Eigen wegen van Lynn Austin
“Nu ken ik onvolkomen,maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben. Zo blijven dan:Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde”. (1 Korintiërs 13:13)
Virginia wil haar leven betekenis en zin geven. Haar saaie en onbeduidende leventje geven niet langer de voldoening die ze zo nodig heeft. Helen wil de eenzaamheid ontvluchten. Rosa zoekt afleiding nu haar geliefde meevecht en ze probeert los te komen van het strenge regime van haar schoonouders. Als laatste Jean die probeert met dit werk haar toekomstige studie te financieren. Ze gaan werken op de scheepswerf van Seneca, Michigan.
Vier vrouwen met vier verschillende achtergronden raken ondanks hun grote verschillen betrokken bij elkaars leven. Dan blijkt dat de haat en bitterheid die de oorlog heeft doen ontvlammen dichtbij te zijn dan ze dachten.
Weer een prachtige historische roman van Lynn Austin. Knap hoe ze de verschillende karakters elke keer weer tot leven weet te wekken en weet te plaatsen in de tijd. Een tijd waarin de samenleving door de oorlog op zijn kop staat. Waar vaste grenzen opnieuw gedefinieerd moesten worden. De tijd dat vrouwen voor even “gelijkwaardig” werden aan mannen en de problemen die dit met zich meebracht. Het geloof wordt subtiel door het verhaal verweven. Een positieve roman met een lach een traan. Waar eigen wegen op het spoor van Liefde worden gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten