Vrede op aarde?

Kerst, alles staat in het teken van het genieten en gezelligheid. En omdat het een feest van vrede is, wordt er ook gedacht aan de mensen die het minder hebben of eenzaam zijn. De commercie doet er ook flink aan mee met allerlei acties en ontroerende reclamefilmpjes. Heb oog voor elkaar. Hele mooie initiatieven. Het is fijn om iets voor een ander te betekenen. Is er dan toch nog hoop voor deze wereld? De engelen zongen het toch? Vrede op aarde...

Maar ondanks het laagje goud dat Kerst eventjes over onze samenleving legt, komt de lelijkheid van de harde werkelijkheid er dwars doorheen. Als je naar het nieuws kijkt zakt de moed je in de schoenen. Vrede op aarde is ver te zoeken. Het lijkt wel of de mensen steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Groepen worden gevormd en tegen elkaar opgehitst. Elke groep met een eigen kleur. Onrecht moet onmiddellijk worden vergolden. Oog om oog en tand om tand is het devies en vergelding wordt gerechtvaardigd door kokende haat. 

Zo was het ook met Zacheüs. Hij, als oneerlijke handlanger van het onderdrukkend regime, werd gehaat. Maar niemand had ooit oog voor wie hij werkelijk was, een verloren zoon, en wat hij werkelijk nodig had. Namelijk een thuis, Gods ontfermende liefde en acceptatie. En zo is er ook in onze samenleving geen aandacht en liefde meer voor de personen zelf. De liefde van de mensen is egoïstisch en verkilt. 

Als we de Bijbel goed lezen is dit ook de weg die de wereld zal gaan. "Ook zult gij horen van oorlogen en van geruchten van oorlogen. Ziet toe, weest niet verontrust; want dat moet geschieden", zei Jezus. Een steeds grotere liefdeloosheid en hardheid zal er zijn onder de mensen en vreselijke dingen zullen de aarde overspoelen tot het einde toe. Hoezo dan, vrede op aarde...

Jezus zei zelf: Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want als je kiest voor het Koninkrijk van God dan wordt je vanzelf metterdaad een vijand van deze wereld. Je zal vervolgd en veracht worden. Toch mag je ondanks alles mag je vrede ervaren want Ik ben met je.

Vrede op aarde is een groot misverstand  Er komt geen vrede op aarde. De engelen zongen ook niet vrede op aarde....De engelen zongen: Vrede op aarde in de mensen van Gods welbehagen. Dat is iets heel anders. Dat is vrede in mensen die God als hun Redder en Heer aannemen .

Door menselijk toedoen zal er op deze aarde geen vrede kennen. God zelf zal vrede brengen in de harten van Zijn kinderen. Een vrede die alle verstand te boven gaat. En door zijn Geest mogen wij Zijn licht verspreiden als lichtende sterren in een steeds duister wordende wereld. Wij mogen geheel anders zijn en anders reageren. We mogen die vrede van God laten zien in alle dagelijkse dingen in de kracht van de Heilige Geest. Geduld en vriendelijkheid tonen als we in de rij van de kassa staan of rijden in het verkeer. Liefde en vergeving schenken als een ander jou pijn doet. Leed en onrecht

verdragen omdat je beseft hoe groot Gods goedheid en liefde voor jou is. Geen kwaad met kwaad vergelden maar het kwaad vergelden met Liefde. Zo mogen we in deze wereld staan en steeds meer gaan lijken op onze Vader. Ik wens jullie vredige en liefdevolle Kerstdagen ondanks de dingen van deze wereld. Hij is nabij.

Vervelende tieners :-)

Een blogje over tieners die zich vervelen, en ja dat is vervelend, voor mij maar ook voor henzelf.

Yeah, weekend en even bijkomen van de drukke schoolweek. Even lekker niks. De jongens (12 en 14) zitten achter de playstation, tv, mobieltje of computer. Als het maar een beeldscherm heeft dan vervelen ze zich niet. Voor eventjes vind ik het niet erg. Maar niet te lang. Zodra ik verbied om nog langer achter een beeldscherm te zitten worden ze boos.

"Wat moeten we nu doen dan?" Uit protest hangen ze voor me op de bank om te laten zien dat het leven zonder beeldscherm echt ondragelijk is. Luidruchtig zuchten ze: "We vervelen ons dood, en we gaan echt niet naar buiten. Wat moeten we daar doen, in de kou zitten of zo". Boos en dreigend kijken ze me aan. "Een spelletje Rummikub of zo?" Stel ik voor. "Mam, serieus, doe normaal, we gaan echt geen saai spel spelen." Vroeger wist ik nog wel wat leuke dingen. Maar de tijd van Lego, stoepkrijten, verkleden, hutten bouwen, voetballen, schilderen, brooddegen en knutselen is helaas voorbij. Voor kinderen zijn deze ideeën leuk.

Pff, het valt niet mee om moeder te zijn van tienerjongens. Voor tienermeiden zou ik 100 leuke dingen kunnen bedenken maar voor jongens....Die hebben geen zin om iets te koken of te stylen. Soms willen ze nog wel helpen koken, hout kloven of de kamer opruimen, maar dat kan je ook niet elke dag doen. Ook shoppen vinden ze nog wel leuk maar dat kost weer te veel. Stoeien vinden ze ook erg leuk maar dat gaat al gauw veel te hardhandig en eindigt als het verkeerd gaat in echte boosheid. Ze moeten al zo veel en nu moeten ze van mij ook nog iets leuks doen.

Iemand zei eens dat vervelen juist goed is want daar worden ze creatief van. Nou...bij ons dus niet. "Pak ze aan en laat ze meehelpen in het huishouden...", ja soms kunnen ze meehelpen met heel veel ongezellige tegenzin, dat helpt niet echt bij verveling. Ik kan dus niks verzinnen en inmiddels zijn de jongens weer naar boven gevlucht. Laat me raden...ja, hoor de mobieltjes zijn weer tevoorschijn gehaald.

Laat maar zitten. Doelloos laat ik me ook achter een beeldscherm zakken. Ik besluit een kaartje naar iemand te schrijven. Ik pak de kaartendoos en in het kaartje dat ik uitkies zit nog een kaartje. Een wel een heel toepasselijke kaartje.

Wauw, dank U Heer, ik ga bidden!!! Help me een goede moeder te zijn. Wilt U de tieners aanraken en inspireren. Wilt U mij liefde en kracht geven om ze te leiden om goede keuzes te maken.
Inmiddels is de jongste met een vriendje buiten aan het voetballen. De oudste speelt nu online met een vriend. Misschien wil ik wel te veel. Vervelende moeders ook...

Herkenbaar? en heb je tips? Ze zijn van harte welkom. Ondertussen zal ik ook zelf wat leuke dingen gaan bedenken en kom er een volgende keer wel op terug.

Morren en mopperen

"Bah het regent, wat een donkere rotdag". "Nog zoveel te doen niemand die even helpt". Mopperen, als ik naar mezelf kijk dan kan ik mezelf helemaal boos praten. Sommige dagen gaat alles fout,.
Of let je op alle dingen die fout gaan? Oh, wat hebben we het moeilijk en wat is de wereld oneerlijk. Zelf zou ik het natuurlijk helemaal anders aanpakken.

Mopperen, het kan goed zijn om ergens je ongenoegen over te uiten maar daarna moet je het ook weer loslaten. Het mopperen moet geen donkere wolk worden die ons hart overschaduwd waardoor alle dingen hun glans verliezen.

Voor de gebedsgroep bereidde ik een overdenking voor. Voordat ik bezig ging, was ik me aan het ergeren over iets wat er was gebeurd in de familie. Bah...ik pakte de stilletijdkalender van Sestra en zocht week 46 op. Doe alles zonder mopperen stond er met grote letters. In Filippenzen 2: 13-15 staat:

Want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.

Doe alle dingen zonder morren en tegenspreken, opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld,

Het is een opdracht om niet te mopperen. En niet soms maar alles doen zonder mopperen. Gelukkig staat er nog een klein zinnetje boven. God werkt in ons zowel het willen als het werken. God geeft ons kracht voor deze opdracht. Telkens als we bewust worden van ons gemopper mogen we onze ziel tot stilte manen. Wees stil mijn ziel, wees stil. Kom niet in opstand maar Vertrouw. Vertrouw op God en richt je hart op Hem. Hij kan alle dingen laten meewerken ten goede ook de dingen die verkeerd gaan. Soms gebruikt God juist die verkeerde dingen om er iets anders mee te bewerken. Zie ook het blogje hiervoor.

Meestal is mopperen een teken dat je vast zit aan je eigen gelijk in plaats dat je vertrouwt op Gods leiding ook door de mindere dingen heen. Morren is het omgekeerde van danken. Het beste medicijn tegen mopperen is danken. Ga als je merkt dat je aan het mopperen bent eerst je ergernissen bekent maken aan God en ga dan danken. Dank voor de dingen die wel fijn zijn. Dank voor Gods nabijheid in deze situatie. Dank God dat hij je ziet en dat je Hem vertrouwt. Je zal merken dat je hart veranderd en dat een situatie meerdere kanten heeft. Laat het los in Gods hand. Loslaten niet in onverschilligheid maar met vertrouwen. Laat je niet leiden door gevoel maar laat je leiden door God.

"De Hemel is niet hier, het is Daar. Als we hier alles zouden krijgen wat we zouden willen, zou ons hart zich richten op deze wereld, in plaats van de volgende wereld. God lokt ons voortdurend weg van deze, ons bewegend naar Zichzelf en Zijn nog onzichtbaar Koninkrijk, waar we zeker zullen vinden waar we zo gretig naar verlangen."

Elisabeth Elliot

God spreekt.

Al vaker heb ik over dit onderwerp geschreven. God spreekt op verschillende manieren maar meestal spreekt God door Zijn Woord. Het is zo belangrijk om de Bijbel te blijven lezen. Daar doorheen kan God tot je spreken. Lezen met een verwachtend hart al je vragen en verlangens bekendmaken.

Zo ook dit keer. Mijn zoon stuurde mij een Whatapp berichtje. "Mam, ik heb iets heel doms gedaan". Hij wilde het persoonlijk aan mij vertellen als ik hem zou ophalen. Allerlei doemscenario's door mijn hoofd. Eerst maar bidden: "Heer, U weet wat er aan de hand is. U weet ervan. Wilt U, wat het ook is het ten goede keren". Met dit gebed ging ik op pad.

Mijn zoon vertelde wat hij gedaan had en hoe hij spijt had van zijn daad. Hij had ruzie gehad met een andere leerling en had het alweer goed gemaakt. Hij vertelde dat hij eerlijk wilde zijn en het daarom ook aan mij vertelde. Ik vertelde dat ik het fijn vond dat hij eerlijk was en dat, dat het allerbelangrijkste is. Zo hadden we samen een fijn gesprek.

's-Avond na het eten lezen we altijd uit een stilletijd boekje. Mijn zoon las voor. Het ging over iemand die iets verkeerd had gedaan en besloot het allemaal toch eerlijk vertellen ondanks de straf die misschien boven zijn hoofd hing. Het was precies hetzelfde als wat mijn zoon was overkomen. Ook hij had door zijn eerlijkheid geen straf gekregen maar kreeg genade.

Hè, riep mijn zoon uit. "Hoe kan dat? Dit kan toch helemaal niet". Hoe weet dit boekje nou wat er gebeurd is. Ik vertelde dat God het kwade weer ten goede kan keren en ons iets wil leren. Hij heeft Alles in Zijn hand. Dit verkeerde gedrag werd omgekeerd in een liefdevolle les.

Leven als god of leven voor God

Elk mens is op zoek naar het geluk: Het gevoel van innerlijke vrede en het verlangen dat er onvoorwaardelijk van je gehouden wordt. Het gevoel dat je aanvaard en geliefd bent en dat je tot je recht komt. Voor de tienerdienst gingen we kijken hoe verschillend de wereld deze zoektocht naar vrede en liefde invult en hoe God zegt dat we dit doel kunnen bereiken.

Wat zegt de wereld en wat zegt de Bijbel over jou?

Je bent het waard-------------------------------Je bent waardevol in Gods ogen
Jij bent belangrijk------------------------------Jezus is Heer
Volg je hart--------------------------------------Leid je hart
Volg je droom----------------------------------Volg de droom van God
Denk om jezelf---------------------------------Denk aan het belang van een ander
Zorg dat je niks mist---------------------------Zoek eerst het Koninkrijk van God
Vecht voor je recht-----------------------------Geef als je vijand je mantel vraagt, loop de 2de mijl.
Bepaal zelf wat je wel en niet wil-----------Vertrouw op Gods leiding
Geniet zoveel mogelijk (YOLO)------------Wees geen slaaf van de zonde

De wereld zegt dat niets mag jou geluk in de weg staan, dat je mensen om je heen moet kiezen die jou bevestigen en gelukkig maken. Als je goed oplet heb je gezien dat al de wereldse zinnen draaien om één persoon en dat ben jezelf. Het Ik wordt vergoddelijkt. En er zijn zelfs occulte stromingen die beweren dat je zelf goddelijk bent en steeds goddelijker moet worden. Het eeuwenoude verlangen om als God te zijn.

Gen 3:4 De slang echter zeide tot de vrouw: Gij zult geenszins sterven, maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad.

Op zoek naar de vervulling van je eigen verlangens kom je tot de ontdekking dat het nooit genoeg is. Steeds weer moet je bevestiging krijgen. Steeds weer, honger en dorst. Die prachtige keuken, een goede baan, die snelle auto en ga zo maar door het vult nooit. Als je iets eenmaal iets hebt (succes of bezit) het wordt weer normaal en er wordt weer een nieuw verlangen geboren. Je wordt en bent een slaaf van jezelf. Maar Jezus maakt je werkelijk vrij. 

Met Christus ben ik gekruisigd en niet ik leef meer maar Christus leeft in mij zegt de Bijbel. Ik wordt verlost van mijn ikke ikke en Christus komt in mijn hart wonen, Hij die al mijn verlangens vervult. Ik honger en dorst niet meer. Nu ben ik in staat om onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben. Het is een vrucht van de Heilige Geest in mij en geen produkt van mijn eigen succes. Een onvoorwaardelijke liefde die zichzelf niet zoekt. Nu ik bevrijd ben van de slavernij van mijn ik kan ik mijn vijanden liefhebben. Ik heb geen bevestiging nodig want ik weet God houdt van mij en die liefde mag ik uitdelen. Geven wordt zaliger dan nemen. Het geeft je een ander perspectief want deze wereld is maar tijdelijk en aan zinloosheid onderworpen maar God is eeuwig en geeft richting aan je leven.

Ieder, die zijn leven zal trachten te behouden, die zal het verliezen, maar ieder, die het verliezen zal, die zal het vernieuwen.Luc 17:33

God zet de wereld op zijn kop. Leef door te sterven, Wordt rijk door te geven, De eersten worden de laatsten. Wordt groot door een kind te worden etc etc...

Zielsverwantschap

Het woord zielsverwanten of soulmates is een uitdrukking die ik veel tegenkwam in New Age wereld. Het romantische idee dat er ergens op de wereld één persoon zou zijn die jou helemaal aanvult en helemaal speciaal voor jou op de wereld is gezet. Veel romantische films en boeken nemen dit idee als uitgangspunt.  Maar bestaat er zoiets als een zielsverwant, het idee dat God voor jou één speciaal persoon heeft geschapen. Is dit wel Bijbels. De gedachte dat God speciaal voor jou een mens heeft gemaakt? Is dat niet het toppunt van egoïsme? Het is het ultieme sprookje en het is een grote gevaarlijke leugen dat veel huwelijken ondermijnt.  (Want wat als je ontdekt dat je partner toch niet de soulmate blijkt te zijn die God voor jou in gedachten had).

Natuurlijk als je verliefd bent dan gebruik je misschien het woord zielsverwant. Die ander is volmaakt en alles zie je door een roze bril maar als die roze wolk overgedreven is staat de realiteit op de deur van je leven te bonken. Al na een paar jaar of eerder merk je dat je man of vrouw helemaal niet die sprookjesprins(es) blijkt te zijn. We zijn immers allemaal onvolmaakte mensen en doen domme dingen. Mijn man is ook niet volmaakt. Hij is soms lomp en chagrijnig net als ik niet volmaakt ben en kattig uit de hoek kan komen. (van Henze mocht ik dit erin zetten)

Ook de gedachte dat die persoon bestaat die er speciaal voor jou is, is een verkeerd om denken, omdat je juist op zoek moet gaan naar een manier om zelf een goed persoon voor die ander te zijn. Het is jou verantwoordelijkheid om de ander lief te hebben en niet andersom.

Wat zou het huwelijk lekker makkelijk worden als je de volmaakte persoon trouwt. Het huwelijk is juist hard werken om elkaar positief te blijven zien en lief te blijven hebben. Om de vruchten van de Geest zoals Liefde, goedheid, trouw, lankmoedigheid tot uiting te laten komen. Het huwelijk moet je zien als een werkplaats waar een eenheid wordt gesmeed. Liefde is een werkwoord!

Een goed huwelijk is niet gebaseerd op het vinden van de volmaakte persoon, een succesvol huwelijk is gebaseerd op twee mensen die het goede voor elkaar zoeken en het beste met elkaar voor hebben. Die niet hun ego voorop stellen maar hun ega. Het gaat daarin in de eerste plaats om jouw verantwoordelijkheid om die ander lief te hebben en je daarin te oefenen. Als je Bijbelse principes op je huwelijk toepast kan bijna elk huwelijk slagen. Probeer alles te overwinnen met de Liefde en zegen de ander, ook als het moeilijk gaat. En bovenal bid voor je partner. God zal je voorzien in de Liefde die je nodig hebt. Zoek vervulling niet bij een mens maar bij God. Hij is je zielsverwant!

Genade is niet eerlijk!

Genade is niet eerlijk, het schuurt aan ons rechtvaardigheidsgevoel. Iemand krijgt iets wat hij/zij niet verdient heeft. Denk aan het verhaal van de Verloren Zoon, die in plaats van straf een feest kreeg of de arbeiders in de wijngaard die allemaal hetzelfde loon kregen terwijl sommige arbeiders een hele dag in de zon hadden zitten ploeteren. Sommige mensen krijgen niet wat ze wel verdienen (straf) en sommige mensen krijgen meer dan ze verdienen (loon).

In het Engels zijn er twee woorden voor genade die van toepassing zijn op de twee bovenstaande situaties. Namelijk: Mercy en Grace. Mercy is iets niet krijgen wat je wel verdient, (straf) en Grace is iets wel krijgen wat je niet hebt verdient (loon). Maar is genade dan onrechtvaardig? Wel  als je denkt in termen van verdienen.

Genade helpt ons uit onze verdiencultuur en prestatiemaatschappij te stappen. God geeft niet ons verdiende loon. Niemand kan Gods liefde verdienen. Hij betaald zelf onze schulden. Zonder Gods genade zijn we reddeloos verloren. Want allemaal missen we Gods nabijheid maar worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus (staat er in Rom 3:23)

God roept ons op om ook zo in de maatschappij te staan. Om onze vijanden te geven wat ze niet verdienen en om blijmoedig te geven in vertrouwen op Zijn liefdevolle zorg. We mogen hierin steeds meer op onze Vader gaan lijken. Kunnen wij geven wat een ander niet verdient?

Genadevolle oneerlijkheid is in Liefde uit de cirkel van oorzaak en gevolg stappen en gaan kijk met Gods liefdevolle ogen. Stap maar op het water. Ga wandelen in geloof en niet met wat voor ogen is.

Gezegende zondag.

.

Lankmoedigheid?

Omdat ik begonnen ben met de bijbel te lezen in de oude statenvertaling kom ik veel woorden tegen die ik niet meer dagelijks tegenkom. Neem nou het woord lankmoedigheid. Het is een woord dat samengesteld is uit de woorden lank en moedig. Wat is nou lank?

Dus google erbij en zo weer een uurtje kwijt met mijn hobby: uitzoeken hoe dingen in elkaar zitten. Al snel kwam ik tegen dat lankmoedig vertaald kan worden met geduld. De Engelsen vertalen het woord met 'longsuffering' (Lang lijden, lijdzaamheid) en de Duitsers met 'langmutig'. Ahaa, mijn vraag wat betekent lank was in ieder geval snel beantwoord. Het betekent dus: lang van gemoed zijn. Er zullen heel wat mensen zijn die dit natuurlijk allang wisten. Het is ook zo logisch.

Nog mooier is om te ontdekken welke diepe en mooie betekenissen woorden hebben. Want Lankmoedig is veel meer dan geduld. Lankmoedig is lang moedig blijven om het goede te blijven verwachten. Lankmoedig is geen wraak nemen als je recht wordt geschonden, niet bitter worden als een ander domme dingen doet of zegt. Lankmoedigheid heeft alles te maken met vergeving en de ander genade te schenken. De moed opbrengen om het gebrek van e ander te verdragen en te vergeven. Lang meegaand wachten en geduld opbrengen, hoop houden...

Gister las ik nog een mooie beschrijving van lankmoedigheid:

"Het niet toelaten dat de liefde wordt ingehaald door de ergenis".

Wat een armoede dat deze woorden verdwijnen uit het dagelijkse leven.

Als je kijkt in de Bijbel is lankmoedigheid een vrucht van de Geest (Gal 5:22) en lankmoedigheid is de eerste eigenschap die wordt genoemd als de liefde wordt beschreven in (1 Kor 13). Lankmoedigheid is liefde in uitvoering.

Niet alleen een vergeten woord maar bijna ook een verdwenen deugd, waar onze maatschappij juist zo'n grote behoefte aan heeft. Liefdevolle aandacht voor de ander en het goede blijven verwachten.

Lankmoedig brengt genade en hoop maar het is ook een eigenschap die niet meer past in een jachtige, trouweloze ik-gerichte maatschappij. Misschien is het woord daarom wel verdwenen.

Nagenieten

De laatste dagen van de zomervakantie tikken voorbij. De agenda's worden weer gevuld en langzaam begint de routine de overhand te nemen. Tijd gaat de scepter weer zwaaien. Aan de ene kant is het gedaan met de vrijheid maar aan de andere kant geven de grenzen van de tijd ook weer een andere vrijheid waarbinnen ik me kan bewegen. Eindelijk weet je weer een beetje waar je aan toe bent en heeft ieder weer iets om handen.

Deze heide groeit wel in een heel bijzondere vorm.

Hier in huis was de vakantie niet altijd zo plezierig. Mam, ik verveel me en weet niks te doen, zijn zinnen die hier regelmatig werden gebezigd. En als je ziet dat de ander niet lekker in zijn vel zit kan jezelf ook niet meer voluit genieten dus samen weer iets leuks zoeken. We hebben ons gelukkig niet heel veel hoeven vervelen. Er was ook genoeg te doen. We hebben namelijk een vakantiehuisje gekocht ipv gehuurd. Een heel avontuur, die ons gelukkig heel goed is bevallen. Het huisje staat in de Harz in Duitsland. Een mooie omgeving waar veel te zien is. Waar we naast het werken in de tuin. (waar ik gelukkig veel lol aan beleef) 

Ook hebben we leuke uitstapjes gemaakt. Na 2 weken wilden we nog niet naar huis. En nu kijken we terug naar leuke momenten die we samen als gezin beleefd hebben en stappen we weer de wereld in.

We hebben weer frisse moed en zin. Benieuwd wat dit jaar weer brengen zal. Allebei de jongens staan spannende tijden te wachten. Allebei gaan ze naar een nieuwe klas. Daniël gaat met 11 jaar voor het eerst naar het voortgezet onderwijs en Jonathan mocht opstromen naar een andere klas. Wat gaat de tijd toch snel. Steeds meer loslaten en de zorgen in Gods handen leggen. Alle voorbereidingen zijn in ieder geval gedaan. De schoolspullen zijn gekocht, de boeken gekaft, tassendragers zijn bevestigd en de fietsverlichting is gecontroleerd. En dan heb ik het nog niet eens over alle andere dingen die beginnen en waar weer voorbereidingen voor nodig zijn. De vakantie is al bijna weer vergeten. Nog even nagenieten...

Dit wiel vonden we in de tuin

Waarom geloof je?

Waarom geloof je? Kan je zeker weten? Twijfel je dan nooit? Er zijn zoveel mensen met elk weer een eigen idee over God of geen God. Allemaal vragen die ik op me afgevuurd kreeg? Ehh nou, hakkelend kwam ik niet uit mijn woorden en het gesprek ging al weer verder. Maar de vragen bleven haken in mijn hoofd. Ja waarom geloof ik en weet ik zo zeker dat ik mijn hele leven wil toewijden aan het geloof.

Geloof......zo'n beladen en zwaar woord.

Ik denk dat het niet het geloof is waar ik me aan toewijd maar het is een Persoon die ik elke dag dichtbij weet en ervaar. Een ander woord voor geloof is vertrouwen. Vertrouwen op de woorden die Jezus sprak. "IK BEN MET JE". God is dichtbij. God is Liefde...

Dit zeker weten, is een diepe zekerheid die door verschillende ervaringen en wonderen zijn  bevestigd. Oh er sluipt wel eens twijfel naar binnen. Ik herinner dat ik met een Christelijke studentvereniging naar een kloosterweekend zou gaan. Ik had nog maar pas God heel dichtbij ervaren. In de bus overviel me de twijfel. "Waar ben ik mee bezig. Zou God bestaan? Help, Ik voel U niet meer Heer" De bus stopte. Bij mijn raampje stond een lantaarnpaal. Op ooghoogte was een sticker. Er stond: "Vertrouw op Mij, jezus".

Dit soort dingetjes gebeurden vlak na mijn bekering wel zo vaak dat ik er niet meer om heen kon.

Dat deze dingen mij zo vaak overkwamen kwam ook dat ik met al mijn vragen gelijk naar God ging. Gewoon schietgebedjes. Bidden is zo belangrijk stel je vragen maar en je zult zien dat God gaat antwoorden. Lees Zijn Woord. Lees wie God is en wie Hij voor je wil zijn. Bijvoorbeeld in de Psalmen.  Hij heeft alles gegeven en is heel dichtbij. Hij is de schaduw aan je rechterhand. De rots en schuilplaats waar je je veilig mag weten.

Vertrouw maar gewoon. Hij is er!!! Leer Zijn liefdevolle nabijheid kennen. Ga Hem danken.

Mooi getuigenis:

https://xpeditionglory.com/2016/05/ik-voelde-niets/

Een oase in het dorre dal.

 Gelukkig wie bij u hun toevlucht zoeken, met in hun hart de wegen naar u.

Trekken zij door een dal van dorheid, het verandert voor hen in een oase;

rijke zegen daalt als regen neer. Steeds krachtiger gaan zij voort

om in Sion voor God te verschijnen

(psalm 84)

Wat een mooie tekst. Mijn oog haakte vast op de woordjes 'in hun hart'... Wegen in je hart?

In de NBG staat  het nog mooier: "Welzalig de mensen wier sterkte in U is, in wier hart de gebaande wegen zijn". 

Gebaande wegen betekent dat iemand je is voorgegaan.

God wil ons verlossen van onze eigen overwoekerde en kronkelige wegen. Onze eigen waterbakken waarin geen water blijft staan. (Jer 2:13)

 
Ons leven is zinloos als we zonder God leven. Wij kunnen onszelf niet redden net zo min als je jezelf aan je haren kunt optrekken uit een moeras. We hebben God nodig en die wetenschap moeten we aanvaarden. We moeten ons overgeven. En dat is voor de mens de moeilijkste stap in zijn leven. Aanvaarden dat je het zelf niet kan en aanvaarden dat je aanvaard bent door genade, waarvoor je zelf niks hebt hoeven doen.

We moeten immers alles zelf kunnen doen, onafhankelijk zijn. We vullen ons hart met ons eigen werk en prestaties maar dit zal ons nooit werkelijk vullen. Zoals gescheurde waterbakken stromen de prestaties, werken en bezit weer weg door de tijd. Mensen vergeten onze werken. We gaan minder presteren en zijn we dan minder waard? Onze werken, prestaties en bezit maken ons niet tot wie we zijn. 

God maakt ons wie we zijn...

We zijn Gods schepping, Zijn maaksel en als we Christus aanvaarden als Verlosser mogen we Kinderen van God zijn. Een wedergeboren nieuwe schepping. Als wij hulp zoeken bij God dan geeft Hij gebaande wegen in ons hart. Jezus, de Weg en de Waarheid en het Leven komt in ons leven binnen. Dan leven we niet meer voor onszelf, maar voor Hem. Dan zullen stromen van levend water uit ons binnenste vloeien. Dan worden we een oase voor de dorre wereld om ons heen. Levend voor Hem...Vruchtdragen. Fijne zondag en wees een oase.

Rustdag

Zo de triatlon van deze maandag zit er weer op. Elke dag probeer ik minstens één uur te lopen of te fietsen. Daarnaast tenminste één keer per week zwemmen. Dat laatste zijn mijn triatlondagen. 's Ochtends probeer ik om 6 uur op te staan (wat niet altijd lukt) om daarna 4km naar het zwembad te fietsen. Dan een half uurtje zwemmen en weer terug op de fiets. Dan de kinderen naar school bonjouren en nog eens 2 km met de hond over het natuurpad wandelen. Heerlijk dat wandelen na zo'n drukke ochtend. Tijdens het wandelen probeer ik te bidden en mijmer ik over van alles en nog wat.

Als ik thuiskom zet ik koffie en ga Bijbellezen en dagboek schrijven. Tja en dan moet ik maar eens aan de slag want,  als het me gelukt is om vroeg op te staan,  is het alweer 9 uur  Natuurlijk voel ik me ontzettend schuldig van al dat niets doen. Nou ja niets doen, niet productief bezig zijn.

We leven in een tijd, dat tijd iets op moet leveren en dan vooral iets moet opleveren voor de ander. Voor je gezin, je werk, je kerk. Dat bewegen is gezond en maakt dat ik me letterlijk lekkerder in mijn vel voel. Het geeft me energie om de dag weer aan te kunnen en helpt om positiever over mezelf te denken. Maar dat het productief is? Nee niet echt...dus snel maar bezig met opruimen, stofzuigen, dweilen wc schoonmaken, boodschappen doen, boekhouding bij houden, dingetjes regelen, bedenken wat je wil eten en zo zit je weer in de mallemolen van het leven, jezelf achterna te jagen. Doen, doen. doen in plaats van zijn. 

Geef mij dan maar de zondag. De dag dat ik zonder schuldgevoel eindeloos op de bank kan zitten lezen. De dag dat er na de kerkgang even niks hoeft. En dat ik me niet erger dat ik niks doe (ik heb wel de was in het zonnetje gehangen). Vroeger ergerde ik mij aan de zondagen omdat je dan niks kon en mocht doen. Alle winkels waren dicht en pap en mam waren moe. Nu in onze tijd kan je van alles doen en zijn alle winkels open maar ben ik blij dat ik lekker niks moet. Zondag is een dag van zijn, zijn, Zijn ipv doen. Niet omdat het moet maar omdat het mag. Jezus zei: ”De Sjabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de Sjabbat.” (marc 2:27) Geniet in vrede van God zijn schepping en van elkaar. Shalom 

disease to please

Binnenkort mogen de kinderen van groep 8 afscheid nemen van de kindernevendienst. Zo ook Daniël mijn jongste zoon. Sommige kinderen van groep 8 doen wel mee en sommige kinderen ook niet. Mijn zoon twijfelde of hij wel mee ging doen. Zijn stoere vrienden doen er niet aan mee en hij zelf gaat ook al een tijdje niet meer naar de kindernevendienst. Hij gaat net als zijn oudste broer gewoon naar de kerkdienst. Hij zei me dat hij liever niet mee zou doen met de afscheidsdienst. Ik was teleurgesteld en probeerde hem te overtuigen om toch mee te doen. Uiteindelijk deed hij toch mee...

Maar gister, een paar dagen voor de afscheidsdienst is hij helemaal over zijn toeren. Hij wil niet meer mee doen. Dan komt het hoge woord eruit. Hij doet alleen maar mee omdat ik dat zo graag wilde. Ai, heb ik hem zo zitten pushen? Hij wilde mij een plezier doen. Mij blij maken. Dat is natuurlijk heel erg lief maar het is ook een slechte motivatie geweest, want hij stond er dus zelf helemaal niet achter. Hij is daarmee over zijn eigen grenzen gegaan. Natuurlijk is het prima om iemand een plezier te doen, om iemand te helpen. Ook al kost het je iets maar dat moet wel van harte zijn. Uit bewogenheid, liefde of dankbaarheid. Maar het gaat verkeerd als je daarmee hebt geprobeerd om liefde/goedkeuring te verdienen. Ik proef uit zijn verdriet dat hij dat laatste heeft proberen te doen. Is hij bang mijn liefde te verliezen? Het is lief dat hij me blij wilde maken maar ik probeer hem ook duidelijk te maken dat ik van hem houd wat hij ook doet of kiest en we zullen samen wel een oplossing vinden.

Hoe staat het eigenlijk met onszelf. Het is heel menselijk om aardig gevonden te willen worden. Om angst te hebben hoe mensen over je denken. Maar de Bijbel zegt dat het een valstrik is.

Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de Here vertrouwt, is onaantastbaar. (Spreuken 29:25), Slaven, wees in alles uw aardse heren gehoorzaam, niet met ogendienst als om mensen te behagen, maar oprecht van hart, in het vrezen van God (Kol 3:22)

We moeten geen dingen doen om in een goed blaadje te komen bij God en mensen. We moeten niet op zoek gaan hoe we God en mensen moeten behagen. We hoeven onszelf niet langer te bewijzen.

Door Gods genade mogen we weten dat we aanvaard en geliefd zijn zodat we die liefde en aanvaarding niet meer gaan zoeken in de wereld of bij mensen. We staan bij God al in een goed blaadje door het offer van Zijn Geliefde Zoon staan onze namen in het Boek des Levens. De dingen die we doen moeten voortkomen uit geloof in Gods liefdevolle genade. Uit Liefde en dankbaarheid. Niet om te behagen maar om God alle eer te geven. Dan zijn we onaantastbaar en zijn we werkelijk vrij.

Zo genadig mogen we ook naast onze kinderen gaan staan. Duidelijk maken dat ze onze en Gods liefde niet hoeven te verdienen door goede daden. Dat ze Gods liefde mogen leren kennen en vandaaruit mogen leven.

Soms ben ik het zo zat

Ik ben het zo zat om Christen te zijn, 

ik wil alleen maar Jezus volgen.  

Soms ben ik het zat om naar de kerk te gaan. De kinderen hebben geen kindernevendiensten meer en de preken zijn zooo verschrikkelijk saaaaaaaai. Predikanten met wollige taal die onbegrijpelijke woorden met spitsvondige dubbele betekenissen uitkramen. Zucht...ik kan de kinderen geen ongelijk geven ik vind het ook saai en als we thuiskomen discussiëren we met elkaar wat er aan de preek niet heeft gedeugd als er weer eens een vrijzinnige predikant op de kansel stond. Ik vraag me wel eens af wat voor zin het nog heeft om naar de kerk te gaan.

Ik weet het. Je gaat met verwachting dat God door zijn Woord en de mensen zal spreken en het is fijn om medechristenen te ontmoeten en te bemoedigen. Maar het valt soms tegen en doet het pijn dat je steeds meer weerstand ontdekt bij de kinderen en jezelf. Echt ik geloof met alles wat in me is in God en ik wil Jezus volgen.

Veel van ons werk is gebaseerd op onze eigen kracht, inzicht en liefde. Ook ik schiet zo verschrikkelijk te kort in liefde betonen, wijs te zijn. Doe en zeg domme dingen en stoot mensen soms regelrecht af. Ben ik wel een goede ambassadeur van Christus? Op zulke momenten kijk ik naar mijn eigen kracht en situatie en zinkt me de moed in de schoenen. Dieper en dieper draai ik met een cirkeltje de diepte in. Steeds negatiever en bitterder.

In Afrika leerde  ik een lied.

I am making a journey with Jesus 

He wil never fail me. 

When I walk by sight 

I see the trouble all around me. 

When I walk by faith 

I see the son of God beside me.  

Satan can not be against me 

Nothing can not be against me 

I am making a journey with Jesus.

Ons leven is een reis met Jezus Hij zal mij nooit verlaten of ontbreken. Als ik met mijn ogen kijk dan zie ik de problemen om me heen maar als ik wandel in geloof dan zie ik Jezus overal om me heen. Niets kan mij scheiden van Christus! Waarom vertrouw ik nou niet gewoon en blijf ik kijken naar de omstandigheden ipv Gods beloften. Als wij geënt blijven op wortel van Christus dan zullen we Geestelijke vruchten gaan dragen. Dan zal Christus in ons zichtbaar worden. Liefde, blijdschap, vrede, goedheid en ook trouw....

Ik wil niet langer religieus zijn en regeltjes volgen ik wil de Heere dienen. 

Vruchten die we uit onszelf niet kunnen laten groeien. Mensen kunnen alleen dingen produceren. Producten maken. De mensen die Christus niet kennen kunnen ook liefdevol zijn, blij zijn en vredevol leven maar dit blijven producten die uitgegroeid zijn uit de omstandigheden. Als de omstandigheden veranderen zullen ook deze producten verdwijnen. De vrucht van de Geest is niet gebonden aan omstandigheden maar aan Christus. Dat is een blijvende vrucht ook als de omstandigheden heel erg tegen vallen. God geeft ons de belofte dat Hij ons hart en gedachten zal behoeden behoeden in Christus Jezus met een vrede die alle verstand te boven gaat. Kijk niet naar de omstandigheden, zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid en niet je eigen gerechtigheid..

Heer leid ons op Uw weg.

Je bent niet alleen. Christus staat naast je. Kijk naar de vogels in het veld. Ze zaaien niet en maaien niet en vullen geen schuren en toch voedt de hemelse Vader ze. Gaan wij ze niet verre te boven. Vertrouw maar gewoon!!! Ook als het tegenvalt.