mozes de wet ontvangt komt God naar Mozes toe. God roept Zijn Naam nog eens twee keer uit en openbaart daarbij nog meer van Zichzelf. 

"De Here ging aan hem voorbij en riep:

Ik Ben (Heere) ,Ik Ben (Heere), God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw, die zijn goedheid aan duizenden betoont, die ongerechtigheid, overtredingen en zonden vergeeft. Maar de schuldige zal zeker niet als onschuldig beschouwen. Van de zonden van de vaders worden de zonen en kleinzonen en nóg latere geslachten de dupe.’"

Deze naam, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw wordt vaak in de Bijbel herhaald. Vooral in de Psalmen wordt deze Naam bezongen. (Psalm 86, 103, 111 en 145)

Jona kende Zijn Naam (Jona 4:2) en vluchtte weg naar Tarsis. 

Joël wijst op Zijn Naam zodat de Israëlieten daar hun toevlucht zouden zoeken. (Joël 2:13)

Het volk Israël kende God tot dan toe als de God van Abraham, Izaak en Jacob. God, de Almachtige, die een verbond sloot en het volk Israël apart zette. Een God van horen zeggen. 

Maar hier laat God Zijn Vaderhart zien. Zijn verlangen is om Zijn mensenkind te herstellen. Deze Naam is een uitnodiging om je over te geven aan Zijn liefdevolle genade. God is Heilig en Almachtig, maar ook bewogen en bereikbaar. God heeft de weg gebaand om tot Hem te kunnen komen door Zijn Zoon Jezus Christus. De Naam boven alle Namen (Filippenzen 2:9)

Mogen onze namen die Ene Naam verheerlijken. God, die Zijn eigen Naam aan Zijn Zoon geschonken heeft. Wij mogen ons daarin laten onderdompelen. Wij over wie Gods Naam is uitgeroepen.

"En de heerlijkheid, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven, opdat zij één zijn, gelijk Wij één zijn: Ik in hen en Gij in Mij, dat zij volmaakt zijn tot één, opdat de wereld erkenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en dat Gij hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.  Vader, hetgeen Gij Mij gegeven hebt – Ik wil, dat, waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn, om mijn heerlijkheid te aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt, want Gij hebt Mij liefgehad vóór de grondlegging der wereld. Rechtvaardige Vader, de wereld kent U niet, maar Ik ken U, en dezen weten, dat Gij Mij gezonden hebt; en Ik heb hun uw naam bekend gemaakt en Ik zal hem bekend maken, opdat de liefde, waarmede Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij en Ik in hen.

(Johannes 17:22‭-‬26 NBG51)