zaterdag 23 maart 2019

16. Mozes, de woestijn

"Toen de ​farao​ het volk had laten vertrekken, leidde God hen niet langs de ​weg​ die door het gebied van de Filistijnen loopt, ook al was dat de kortste route. God dacht namelijk: Als ze strijd zouden moeten leveren, konden ze wel eens spijt krijgen en teruggaan naar ​Egypte." (Exodus 13:17)

De Farao komt met een leger achter het volk aan. Ze zitten in de val. Ze kunnen geen kant op. De vijand aan de ene kant en de zee aan de andere kant. Maar dan, die wonderbaarlijke redding. God maakt een weg dwars door de zee en de Israëlieten kunnen met droge voeten aan de overkant komen. Het leger van de Farao kan hen niet volgen en komen om. Ze zijn verlost. Ze zijn vrij. Wat een blijdschap. Wat een wonder. God is goed.

Maar dan, nog geen drie dagen later...er is geen water. Een serieus probleem want zonder water red je het niet. Maar in plaats te blijven vertrouwen en te zien op wat Gods heeft gedaan, begint het volk te morren en te mopperen. Ondanks dat ze Gods werken met hun eigen ogen hebben gezien, vertrouwen ze God niet. Het zijn serieuze problemen. Het ontbreekt hen aan belangrijke levensbehoeften zoals water en eten. Maar ze gaan niet bidden en vertrouwen dat God zal voorzien.

Zodra er echt moeilijkheden komen vragen ze zich af of de Heer er wel is en of hij wel goed is. Ze vergeten alle ellende die ze als slaven hebben ondervonden en beginnen zelfs terug te verlangen naar de vleespotten van Egypte.

Herkennen we dat ook niet in ons eigen leven. Ik heb al vele wonderlijke dingen meegemaakt en ook verhalen gehoord van mensen die op wonderlijke wijze antwoord kregen. Al was het niet altijd het antwoord wat ze hadden verwacht. Toch heeft God hun leven op een wonderlijke wijze geleid. Denk bijvoorbeeld aan Corrie ten Boom. Ze maakte verschrikkelijke dingen mee maar in alles bleef ze vertrouwen. Achteromkijkend kan je zien dat God ons leven leidt.

Toch merk ook ik dat zodra er werkelijke problemen komen dat ik het zelf probeer op te lossen door me zorgen te gaan maken. Eigenlijk zeg je dan: "Heer ik vertrouw U niet." Het beste is dan terug te denken aan al die keren dat God je wel geholpen heeft. God is goed. Hij is erbij en zal ook nu zorgen. Dan sta je veel ontspannender in het leven. Dan kan je vragen: "God wat wilt U dat ik doe." Dat is het dagelijks wandelen met God.

Ondanks al het mopperen en morren geeft de Here ons het dagelijks brood. Dagelijks, niet het brood voor morgen. De Heer voorziet en elke ochtend ligt er manna. Zegt Jezus ook niet:"Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad." Zoiets staat er ook over het manna, het is voldoende.

"Ieder moet ervan verzamelen naar wat hij eten kan, een gomer per hoofd, naar het aantal van uw personen. Ieder moet het nemen voor hen die in zijn ​tent​ zijn. En zo deden de Israëlieten, zij verzamelden, de een veel en de ander weinig. Zij maten het met de gomer. Wie veel had verzameld, had niets over, en hem die weinig had verzameld, ontbrak niets. Ieder had zó veel verzameld als hij eten kon. En ​Mozes​ zei tegen hen: Niemand mag ervan overlaten tot de volgende morgen." 
(Exodus 16)

Jezus vergelijkt zichzelf met dit brood en roept ons op om dagelijks met Hem te voeden, om met Hem te leven. Hij heeft zijn leven gegeven opdat wij eeuwig zouden Leven. Jezus Leven in ons. Ik ben niet van mijzelf maar van Hem die zijn leven voor mij heeft gegeven.

"Werk niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in het eeuwige leven, dat de Zoon des mensen u geven zal... Want het brood van God is Hij Die uit de hemel neerdaalt en aan de wereld het leven geeft. Zij zeiden dan tegen Hem: Heere, geef ons altijd dat brood. En ​Jezus​ zei tegen hen: Ik ben het Brood des levens; wie tot Mij komt, zal beslist geen honger hebben, en wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst hebben. En dit is de wil van de Vader, Die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag....
Jezus​ dan zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als u het vlees van de Zoon des mensen niet eet en Zijn bloed niet drinkt, hebt u geen leven in uzelf."
(Johannes 6)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...