Meer, er moet toch meer zijn in het leven.Wat heeft het leven voor zin, Waarom leef ik. Al jong ging ik op zoek naar antwoorden op deze vragen en zocht het in verschillende Oosterse filosofieën en theorieën. Ik verdiepte me in het Boeddhisme, Hindoeïsme natuur-religie's en alles daar omheen. Mijn honger was niet stillen.
Uit al die theorieën stelde ik zelf een geloof samen. God was voor mij niet meer dan goede maar onpersoonlijke energie. De zin van het leven was voor mij opklimmen naar het goddelijk bewustzijn. Ik wilde meer en meer een beter mens worden. Alle blokkades moesten worden opgeruimd. Steeds meer wijsheid opdoen en vooral loslaten...
Een vriendin van mij was Christen en als ik bij haar was dat praten we soms over God. Zij zag God als haar Hemelse Vader, persoonlijk en heel dichtbij Als ik bij haar bleef eten dan bad ze tot deze Vader om Hem te danken. Ik vond dat zo naïef, kinderlijk Maar zij had iets wat me niet los liet. Liefde, vertrouwen en zekerheid.
Ik begon de bijbel te lezen en begon bij Genesis. Het verhaal over de slang die de mens verleidde om te worden als God kennende goed en kwaad. Ik schrok, die slang die kende ik. In bijna alle religies is de slang het teken van de wijsheid. De slang was een belangrijk symbool voor me. Ik droeg een armband en ring met een slang. Wat deze slang zei was nou precies waarin ik geloofde. Ik zou immers zelf God zijn en moest alleen nog opklimmen naar het goddelijke, het volmaakte. Het goede doen en het kwade laten.
De twijfel sloeg toe. Was ik op de verkeerde weg? Kunnen we opklimmen naar God. Zelfs de meest goede mens is nooit volmaakt. Ik zag dat deze geloven de hemel wilden verdienen. Door goede werken en goede daden. Door rituelen en symbolen.
God begon te spreken in mijn leven. Ik ervoer dat God bij me was en dat Hij van me hield. Ik kreeg een zeker weten. De bijbel zegt: Want alzo lief heeft God de wereld dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft”. Wat hier staat dat kunnen we niet verdienen, dat is een belofte dat is Liefde van God. Ik had een ladder tegen de Hemel gezet maar plaats van naar boven te klimmen kwam God. naar beneden. God strekt zijn liefdevolle armen naar ons uit. Kom tot mij ik geef je rust. Werkelijke rust...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten