Dit boekje heeft mij erg geholpen om te gaan beseffen waar het Christendom echt om draait. Dat Christen-zijn geen cursus in gedragsverandering of levensheiliging is, om zo een beter mens te worden. Nee, het gaat er in de eerste plaats om dat je Gods liefde aanvaard en dat je Zijn Geest laat regeren in je hart. God wil in jou Zijn Zoon openbaren (Gal 1:16) en dat is niet iets dat je in eigen kracht kan doen.
Het is een dwaalgedachte dat we allemaal dingen voor God moeten doen om een plekje bij God te verdienen, dan zijn we weer met zelfverlossing bezig en proberen we net als Baron van Muchhaussen onszelf aan de haren uit het moeras te trekken. We moeten niet op onszelf vertrouwen en in eigen kracht proberen God te volgen maar we moeten leren te vertrouwen op Gods kracht, Zijn Heilige Geest in ons. Zoals ook Petrus Jezus pas echt kon volgen nadat hij Gods Geest had ontvangen en zwaar teleurgesteld was in zijn eigen kracht.
Het is het verschil tussen Godsdienst en wedergeboorte. Godsdienst wordt van buitenaf opgelegd en wedergeboorte komt van binnenuit. Christus openbaart zich in mij en ik dien hem in de alledaagse dingen uit toewijding en liefde aan Hem. In het boek staat hier ook een voorbeeld van die ik hier ook al eens eerder heb gebruikt maar die ik hier toch nog een keer plaats omdat het zo goed duidelijk het verschil laat zien tussen iemand die van buitenaf gelooft en iemand die van binnenuit gelooft:
"Stel je een huis voor waar zowel dove als horende mensen wonen. In een kamer zit een man duidelijk te genieten van muziek: hij knipt met zijn vingers en tikt met zijn voet op de grond. Zijn hele lichaam geeft uitdrukking van wat zijn oren opvangen.
Een dove bewoner komt binnen, groet de man en kijkt een tijdje naar de muziekliefhebber. "Hij lijkt nogal te genieten", denkt hij. "Laat ik het ook eens proberen." De dove gaat naast de eerste man zitten en begint hem na te doen. Onhandig knipt hij wat met zijn vingers en begint met zijn voet te tikken en te bewegen zoals de man naast hem. Ieder mens heeft wel enig idee van ritme, of je nu kunt horen of niet, dus na wat oefening knipt en tikt de dove man gelijk met de eerste man. Hij glimlacht zelfs een beetje, maar denkt tegelijk: Hmm, onzettend leuk is dit niet. Maar het is wel oke.
In de derde scène van het verhaal loopt een derde man de ruimte binnen. Wat ziet hij? Twee mensen die op het eerste gezicht precies hetzelfde doen. Is er een verschil tussen de twee? Absoluut! Een verschil van dag en nacht! De handelingen van de eerste man zijn natuurlijk, ze vloeien voort uit de muziek die hij hoort. De dove man imiteert die handelingen alleen maar-hoewel hij geen noot kan horen” (Uit het boek: Echt Christendom van B, George)
Iemand die Gods liefde iedere dag kent en ervaart, zal zich heel natuurlijk gedragen naar Zijn Woord; hij kan niet anders, want zijn lichaam reageert automatisch op de 'muziek' die hij hoort. Het gaat er in de eerste plaats dan ook niet om wat je doet. Het gaat erom dat je Gods liefde en genade leert kennen en dan zullen je daden vanzelf volgen. Als je gaat beseffen dat je een geliefd kind van God bent. God wil zelfs in ons komen wonen en wil door ons heen werken. Hij maakt Zijn gestalte in ons zichtbaar in de dingen van alle dag. Niet meer regels volgen van buitenaf maar gaan Leven van binnenuit.
Ik ben er benieuwd naar! Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderen