Vakantie rust

En daar gingen we dan. Even echt weg. Weg van de dagelijkse routine en mallemolen van het leven. We hadden een camping geboekt in Luxemburg. Lekker eenvoudig met de tent omdat dat vorig jaar zo goed was bevallen. Al zag ik wel een beetje op tegen de reis en alles wat er fout kon gaan kon ik me gelukkig steeds meer ontspannen.

En het was een fijne vakantie. We kregen op de camping een prachtig stil plekje toegewezen aan de rand met uitzicht op een heuvel.

Vlakbij alle voorzieningen. De kinderen konden zich heerlijk vermaken in het zwembad en wij konden lekker genieten van de boeken die we meegenomen hadden. En zo lees je in een paar dagen twee dikke romans uit.

Wat me opviel was dat elke avond de koeien die aan de andere kant van de heuvel graasden naar beneden kwamen en bijna naast de tent stonden te grazen. De volgende ochtend waren ze weer verdwenen. Vreemd en gezellig dat ze alleen 's avonds naar beneden kwamen. Via C-Cards krijg ik elke week een kaartje in de mailbox. Het knipoogje van God was het kaartje dat ik tijdens de vakantie kreeg.


als aan het vee, dat afdaalt in de vallei, 
gaf de Geest des Heren hun rust.
Zo hebt Gij uw volk geleid 
om U een luisterrijke naam te maken.
Jesaja 63:14








Het was een fijne rustige vakantie waar we als gezin weer meer naar elkaar zijn toegegroeid. Luxemburg heeft zijn naam eer aangedaan. Allemaal stadjes met luxe burchten. Heerlijk gewandeld en uitstapjes gemaakt naar Duitsland en Frankrijk. Waarbij het uitstapje naar Frankrijk minder leuk was omdat we 3 uur vast kwamen te staan in een file van opstandige boeren. Toch nog even in Metz kunnen rondlopen. Zijn we toch een keer in Frankrijk geweest. 

Haha mama vind dit niet zo leuk, Brr de kabelbaan gaat wel erg hoog.

Ho maar, kom maar voorzichtig naar beneden. Pfff kinderen je kijkt even niet en dan...

rots met gezicht?

Toch nog in Frankrijk

En in Duitsland

 

 

Niet kijken maar zien

Vakantietijd dat betekent ook geen kinderdiensten op zondag. Iedereen heeft vakantie. Maar om uit de dienst weg te blijven omdat er geen kinderdiensten zijn vind ik een slechte reden.

Er valt altijd wel iets op te pikken uit een dienst. Ik bad ervoor en kreeg de tekst uit 2 Koningen 6 waar Elisa vraagt of de ogen van zijn dienstknecht geopend mochten worden. Mogen ook mijn ogen en de ogen van mijn kinderen geopend worden.

Het is maar wat je ziet

Maar deze zaterdag mopper ik. Bah, Heer ik heb geen zin in een saaie dienst. Misschien moeten we deze zondag maar eens buurten in een andere (levende) gemeente. Henze kan ook niet mee omdat hij nachtdienst heeft. De kinderen hebben veel meer zin om naar onze oude evangelische gemeente te gaan. Wat moet ik doen Heer...De Heer geeft me ineens rust en vrede Het komt goed...Ik ben met je.

's Avond lees ik dat de dienst van morgen gaat over...2 Koningen 6. De tekst die ik vorige week heb gekregen voor mijzelf en ons gezin. Ja, Heer ik zie een saaie dienst maar opent U mijn ogen voor de voor de werkelijkheid dat U het bent die spreekt. Ik kan niet meer wachten om morgen naar de dienst te gaan. Wat zal God tot ons willen zeggen. In ieder geval dat het niet uitmaakt naar welke gemeente je gaat. Hij alleen kan onze ogen openen voor Zijn werkelijkheid waar je ook bent.

Vol verwachting sta ik op...maar dan blijkt één van de jongens ziek te zijn. We kunnen niet eens naar de dienst. Maar ik ben niet uit het veld geslagen en luister via kerkomroep mee naar de dienst. Een mooie dienst. Wees niet bang in deze wereld. De draak is overwonnen en op de wereld gegooid. De boze gaat op deze wereld rond als een briesende leeuw. Er is lijden en vervolging. Maar we mogen kijken met Gods ogen die de wereld overwonnen heeft. We leven en sterven niet voor onszelf maar voor de Heer. Hij houdt ons leven in Zijn hand en leidt ons op een volmaakte weg. Als je het maar wil zien!

Ik wens je geopende ogen.

Het licht valt naar binnen precies op een hartje

De koning van Aram voerde oorlog tegen Israël. Telkens als hij in overleg met zijn bevelhebbers besloot om bij een bepaalde plaats zijn kamp op te slaan, 9liet de godsman Elisa de koning van Israël waarschuwen dat hij uit die buurt moest wegblijven omdat de Arameeërs daar een aanval beraamden. 10De koning van Israël liet dan de inwoners van de plaats die de godsman had genoemd waarschuwen en zorgde ervoor zelf uit de buurt te blijven. Dat ging zo keer op keer, 11tot grote ergernis van de koning van Aram. Hij riep zijn bevelhebbers bij zich en vroeg hun: ‘Zeg me: wie van onze mensen heult met de koning van Israël?’ 12Een van de bevelhebbers antwoordde: ‘Niemand, mijn heer en koning, maar de profeet Elisa in Israël weet de koning van Israël zelfs te vertellen wat u in uw slaapkamer zegt.’13Hierop zei de koning: ‘Zoek voor mij uit waar hij is, dan zal ik hem gevangen laten nemen.’ Toen hem werd verteld dat Elisa in Dotan was, 14stuurde hij een groot leger met strijdwagens en paarden op de stad af.

De Arameeërs kwamen ’s nachts bij Dotan aan en omsingelden de stad. 15Toen de bediende van Elisa de volgende morgen opstond en naar buiten kwam, zag hij dat de stad omsingeld was door een leger met strijdwagens en paarden. ‘Wat moeten we beginnen, heer?’ riep hij uit.16Zijn meester antwoordde: ‘Wees niet bang, wij zijn met meer dan zij.’ 17En hij bad: ‘HEER, open zijn ogen en laat het hem zien.’ De HEER opende Elisa’s knecht de ogen, en toen zag hij dat de heuvels vol stonden met paarden en wagens van vuur, die Elisa omringden. 18Toen de Arameeërs op Elisa afkwamen, smeekte hij de HEER hen te verblinden. De HEER verblindde hen, zoals Elisa had gevraagd, 19en toen zei Elisa tegen hen: ‘U bent verkeerd. Dit is niet de stad waar u zijn moet. Volg mij, dan zal ik u de weg wijzen naar de man die u zoekt.’ Hij leidde hen naar Samaria, 20en daar aangekomen bad hij: ‘HEER, open hun ogen en laat hen weer zien.’ De HEER opende hun de ogen, en toen zagen ze dat ze zich midden in Samaria bevonden. 21Toen de koning van Israël de Arameeërs zag, vroeg hij aan Elisa: ‘Wat vindt u, vader? Zal ik ze doden?’ 22‘Nee,’ antwoordde Elisa, ‘dood hen niet. Hebt u ze soms met uw eigen wapens krijgsgevangen gemaakt, dat u hen zou doden? Zet hun een maaltijd voor, zodat ze kunnen eten en drinken, en laat hen teruggaan naar hun heer.’ 23Hierop liet de koning een overvloedig gastmaal voor hen aanrichten, en toen ze gegeten en gedronken hadden stuurde hij hen terug naar hun heer. Van toen af aan deden de Aramese benden geen invallen meer in Israël.

vakantietijd...rust

Vakantietijd...een tijd van rust na gedane arbeid. Een tijd waarin alle routines wegvallen. Heerlijk die vrijheid. Het is geweldig maar er zitten ook keerzijdes aan deze rust..

Zo ziet het aanrecht eruit als je man het ontbijtje maakt.

Kinderen gaan laat naar bed en hebben daardoor wat kortere lontjes.
We eten later en er blijft minder tijd over voor andere dingen.
Als je opruimt en je je even omkeert ligt er al weer rommel.
Dan nog het voorbereiden van de vakantie en er moet nog zoveel gebeuren.

Als je niet oppast is er geen sprake meer van vakantierust maar van vakantiestress. Het grote geheim is dat echte rust niet van buitenaf komt maar van binnenuit. Een rust die zelfs kan bestaan in woelige tijden. Naar deze rust ben ik op zoek.

Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God, want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne. Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen. (Hebr 4:9)

Deze rust heeft alles te maken met nederigheid of beter gezegd met afhankelijkheid en vertrouwen. We zijn zo bezig met met eigen leventje dat we vergeten in afhankelijk te leven met God.

