Dood hout?

Weer een drukke week achter de rug. Vooral druk met de kinderen. Voetballen, zwemmen, avond4daagse.

Ook de natuur is druk, druk, druk. Overal schiet het jonge groen naar boven. De vogels vliegen af en aan met allerlei klein kruipend gedierte dat in de kleine keeltjes van de vogelkindertjes glijdt. We hebben dit jaar veel nesten in de tuin. Bijna alle nestkastjes zijn in gebruik door kool- en pimpelmezen. De merel zit in de conifeer. De kwikstaart heeft een dakpan gevonden die door een najaarsstorm iets te veel omhoog is gaan staan De boerenzwaluw heeft het nest van de huiszwaluw overgenomen en nestelt nu op het afdakje van het bovenraam.

Ook mijn eigen man is druk met verbouwen. Elke keer sleept hij hout mee van het werk wat hij verwerkt tot allerlei handige meubeltjes. De boombank en houthok zijn al klaar en het was het tijd voor het volgend projectje.

Helaas pindakaas... De ronde palen die hij had meegenomen van zijn werk zijn voor zijn neus weggekaapt door een lijster die er zijn nest op heeft gemaakt. Nu maar wachten tot de jongen het nest hebben verlaten. Gelukkig is er geen gebrek aan andere klusjes. In de tuin is er altijd wel iets te doen.

Vandaag liep ik langs het houthok en tot mijn verbazing begint het dode hout te leven. Wat een levenskracht.

Psalm 85:12 trouw spruit voort uit de aarde, en gerechtigheid ziet neder van de hemel.

Ik keek neder van mijn slaapkamerraam waar ik net rustig op bed een boekje zat te lezen en zag dat ook de boeren zijn druk. Ik zag dat de jongens een trekkerritje proberen te scoren. Ik vind het altijd maar eng. Gelukkig wachten ze eerst gehoorzaam naast het veld tot de boer toestemming geeft maar deze trekkers zonder cabine vind ik maar eng. Daniel had een geweertje bij zich die hij onder het rijden liet vallen en in de schudder terechtkwam. Gelukkig zijn speelgoed en niet hij zelf. We hebben nu maar de afspraak dat hij alleen in tekkers met cabine mag rijden.