17. Mozes, de wet

"Niemand heeft een excuus voor zijn slechte gedrag. Iedereen is schuldig tegenover God. En niemand wordt gered doordat hij zich aan de Joodse wet houdt. Want het lukt niemand om alles te doen wat er in de wet staat. De wet leert ons juist dat ieder mens verkeerde dingen doet. God redt iedereen die gelooft. Maar God wil de mensen redden. Dat wordt al verteld in de heilige boeken. En nu mag het aan iedereen bekendgemaakt worden: Mensen worden gered, niet doordat ze zich aan de wet houden, maar doordat ze geloven. Want God redt iedereen die gelooft in Jezus Christus." (Romeinen 3: 19-22)

Eindelijk komt Mozes met het volk bij de Horeb. De berg van God waar hij bij de brandende doornstruik met God had gesproken. "En dit zal u het teken zijn, dat Ik u gezonden heb: wanneer gij het volk uit ​Egypte​ hebt geleid, zult gij God dienen op deze berg." En nu is het zover. Mozes beklimt de berg en God spreekt daar met hem en maakt het verbond met het volk. Hij daalt neer in vuur, bliksem en rook. Hij spreekt in donder en de berg beeft. 

God geeft hen de tien geboden op steen en allerlei leefregels om op een goede en rechtvaardige manier met elkaar om te gaan in alle mogelijke situaties. Samengevat staat er in de wet dat we de Here, onze God zullen liefhebben met geheel ons hart en met geheel onze ziel en met geheel ons verstand en met geheel onze kracht en dat we onze naaste zullen ​liefhebben​ als onszelf. Voor de mensen een bijna onmogelijke opgave. Altijd het goede doen en liefhebben. We zijn geen heiligen en struikelen telkens weer. De wet bracht onze onvolmaaktheid wel heel erg aan het licht. Om moedeloos van te worden.

De wet werd van buitenaf opgelegd. Maar God geeft in Ezechiël 36 een belofte. Hij gaat ons van binnenuit veranderen. Hij zal ons een nieuw hart geven.

"Een nieuw ​hart​ zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het ​hart​ van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een ​hart​ van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt." 

Het doel van een Christen om niet meer te zondigen. Het doel van een Christen is Christus leren kennen. Christus is het einde van de wet. (Rom 10:4) De wet vindt zijn doel in Christus, zodat iedereen die gelooft rechtvaardig zal worden verklaard. De levende Jezus komt wonen in ons hart. In Christus zijn we heilig en volmaakt. We geloven dat de wet niet meer van buitenaf opgelegd wordt maar voortvloeit uit de Liefde die God ons geeft. God verandert ons naar het beeld van Zijn Zoon doordat Hij ons vult met de Heilige Geest. Met Zijn Liefde worden wij van dag tot dag veranderd. De wet is niet meer nodig, want de liefde vervult de wet.

We zijn volledig rechtvaardig en aanvaard door God als we Zijn genade aanvaarden. We zondigen nog steeds elke dag maar de zonde wordt ons niet meer toegerekend. Jezus heeft het loon van de zonde betaald d.i. de dood. Als we die verzoening aanvaarden dan zijn we een nieuwe schepping.

We weten dat niemand als rechtvaardige wordt aangenomen door de wet na te leven, maar door het geloof in Jezus Christus. Ook wij zijn tot geloof in Christus Jezus gekomen om daardoor, en niet door de wet, rechtvaardig te worden, want niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven. En in ons streven om door Christus rechtvaardig te worden, blijkt dat wijzelf ook zondaars zijn. Betekent dit dat Christus dus in dienst staat van de zonde? Natuurlijk niet. Maar wanneer ik weer aanneem wat ik had verworpen, maak ik van mezelf opnieuw een overtreder. Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn. (Gal 2:16)