Zo was het ook met de Israelieten dat in deze Bijbeltekst als voorbeeld wordt genoemd. Ze werden door God bevrijdt uit de slavernij. Ze hadden aan hun bevrijding zelf geen aandeel. In alles wat ze nodig hebben had God voorzien. God heiligt het volk en gaf de tabernakel, wetten en geboden. Toch blijft het volk klagen en nu na ongeveer 3 jaar staan ze op het punt het beloofde land in te trekken. Dan blijkt dat het volk niet veranderd is en nog steeds op zichzelf vertrouwt. Ze zien geen land van melk en honing maar een land van reuzen. Ze zien zichzelf als nietige sprinkhanen die dat land niet kunnen innemen. En dat klopt omdat ze nog steeds alleen op zichzelf en hun eigen kracht vertrouwden (trots) en niet op God. 


Ook wij moeten leren om niet naar onszelf of omstandigheden te kijken en het te verwachten van de dingen uit de schepping. We moeten naar onszelf en de omstandigheden kijken vanuit God ogen en leven uit Zijn kracht. 

maar dan heb je wel hele leuke broodjes

Geliefde Kind. Ik verlang ernaar om samen te zijn. Worstel niet zo. Ik vraag niets van je dan op Mij te vertrouwen. Kom tot Mij en Ik zal je rust geven. Mijn juk is zacht en Mijn last is licht...

We zijn soms zo bezig met onze eigen dingen, misschien hele goede dingen maar vergeten dat te doen in afhankelijkheid van God. Hij overvraagt je niet en geeft je alles wat je nodig heeft voor de taak die Hij voor jou in petto heeft. Vertrouw daar maar op. Laat los en weet ik ben jou God..

Ik wens je deze vakantie de echte rust die God jou wil geven. Rust te midden van de woelige baren.

Shalom

Op zoek naar een snapolator

Soms zijn er van die dagen!! Dagen waar je al struikelend kunt voortbewegen, figuurlijk dan. De ene blunder volgt de ander. Ook dit was weer zo'n dag.

We zouden voor mijn schoonvader op zoek naar een rollator. Eindelijk had hij zijn trots overwonnen mochten we er een voor hem kopen. Hij wil niet gezien worden als een oude man schuifelend achter dat ding. Ik kan me het zo goed voorstellen. Maar na een paar valpartijen werd het nu toch echt nodig. Mijn man en ik kregen de opdracht om een rollator aan te schaffen.

We kwamen er al snel achter dat het zoeken van een rollator niet eenvoudig is. We gingen vol goede moed op weg naar de eerste tweedehands winkel. Regelmatig zie ik ze daar staan. Maar deze keer niet. Bij de volgende winkel wordt er net een rollator bij de kassa neergezet. Ook daar zijn verder geen rollators meer.  De volgende 2de hands dan maar. Ik zie ik in de achteruitkijkspiegel een man een rollator uit de kofferbak tillen. Ha, denk ik, die wil hij naar de tweedehands brengen misschien kan ik hem goedkoop overnemen. Ik wil uitstappen en de man aanspreken maar net op dat moment gaat de passagierskant open en stapt er een oudere vrouw uit de auto. Net op tijd maak ik rechtsomkeert. Wat een vreselijke blunder zou dat zijn geweest. Bekomen van de schrik lopen we naar binnen en ja hoor daar staat een rollator. Een lelijk wit ding getooid met een Friese vlag. Ik mompel dat die vlag er wel af kan. Ik bekijk hem van alle kanten om het prijsje te ontdekken totdat ik zie dat mijn man me doordringend aankijkt. Hij knikt naar een stoel waar een oudere man op zit. Niet weer! Nee, die rollator is niet te koop. Met een rood hoofd loop ik de winkel door. Geen rollator. De volgende 2de hands. Hier ben ik voorzichtiger. Er staat een rollator en er is niemand in de buurt. Helaas, als ik dichterbij kom staat er op het karretje privé en ik kijk om me heen of niemand me in de richting van de rollator heeft zien gaan. Achter in de winkel staat er ook nog een rollator bij de deur met een boodschappentas er naast. Ik durf er niet meer heen te lopen maar mijn man gelukkig wel. Dit is toch duidelijk van iemand??? Maar nee hij is zowaar te koop. Eindelijk hebben we dat onding op de kop kunnen tikken. Als er rollators bestonden om blunders te voorkomen dan heb ik er zeker eentje nodig. Een snapolator. Situaties goed inschatten is niet echt mijn ding.

Gelukkig zoekt God geen knappe wijze mensen. Ik las net in 1 kor 1: 27:

²⁷ Maar God heeft juist mensen uitgekozen die in deze wereld ‘dom’ of ‘zwak’ genoemd worden. Zo heeft God de wijsheid en de kracht van mensen belachelijk gemaakt. ²⁸ God heeft mensen uitgekozen die onbelangrijk zijn en niets voorstellen, en voor wie niemand respect heeft. Daarmee maakte hij een eind aan alles wat in deze wereld belangrijk is. ²⁹ Zo zorgt hij ervoor dat niemand trots kan zijn op zichzelf

De lichtwachter van Jody Hedlund

De lichtwachter van Jody Hedlund

"In naam van de Heer zeg ik u met nadruk: leef niet langer als de heidenen met hun dwaze ideeën. Hun verstand is in duisternis gehuld; ze hebben geen deel aan het leven dat God geeft, omdat ze God niet kennen en niet willen kennen. En in hun onverschilligheid hebben ze zich overgegeven aan losbandigheid, om winst te slaan uit allerlei zedeloze praktijken. Maar u weet beter, u hebt Christus leren kennen!" (Efeze 4:17-20)

‘Eens een dief altijd een dief’ en ‘als je voor een dubbeltje geboren bent word je nooit een kwartje’ , uitspraken waarmee mensen elkaar of zichzelf gevangen kunnen houden. De wereld is hard en heeft altijd wel een oordeel klaar maar in het Koninkrijk van God is alles precies andersom. Bij God mag je opnieuw beginnen.

Dit principe geldt ook voor de beide hoofdpersonen van dit boek. Emma Chambers is vanuit Ierland samen met haar broer naar Amerika geëmigreerd op zoek naar een nieuw leven. Reizend zonder vaste woon en verblijfplaats stranden ze door een schipbreuk op het schiereiland Presque Isle, Michigan. Hier ontmoet Emma haar redder, de zwijgzame vuurtorenwachter Patrick Garraty. Hij leidt samen met zijn zoontje een teruggetrokken bestaan. Zijn vrouw is net een paar dagen geleden onder raadselachtige omstandigheden gestorven en nu kampt hij met het probleem dat hij de vuurtoren moet bedienen en zijn zoontje moet verzorgen. Deze moeilijke situatie en liefde van Patrick voor zijn zoontje doen Emma’s hart smelten. Als oplossing voor alle problemen besluiten ze te trouwen . Maar ineens leven als huisvrouw en moeder blijken moeilijker dan ze had gedacht. Ze kent Patrick alleen als een gelovige liefdevolle vader maar steeds meer komt ze erachter dat Patrick een zeer duister verleden heeft.

De lichtwachter is een heerlijke historische roman die je meevoert naar Amerika halverwege de 19de eeuw. De tijd van stoomboten en piraten. Met veel oog voor detail weet Jody Hedlund de chemie tussen de hoofdpersonen te laten ontbranden. Een perfecte mix tussen spanning en romantiek. Een verhaal over verlossing en vergeving . Een roman om in één adem uit te lezen.

Is het goed als het goed voelt?

 

 

Het is nu zo’n 20 jaar geleden dat ik de rijkdom van het Christelijke geloof ontdekte. Ik was 25 jaar en bijna klaar met mijn studie pedagogiek. Wat het geloof betrof had ik zo mijn eigen ideeën. In geen geval wilde ik met het Christelijke geloof te maken hebben, dat was saai, ouderwets en achterhaald. Voor mezelf had ik een eigen filosofie samengesteld. God was voor mij een soort liefdevolle energie en de mens moest door vele levens zien op te klimmen naar deze oerbron om zo zelf goddelijk  te worden.  

Nadat ik Christen werd deed deze filosofie me denken aan de slang in uit het paradijs die Eva verleidde met de woorden: "Dan zul je aan God gelijk zijn en kennende goed en kwaad". “ Eigenlijk stootte ik God van zijn rechtmatige troon door zelf god te willen worden.

 

 

God liet me van het ene op het ander moment zien dat hij wel degelijk een Persoon was. De rust en zekerheid die ik heb ontvangen zijn nooit meer weggegaan. Ik heb sinds dien het roer van mijn leven omgegooid. Opklimmen naar God was niet meer nodig want God zelf is naar ons toegekomen door Zijn Zoon Jezus Christus.  

In het Christendom vond ik een persoonlijke Vader die me van binnen en buiten kent en mij door en door lief heeft. Ik besefte dat God ons zo lief heeft dat Hij aan ons de keuze laat om hem te volgen of niet. God dwingt zijn liefde niet af. Hij wil dat we hem liefhebben uit eigen vrije wil en vanuit die liefde gehoorzaam zijn.

 

Nadat ik Christen werd moest ik leren om niet meer te leven vanuit mijn gevoel ("Het is goed als het goed voelt" was mijn motto) Ik moest leren vanuit het Geloof te leven, leren wie God is en wat Hij van ons vraagt. Gevoelens kunnen bedrieglijk en wispelturig zijn en zijn zeker geen goed fundament om je keuzes op te bouwen. In 2 Kor 11: 14 staat dat: "de satan zelf doet zich voor als een engel des lichts".

 

Telkens als ik me naar voelde of iets verkeerds deed dan dacht ik dat God boos op me zou zijn. Ik kwam in een kramp door perfect te willen zijn.  'God zal me op een gegeven moment wel zat zou zijn', redeneerde ik. Elke gebeurtenis probeerde ik te analyseren, zoals ik met mensen deed om erachter te komen of ze mij nog wel leuk zouden vinden. Maar steeds meer kwam ik erachter dat ik me bij God niet waar hoef te maken. Gods Liefde is niet te verdienen en ik hoef zijn liefde ook niet terug te verdienen. Besef van Gods grote Liefde veranderd ons hart. God openbaarde zich op manieren die ik niet eens had bedacht. God laat zich niet manipuleren en Hij kan niet meer of minder van je houden dan Hij nu al doet. Je bent Zijn Geliefde Kind. Geef God de touwtjes van je leven. Zijn plan is volmaakt.

Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.

 

Geloof en gevoel hoeven niet altijd samen te gaan. Maar de liefde van God is er altijd. Hij leidt ons leven. Vertrouw daar maar op.

 

Lopen op het water van Lynn Austin

Lopen op het water van Lynn Austin

“God vervult niet al onze wensen, maar wel al Zijn beloften.”

Dit keer geen roman van Lynn Austin maar een prachtige beschrijving van haar zoektocht naar een dieper geloof. In ‘Lopen op het water’ beschrijft Lynn Austin haar pelgrimsreis door Israël. Een reis die begon in het uiterste zuiden, de woestijn van Sin, tot het uiterste noorden, de berg Hermon. Voor Lynn Austin krijgt deze reis een diepere inhoud doordat de verhalen uit het verleden voor haar begonnen te leven. Voordat ze aan haar reis begon voelde ze zich teleurgesteld, omdat haar leven zich anders ontwikkelde dan ze zich had voorgesteld. Veranderingen, die ze liever anders had gezien, hadden haar vertrouwen in God op de proef gesteld. Haar geloofsleven, dat vanzelfsprekend en alledaags geworden was, werd door deze reis nieuw leven ingeblazen en verdiept. De verhalen uit de Bijbel kregen hierdoor een diepere betekenis en inhoudt.

De levenslessen die Lynn Austin beschrijft zijn uit het leven gegrepen. Woestijnmomenten in het geloofsleven kent waarschijnlijk iedereen en zijn erg herkenbaar. We kunnen ons allemaal wel momenten voorstellen waarin we teleurgesteld waren dat het leven anders liep dan we hadden verwacht. We geven meestal de voorkeur aan gemak en veiligheid. Wat kan het verschrikkelijk moeilijk zijn als deze dingen wegvallen. Lynn Austin koppelt gebeurtenissen uit haar eigen leven aan de verhalen uit de Bijbel. Op een hele frisse manier en legt verbanden tussen het heden en verleden, die ook voor mij heel verrassend waren. Ze schudt ons wakker uit onze zelfgenoegzaamheid en zelfmedelijden en laat zien dat geloof geen plicht is maar diep verlangen naar een liefdevolle relatie met een betrouwbare God, de Vader die een bestemming en doel heeft met ons leven.

Welke veranderingen we ook tegenkomen, onze liefhebbende God houdt ons vast en blijft Heer over alles. Gods bouwplannen blijken altijd beter dan onze eigen verwachtingen, die we van het leven hadden. Ik denk dat iedereen wel waardevolle levenslessen kan halen uit dit boek. Een boek dat ons oproept om het geloof niet te zien als een plicht maar als diep verlangen naar God. Het boek heeft mijn geloof in ieder geval weer nieuw leven ingeblazen. Van harte aanbevolen.